Patiëntgericht communiceren - samenvatting van hoofdstuk 1 van Patiëntgericht communiceren in de GGZ
Patiëntgericht communiceren in de GGZHoofdstuk 1Patiëntgericht communiceren Patiëntgericht communiceren is een manier van communiceren waarbij de hulpverlener zijn communicatiestijl zo veel mogelijk aanpast aan de patiënt en zijn situatie. Hij wilt weten wat de patiënt mankeert en wat er in hem of haar omgaat. Hierbij blijft de hulpverlener zichzelf. De hulpverlener deelt als het kan de regie en de verantwoordelijkheid met de patiënt en bevorderd diens oplossingsvermogen en zelfredzaamheid. De hulpverlener probeert het perspectief van de patiënt te achterhalen, zowel de kwetsbaarheid als weerbaarheid. Als een patiënt binnenkomt, wilt de zorgverlener in de eerste instantie weten wat er aan de hand is. Er wordt een anamnese afgenomen om de symptomen te begrijpen en ene probleemdefinitie of diagnose te stellen. De hulpverlener wilt ook weten welke zorgen, ideeën, wensen en verwachtingen de patiënt heeft ten opzichte van de klachten. Vier vragen helpen de hulpverlener een volledig beeld te krijgen: Wat is er met je gebeurt? Wat is je kwetsbaarheid en weerbaarheid? Waar wil je naartoe? Wat heb je nodig? Dit is een herstelgerichte of psychosociale communicatiestijl genoemd. Hierin probeert de hulpverlener zowel de klacht als de patiënt te begrijpen. De biopsychosociale communicatiestijl is zowel op ziekte als gezondheid gericht. Tijdens een goed gesprek vullen biomedische en herstelgerichte communicatie elkaar aan. ...
Add new contribution