Conegate v. HM Customs & Excise (Case 121/85) - Arrest

Conegate v HM Customs & Excise (HvJ 11-03-1986, zaak C-121/85)

Casus

Artikel 30 van het Verdrag geeft de “openbare zedelijkheid” (public morality) aan als een van de toegestane gronden voor afwijking van het vrije verkeer van goederen.

Op 7 en 11 oktober 1982 wilde Conegate Ltd via Heathrow Airport in het Verenigd Koninkrijk een aantal voorwerpen invoeren die in de luchtvrachtbrieven en facturen als „etalagepoppen" waren omschreven. Volgens Conegate waren zij wegens hun realistische fysieke kenmerken bestemd om te worden verkocht als etalagepoppen voor dameskleding en -ondergoed. Toen

de douane de zendingen echter inspecteerde, stelde zij vast, dat er zich een aantal opblaasbare, levensgrote rubberpoppen bevonden, beschreven als „Love Love Dolls", „Miss World Specials" en „Rubber Ladies". Bovendien waren er een aantal zogenoemde „Sexy Vacuum Flasks" bij.

De douane nam de voorwerpen in beslag op grond dat ze aanstotelijk en ontuchtig waren in de zin van Section 42 van de Customs Consolidation Act 1876, en bijgevolg vatbaar voor verbeurdverklaring krachtens de Customs and Excise Management Act 1979. In een civiele procedure verkreeg zij in 1983 van een Magistrates' Court een beschikking tot verbeurdverklaring van de goederen. In hoger beroep werd deze beschikking door de Crown Court bevestigd. Zowel de Magistrates' Court als de Crown Court waren van mening dat het om ontuchtige voorwerpen in de zin van Section 42 ging. De zaak werd voorgelegd aan het Hof van Justitie.

Hof van Justitie

Het Hof oordeelde dat de lidstaten niet de volledige vrijheid hebben om zo’n product (opblaaspoppen) te verbieden als men een gelijkaardig product kan produceren en wettelijk verhandelen binnen het Verenigd Koninkrijk. Een lidstaat kan zich niet beroepen op de uitsluitingsgrond van openbare zedelijkheid als hun wet geen verbod op productie of handel van zulke producten in eigen land bevat. Dit vormt anders een verborgen handelsbelemmering en arbitraire discriminatie, met als gevolg dat dit verbod in strijd is met het evenredigheidsbeginsel (art. 36 VWEU).

Conclusie; de uitzondering van goede zeden op het vrij verkeer van goederen (art. 30 EG-verdrag) is alleen gerechtvaardigd als men het principe van non-discriminatie tussen nationale goederen en andere EU-goederen respecteert.