Zutekouw/ Van Oort - Arrest

Zutekouw/ Van Oort, HR 14 maart 2008, LJN BC6699

Onderwerp

Loondoorbetalingsplicht, art. 7:629 BW.

Casus

Zutekouw werkt als chauffeur voor Van Oort. In de CAO die op de overeenkomst van toepassing is, is bepaald dat in geval van arbeidsongeschiktheid die niet te wijten is aan de werknemer, de werkgever het nettoloon zal betalen.

Zutekouw is meerdere malen arbeidsongeschikt geweest door blessures die hij had opgelopen tijdens het (zaal)voetballen. Hierop heeft Van Oort duidelijk gemaakt dat hij wenste dat Zutekouw zou stoppen met voetballen. Wanneer Zutekouw vervolgens weer arbeidsongeschikt raakt door een voetbalblessure weigert Van Oort hem zijn loon te betalen. Hij betaalt alleen het basisloon en het vakantiegeld daarover. Hij stelt zich namelijk op het standpunt dat de arbeidsongeschiktheid door Zutekouw zelf is veroorzaakt.

Rechtsvraag

Wanneer is er sprake van schuld of toedoen aan de zijde van de werknemer?

Hof

Het hof heeft bepaald dat de arbeidsongeschiktheid inderdaad aan de schuld van Zutekouw te wijten is, nu hem een relevant verwijt van het ontstaan van zijn arbeidsongeschiktheid kan worden gemaakt. Zutekouw heeft redelijkerwijs moeten voorzien dat zijn sportbeoefening tot arbeidsongeschiktheid zou kunnen leiden en hij heeft nagelaten maatregelen te treffen die dat zouden kunnen voorkomen, hoewel dat in zijn vermogen lag.

Hoge Raad

Partijen mogen in een CAO afwijken van het bepaalde in art. 7:629 lid 1 BW. De overweging van het hof dat het begrippenpaar ‘schuld en toedoen’ niet gelijk moet worden gesteld met opzet, maar moet worden ingevuld met de vraag of de werknemer rechtens een relevant verwijt kan worden gemaakt, kan niet als onjuist worden beschouwd. Bij de uitleg van een CAO dient immers gelet te worden op de bewoordingen van de CAO, gelezen in de context van de gehele tekst.