Taxibus (HR 22-02-2002, LJN AD5356; NJ 2002/240)

Casus

De vijfjarige dochter van de eiseres in cassatie is aangereden door een taxibusje. Daarbij liep het kindje dermate ernstig letsel aan haar hoofd op, dat haar hersenen uit haar schedel zijn gevallen. De eiseres in cassatie heeft haar dochter in deze toestand op het wegdek aangetroffen. Deze omstandigheden hebben geleid tot ernstig geestelijk letsel van de moeder. Dit letsel bestond uit een constant herleven van de afschuwelijke beelden van haar dochtertje (posttraumatische stressstoornis). De moeder heeft hiervoor gedurende een aantal jaren zeer intensieve behandeling genoten, echter zonder resultaat. De moeder vordert van de WAM verzekeraar van de chauffeur zowel een materiële schadevergoeding (therapiekosten, kosten van medische expertise en buitengerechtelijke rechtsbijstand) als een bedrag wegens immateriële schade die zij heeft geleden als gevolg van het onrechtmatig handelen van de bestuurder. Ze stelt de bestuurder aansprakelijk voor het geestelijk letsel dat de ze heeft opgelopen door de schokkende confrontatie met het verminkte lichaam van haar dochter.

Het Hof heeft de materiële schadevergoeding geheel toegewezen en wees m.b.t. de immateriële schade een vordering toe van 30.000 gulden (geëist was 100.000).

Hoge Raad

Nabestaanden hebben geen recht op schadevergoeding voor nadeel en verdriet dat zij ondervinden bij het verlies van een dierbare waarvoor een ander aansprakelijk is. Het gaat de rechtsvormende taak van de rechter te buiten te dezer zake in afwijking van het wettelijk stelsel zonder meer een vergoeding toe te kennen. Echter, indien er bij een overtreding van een veiligheids- of verkeersnorm een ernstig ongeval wordt veroorzaakt, handelt diegene niet alleen onrechtmatig tegen de persoon die daardoor gedood is, maar ook tegen degene die door het waarnemen van het ongeval of de directe ernstige gevolgen ervan in emotionele shock terecht is gekomen. Indien uit die emotionele shock geestelijk letsel voortvloeit en het een persoon betreft met wie een nauwe affectieve relatie bestaat, dan is de daardoor ontstane schade vergoedbaar op grond van art. 6:106 lid 1 aanhef en onder b BW.

De aard van de schade brengt met zich mee dat deze schade in het algemeen slechts voor vergoeding in aanmerking komt indien:

1. De betrokkene rechtstreeks wordt geconfronteerd met de omstandigheden waaronder het ongeval heeft plaatsgevonden en;

2. Deze confrontatie bij de betrokkene een hevige schok teweeg heeft gebracht, wat zich met name kan voordoen indien sprake is van een nauwe (affectieve) band met degene die door het ongeval is gedood of gewond geraakt.