Stichting Silicose Oud-Mijnwerkers - Arrest

Stichting Silicose Oud-Mijnwerkers (ABRvS 30-11-1995)

Casus

Mevrouw Janko dient een aanvraag in bij de stichting Silicose Oud-Mijnwerkers om een uitkering in verband met de beroepsziekte van haar inmiddels overleden echtgenoot. De stichting weigert die uitkering met een beroep op de uitkeringscriteria van het Reglement eenmalige uitkering silicose-vergoeding oud-mijnwerkers, een reglement vastgesteld door de stichting. Janko tekent hiertegen beroep aan.

Rechtsvraag

Uitleg art. 1:1 lid 1 aanhef en onder b Awb (wat is een bestuursorgaan?)

ABRvS

De stichting Silicose Oud-Mijnwerkers is een bestuursorgaan, vanwege de hechte band tussen stichting en staatssecretaris van Sozawe (het rijk). Immers:

1. De rijksoverheid heeft met een financiële regeling fondsen ter beschikking gesteld om oud-mijnwerkers met silicose schadeloos te stellen. Hiermee lost het rijk naar eigen zeggen een ereschuld in.
2. De stichting (althans haar voorganger) is in het leven geroepen om die financiële regeling uit te werken in het Reglement.
3. De stichting toetst elke aanvraag om een uitkering aan het Reglement, en sluist een goedgekeurde aanvraag door naar de staatssecretaris.
4. De staatssecretaris toetst de aanvraag opnieuw aan het Reglement.
5. Een door de staatssecretaris goedgekeurde aanvraag wordt gehonoreerd met een uitkering. De staatssecretaris stelt het geld voor elke uitkering beschikbaar. De stichting heeft geen fondsen daarvoor.

Deze band in aanmerking genomen hebbende besluit de Afdeling dat de Stichting openbaar gezag uitoefent in de zin van artikel 1:1, eerste lid, aanhef onder b, van de Awb. De Stichting is dus een bestuursorgaan.

Commentaar

De ABRvS hanteert hier het criterium van de "publieke taak". Dat houdt in: een orgaan van een particuliere subsidiënt is een bestuursorgaan, voor zover het subsidie verstrekt in het kader van de uitoefening van een publieke taak. Wat in dit verband een publieke taak is, is een tamelijk open vraag. De ABRvS en haar voorgangers hebben in het verleden aangenomen dat voldoende is dat de vervulling van de publieke taak indirect op een grondwettelijke of wettelijke bevoegdheid gebaseerd kan worden. Dit is voldoende, maar niet per se nodig. In die andere gevallen (geen wettelijke basis) is een heldere invulling van het publieke taak criterium ver te zoeken. De rechtszekerheid en daarmee de rechtsstaat is hierdoor in het geding. In het onderhavige geval is van zo`n ander geval sprake, er is geen basis in een (grond)wettelijke bevoegdheid te vinden. En opnieuw wordt in de uitspraak een onduidelijk criterium geformuleerd.