Eind mei ben ik teruggekomen van 3 maanden Peru en Bolivia. 'Ik ben thuis' zouden velen zeggen, maar waar 'thuis' voor mij nu precies is, dat weet ik eigenlijk niet. Overal en nergens.

Ik heb eerst twee maanden vrijwilligerswerk gedaan in Cusco op een project met kinderen in de armere buitenwijken (Club CORASON) en heb erna nog 4 weken gehad om het land te ontdekken. Tijdens mijn ervaring heb ik een blog bijgehouden die ik graag met jullie deel: httppublic://blog/cusco_inge_532_0.jpgblog.travelpod.com/travel-blog/inge.vdb/1/tpod.html :)

Ik heb veel geleerd van deze onvergetelijke ervaring en heb vele lokale mensen gesproken. Het feit dat Spaans me goed af gaat, maakt het makkelijk om contact te leggen en niet alleen op oppervlakkig niveau met Peruanen te kunnen praten :)

Ik ben me bewuster geworden van vele dingen, zoals omgaan met geld en omgaan met water en elektriciteit maar ook van de waarden die gelden binnen de Peruaanse samenleving. Deze veranderingen wil ik graag niet verliezen dus nu is het tijd om me te gaan inzetten als worldsupporter en milleniumdoener!!

Ik ben nu net een maand terug en eerlijk gezegd valt het niet mee om te wennen. Is misschien ook wel normaal want 3 maanden in een ander land doet veel met je. Om de een of andere reden heeft het me minder moeite gekost om in Cusco te wennen toen ik aankwam dan hier te wennen toen ik terugkwam. Het individualisme en materialisme die in deze samenleving toch wel redelijk domineren vallen me zwaar in vergelijking met het collectieve gevoel en 'we hebben niet veel, maar delen doen we wel' principe. 

Het liefste zou ik in het eerste vliegtuig stappen terug naar Cusco en weer te werken op mijn project en elke dag de knuffels van de kindjes te ontvangen, maar ik realiseer me ook dat dat makkelijker gezegd dan gedaan is. In de tussentijd mijn energie inzetten voor andere mooie initiatieven en durven dromen!

Dream Big!