De indicatieanalyse, het sluitstuk van de diagnostische cyclus, vormt de brug tussen diagnose en concrete hulpverlening. In deze fase wordt op basis van de verzamelde informatie uit de voorgaande stappen (klachtenanalyse, probleemanalyse en verklaringsanalyse) een passende indicatie gesteld voor de benodigde zorg of ondersteuning.

Wat zijn de belangrijke kenmerken van de indicatieanalyse?

• Afstemming hulp bij diagnose: De indicatieanalyse koppelt de vastgestelde diagnose aan de meest passende behandelvormen, therapieën of ondersteuningsmogelijkheden.
• Doelgericht plan: Er wordt een concreet en doelgericht plan opgesteld met SMART-doelen, interventies en de beoogde uitkomsten van de hulpverlening.
• Afstemming met cliënt: De cliënt wordt actief betrokken bij de indicatieanalyse, zodat de zorgvraag en hulpverlening zo goed mogelijk aansluiten bij de wensen, behoeften en mogelijkheden van de cliënt.

Waarom is de indicatieanalyse belangrijk?

• Effectieve hulpverlening: Door de juiste indicatie te stellen, wordt voorkomen dat cliënten onnodige of inefficiënte zorg ontvangen. Dit bevordert de doelmatigheid van de hulpverlening en verbetert de uitkomsten voor de cliënt.
• Verantwoording: De indicatieanalyse vormt de basis voor de verantwoording van de geleverde zorg. Hierin wordt duidelijk gemotiveerd waarom voor een bepaalde hulpvorm is gekozen en welke doelen daarmee worden nagestreefd.
• Cliënttevredenheid: Betrekken van de cliënt bij de indicatieanalyse draagt bij aan een gevoel van autonomie en vergroot de kans op therapietrouw en tevredenheid met de zorg.

Wat is een toepassing van de indicatieanalyse in de praktijk?

• Afsluiting intakegesprek: Na afronding van de diagnostische cyclus bespreekt de hulpverlener de indicatie met de cliënt in een afsluitend gesprek van het intakegesprek.
• Opstellen behandelplan: In het behandelplan worden de doelen van de hulpverlening, de te ondernemen interventies en de evaluatiemomenten concreet vastgelegd.
• Multidisciplinaire afstemming: In complexe zorgsituaties kan de indicatieanalyse plaatsvinden in een multidisciplinair team, waarbij verschillende professionals samenwerken om tot een passend plan te komen.

Praktijkvoorbeeld

Na een uitgebreide diagnostische cyclus concludeert de kinderpsycholoog dat er sprake is van ADHD bij het kind. In de indicatieanalyse stelt de psycholoog in overleg met de ouders en kind een behandelplan op. Het plan omvat gedragstherapie voor het kind, psycho-educatie voor de ouders en medicatie ter regulatie van de symptomen. De voortgang van de behandeling wordt regelmatig geëvalueerd en waar nodig bijgesteld.

Kritische kanttekeningen

• Subjectiviteit: De indicatieanalyse is gebaseerd op de professionele expertise en inschatting van de hulpverlener, wat een element van subjectiviteit met zich meebrengt.
• Beperkte resources: De beschikbaarheid van hulpverleningsvormen en ondersteuningsmogelijkheden kan de indicatie beïnvloeden, zelfs als er vanuit diagnostisch oogpunt een andere indicatie zou kunnen zijn.
• Dynamisch proces: De problematiek van een cliënt kan in de loop van de tijd veranderen, waardoor de indicatie gaandeweg moet worden heroverwogen en bijgesteld.