Vodafone (Roaming (Case C-58/08) - Arrest

Vodafone (Roaming) (HvJ 08-06-2010, Zaak C-58/08)

Feiten

In het Verenigd Koningkijk had Vodafone samen met andere telecomaanbieders beroep ingesteld bij het Britse High Court of Justice tegen de zogenaamde ‘roamingverordening’ (Verordening 717/2007). Op grond van deze Verordening werden maximumtarieven voor roaming binnen de EU vastgesteld. Bij roaming bieden de mobiele telecom providers een optie aan klanten die in het buitenland onderweg zijn de netwerkverbinding kunnen voortzetten buiten het gebied van het eigen abonnement. De EU vond dat de kosten die aan consumenten werden doorberekend veel te hoog waren en middels deze verordening werd daar een maximum aan verboden.

Volgens de providers ontbrak de rechtsgrondslag van de verordening en zou de verordening in strijd zijn met het evenredigheids- en subsidiariteitsbeginsel. De providers zijn naar het Europese Hof van Justitie gestapt met de vraag of de roamingregels wel legitiem zijn. Mag de Europese wetgever maximumtarieven vaststellen voor mobiele telefoondiensten tussen de lidstaten?

Hof van Justitie

Volgens het Hof is voldaan aan de voorwaarden om artikel 114 VWEU als grondslag voor de verordening te gebruiken. Het doel van artikel 114 VWEU is de verbetering van de werking van de interne markt. De ‘roamingverordening’ is bedoeld om de consumenten geen buitensporige tarieven te laten betalen voor roamingdiensten. Daarnaast eist het van providers om binnen eenzelfde kader te opereren gebaseerd op objectieve criteria.

De tarieven waren ten tijde van de vaststelling van de verordening erg hoog en het was duidelijk dat dit anders zou zijn als er sprake zou zijn van volledig concurrerende markten. Het aanpakken van de tarieven op nationaal niveau was niet doeltreffend gebleken. Het Hof is het dan ook eens dat de verordening nodig is om de roamingtarieven aan te pakken. Volgens het Hof voldoet de verordening aan de eisen van het evenredigheidsbeginsel. Want het vaststellen van maximumtarieven is een geschikte maatregel om consumenten te beschermen tegen hoge prijzen en kan als uitzonderlijke maatregel gerechtvaardigd worden door de unieke kenmerken van de roamingmarkt. Volgens het Hof is het subsidiariteitsbeginsel niet geschonden omdat de telecom- en roamingmarkt dermate nauw verbonden is binnen de EU dat maatregelen van individuele lidstaten verstorend zouden hebben gewerkt.

Kern

Het Hof oordeelt dat de EU een maximumtarief voor mobiele telefonie en roaming mag opleggen. De maximumtarieven voor bellen, sms'en en internetten in het buitenland zijn een legitiem middel om de hoge roamingkosten in de EU aan te passen.