Heel onrealistisch.. dat was mijn gevoel toen ik de gate uit kwam, na een lange reis vanuit Uganda. al die winkels, die mensen, die luxe.. een hele andere wereld waarin ik de afgelopen weken heb geleefd. Dit besef was misschien wel net zo groot als toen ik voor het eerst leven in Uganda binnen stapte. De boda-boda's waren vervangen door Vespa's en de safaribusjes waren inneens BMW's. Op dat moment besefte ik me pas echt dat de reis erop zat. Ik was weer terug in Nederland. De dagen daarna stonden vooral in het teken van uitrusten. Nu pas had ik door hoe intensief deze reis wel niet was geweest. Iedereen die ik tegenkwam vroeg dezelfde vraag: Hoe heb je het gehad? Dit vroegen ze vaak in het voorbij gaan en het was en is voor mij onmogelijk om deze vraag goed en snel te kunnen beantwoorden. Het is een bepaald gevoel, dat bijna niet in woorden uit te drukken is. Voor mijn familie heb ik dat gevoel proberen over te brengen doormiddel van een powerpoint. Alleen was ik hier zelf niet tevreden over. Alles wat ik probeerde, kon niet tippen bij het gevoel dat ik had. 

Op dit moment ben ik die fase alweer voorbij. Er word nog maar zelden gevraagd naar mijn reisverhalen, het leven gaat verder. Ik heb de afgelopen weken heel veel nagedacht over mijn toekomst. Mijn verstand zei: 'naar school!' En mijn gevoel zei: 'reizen!'. Uiteindelijk heb ik toch de keus gemaakt om te beginnen aan mijn PABO studie aan de HU in Utrecht. Hier was ik al maanden over aan het twijfelen. De reis naar Uganda heeft er mede voor gezorgd dat ik het toch aan durf. Alhoewel ik nog steeds het liefst naar het buitenland wil. Gelukkig krijg ik tijdens mijn opleiding hier de kans voor. Uganda 2014 heeft mij laten zien wat ik écht wil, werken in het onderwijs! en buiten dat wil ik nog veel meer gaan reizen en iets kunnen betekenen voor een ander! Op dit moment ben ik plannen aan het maken voor Tanzania 2015! Live life!