Werkcollege week 4 Inleiding Internationaal Publiekrecht

Opdrachten 

1. a. B is onjuist 

2. a. Bij de briefwisseling zaten verslagen die ondertekend waren door ministers van buitenlandse zaken. Qatar zei dat dit een internationale overeenkomst was en dus rechten en plichten had, Bahrein zei van niet. Het IGH zei dat dit inderdaad gezien kan worden als internationaal verdrag, omdat in de verslagen duidelijk naar voren kwam dat wanneer er geschillen waren de partijen hadden afgesproken dit aan het IGH voor zouden leggen (para 22) 
   b. Actual terms – werkelijke voorwaarden  
   Particular circumstances – bijzonder omstandigheden inzake die zaak (para 23) 
   c. Ja het is een internationale overeenkomst omdat het rechten en plichten van partijen opsomt die het voor de partijen meebrengt in het internationale recht. Para 25 
   d. Para. 27 nee, omdat de intentie van de minister maakt niet uit en kwalificeert als verdrag 

3. a. Compromis 
   b. Para.46 grotendeels bestaat uit gewoonterecht, dus ook al is het nog niet gecodificeerd het is wel van toepassing 
   c. Para.92: 

1. Existence of a state of necessity (noodzaak) 

2. The impossibility of performance (onmogelijkheid tot nakoming, art. 61 WVV) 

3. The occurence of a fundamentel change of circumstances (fundamentele wijziging van omstandigheden art. 62 WVV) 

4. The material breach of the treaty (art. 60 WVV) 

5. The development of new norms of international environmental law (nieuwe normen van internationaal milieu recht 
d. Para.100 geen artikel of intentie dat het beëindigt mag worden art. 54 &56 WVV. Dus dan alleen nog maar limitatieve gronden mogelijk (art. 60, 61 en 62 WVV) 
e. Para.108 en 110: nee, Tsjechoslowakije schond het verdrag pas in Oktober terwijl in mei Hongarije het verdrag al had opgeheven 

4. I: In het voorjaar van 2013 is een geschil ontstaan tussen Oost-Timor en Australië over een verdrag dat beide staten in 2006 met elkaar hebben gesloten. Dit verdrag reguleert de verdeling van de opbrengsten van de exploitatie van een olie- en gasveld in de Timorese Zee en is in 2006 in overeenstemming met de bepalingen uit het verdrag in werking getreden. Uit nieuwsberichten blijkt nu dat de Australische geheime dienst de Oost Timorese onderhandelaars tijdens de onderhandelingen over dit verdrag heeft afgeluisterd. Australië heeft de informatie die het heeft verkregen als gevolg van deze spionageactiviteiten gebruikt om de onderhandelaars van Oost-Timor te chanteren en onder druk te zetten. Bovendien kon Australië op basis van de verkregen informatie de kaarten van het olie- en gasveld in de Timorese Zee ongemerkt in het voordeel van Australië aanpassen. In Oost-Timor is woedend gereageerd op dit nieuws. Volgens sommige politici is Oost-Timor als gevolg van het handelen van Australië niet langer gebonden aan het verdrag met Australië. 

Ik zal daarom de volgende vraag beantwoorden: 
Is Oost-Timor, gezien de handelingen van Australië en in het licht van het Weens Verdragenverdrag (WVV) gerechtigd om het verdrag te vernietigen dan wel nietig te verklaren? 

Structuur: 

In deze notitie zal ik beginnen met het juridisch kader, waarna deze zal worden toegepast op de vraag of het mogelijk is het verdrag te vernietigen, dan wel nietig te verklaren tussen Australië en Oost-Timor. De notitie zal worden afgesloten met een conclusie en het antwoord op de rechtsvraag 

R: Art. 51 Verdrag van Wenen inzake verdragenrecht. Dwang op de vertegenwoordiger van een Staat. 

Art. 26 Verdrag van Wenen inzake verdragenrecht. Pacta sunt servanda: Elk in werking getreden verdrag is bindend voorpartijen en moet worden uitgevoerd door hen te goeder trouw. 

Art 69. Verdrag van Wenen inzake verdragenrecht. Gevolgen van de ongeldigheid van een verdrag. 

A: Oost-Timor en Australië hebben in 2006 met elkaar een verdrag gesloten en dit verdrag is in hetzelfde jaar in werking getreden. Volgens het pacta sunt servanda beginsel, art. 26 WVV, dienen afspraken te worden nagekomen, mits te goeder trouw. Uit nieuwsberichten blijkt dat de Australische geheime dienst de Oost-Timorese onderhandelaars tijdens de onderhandelingen over dit verdrag heeft afgeluisterd. Australië heeft de informatie die het heeft verkregen als gevolg van deze spionageactiviteiten gebruikt om de onderhandelaars van Oost-Timor te chanteren en onder druk te zetten. Bovendien kon Australië op basis van de verkregen informatie de kaarten van het olie- en gasveld in de Timorese Zee ongemerkt in het voordeel van Australië aanpassen. We kunnen dus stellen Australië niet te goeder trouw heeft onderhandeld. Tevens hebben zij met deze onrechtmatig verkregen informatie Oost-Timor onder druk gezet om alsnog het verdrag aan te gaan (art. 51 WVV). Volgens art. 69 WVV betekent dat dit dus een nietige verklaring is. 

C: In beginsel moet Oost-Timor de verplichtingen en volgens het beginsel van pacta sunt servanda nakomen. Echter zijn deze onderhandelingen niet te goeder trouw vergaan en er is ook dwang uitgeoefend op de andere partij, waardoor Oost-Timor het verdrag nietig kan verklaren. Hierdoor zijn zij niet gebonden. 

Antwoord op rechtsvraag: 

De rechtsvraag kan positief worden beantwoord.