In de hiërarchie van de Romeinse rechtsbronnen gedurende de keizertijd stondeen edict van een Romeinse magistraat bóven het ius civlile.Het ius civile naast het ius gentium.het ius civile bóven het ius gentiumeen edict van een Romeinse magistraat onder het ius civile. Het gezag van ‘keizer’ Augustus , de stichter van het zogeheten ‘principaat’ berustte constitutioneel op het geven dat hijaltijd het consulaat bekleeddeb. voorzitter van de senaat (princeps senatus) was.c. tot dictator van het leven was benoemdd. was bekleed met de ‘bevoegdheid van een volkstribuun’ (tribunicia potestas) Het verschil tussen een zogeheten ‘plebisciet’ en een zogenoemde ‘lex’ was ná de les hortensia (286 v. Chr.) gelegen in het gegeven dateen plebisciet slechts verbindend was voor plebejers, niet voor patriciërseen plebisciet, evenals een lex, voor het gehele Romeinse rijk verbindend was, zonder dat patriciërs daaraan hadden meegewerkteen lex slechts verbindend was voor patriciërs, niet voor plebejersplebiscieten slechts met voorafgaande toestemming door de senaat verbindend waren voor het gehele Romeinse volk Welke der onderstaande Romeinse staatsrechtelijke organen had gedurende de periode van de Romeinse republiek géén wetgevende bevoegdheidDe Romeinse volksvergadering (comita)de vergadering van de plebejers (consilum plebis)De stadspraetor (praetor urbanus)De senaat Het zogeheten recht der volkeren (ius gentium) is voornamelijk ontwikkeld inde rechtspraak van de Romeinse iudex privatusde wetgeving van de...