Schakelbewijs en bewijsminimum - Arrest

Schakelbewijs en bewijsminimum (HR 22-12-2015, NJ 2017/39)

Casus

I.c. gaat het om het beroep in cassatie tegen een vonnis van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie van Aruba, Curaçao, Sint Maarten en van Bonaire, Sint Eustatius en Saba, van 10 december 2013. Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat hij in Curaçao, de Burger King, Tellsell, Living Fashion, Rituals Coffee House en Hollandse Bakkerij, heeft overvallen. De overvallen werden voorafgegaan en vergezeld van bedreiging met geweld.

Het Hof heeft het vonnis van het Gerecht in eerste aanleg van Curaçao (GEA) bevestigd met verbetering van de bewijsmiddelen en onder aanvulling van de overwegingen ten aanzien van het bewijs. De bewezenverklaringen steunt op o.a. het proces verbaal van de respectievelijke medewerkers. Zij hebben de verdachte ook steeds herkend onder een proces-verbaal van fotoconfrontatie.

Door de verdediging was betoogd dat het bewijs van de betrokkenheid van de verdachte bij een van de overvallen, alleen berust op de verklaring van één getuige, namelijk die van aangeefster. Het Hof acht dit feit bewezen mede op grond van het feit dat bij deze overval dezelfde modus operandi is gebruikt als bij de overige feiten, welke erdoor wordt gekenmerkt dat de dader zich in de winkel eerst voordoet als een gewone klant, dan een steekwapen tevoorschijn haalt waarmee hij een personeelslid bedreigt en vervolgens (kas)geld wegneemt. Verder is deze overval gepleegd op een locatie die, hetgeen een feit van algemene plaatselijke bekendheid is, in dezelfde omgeving is gelegen als de plaatsen waar de andere overvallen zijn gepleegd en in welke de verdachte woonachtig is.

Het middel klaagt dat het Hof de bewezenverklaring steeds alleen heeft gesteund op de verklaring van één getuige althans dat de bewezenverklaring niet voldoende is gemotiveerd.

Hoge Raad

Art. 385 lid 3 van het Wetboek van Strafvordering van Curaçao (SvC) is gelijkluidend aan art. 342 lid 2 Sv. Volgens dit artikel kan het bewijs dat de verdachte het tenlastegelegde feit heeft begaan, door de rechter niet alleen worden aangenomen op de verklaring van één getuige. De rechter mag niet tot een bewezenverklaring komen als de door één getuige gereleveerde feiten en omstandigheden op zichzelf staan en onvoldoende steun vinden in ander bewijsmateriaal. Bij de toets of aan het bewijsminimum van art. 342 lid 2 Sv is voldaan, kan het van belang zijn of de feitenrechter zijn oordeel dat dat het geval is, nader heeft gemotiveerd. Dit geldt ook voor art. 385 lid 3 SvC.

Het middel betoogt dat de betrokkenheid van de verdachte bij de overvallen telkens alleen steunt op de verklaringen van de aangeefsters van die overvallen, mist het feitelijke grondslag. Het Hof heeft in de bewijsmotivering van die overvallen ook betrokken dat de door de aangeefsters uiteengezette werkwijze van de dader op onderdelen een kenmerkende gelijkenis vertoont met de modus operandi van de andere overvallen en dat de locatie waar het heeft plaatsgevonden, in dezelfde omgeving is gelegen als de plaatsen waar de andere overvallen zijn gepleegd en in welke de verdachte woonachtig is. Het oordeel van het Hof dat hierin voldoende steun is te vinden voor de verklaringen van de aangeefsters, is niet onbegrijpelijk. De bewezenverklaring is aldus toereikend gemotiveerd.

Kern

Het bewijs dat de verdachte een feit heeft begaan, kan door de rechter niet alleen worden aangenomen op de verklaring van één getuige. Het Hof kan in de bewijsmotivering van het feit andere zaken betrekken, zoals meerdere overeenkomsten met andere zaken, mits voldoende gemotiveerd.