Met Worldmapping naar Zuid-Afrika

Sawubona! Ik ben van 20 Juli t/m 5 augustus naar Zuid-Afrika geweest met de organisatie Worldmapping, om vrijwilligerswerk te doen. et was een geweldige ervaring, ik heb heel veel leuke dingen meegemaakt en leuke mensen leren kennen. In deze blog ga ik per dag vertellen wat we hebben gedaan. De eerste dag was zondag, maar we kwamen ’s avonds pas aan bij het hostel, dus we hebben zondag eigenlijk niets gedaan. Maandag (Dag 2) Maandag hebben we 's ochtends zulu les gehad van onze Afrikaanse 'begeleiders' Nana en Phelelani. We hebben van hun een aantal woorden geleerd in het zulu en ook hoe je tot 10 telt. 's middags zijn we naar het project Mother of Peace geweest. Mother of Peace is een soort tehuis waar kinderen wonen die geen ouders meer hebben of om een andere reden niet meer thuis kunnen wonen. Zij wonen met zes kinderen en een huismoeder in kleine huisjes. Ze hebben ook hun eigen school en kerk. We werden in twee groepen verdeeld voor een rondleiding. We kregen de school te zien en we gingen ook bij een paar huisjes naar binnen. Nana woont nu nog steeds bij Mother of Peace, omdat ze daar ook op het kantoor werkt (ze is 21 jaar). Ze woont met één ander persoon en we hebben ook haar huisje gezien. Daarna gingen we naar het speelveld waar (bijna) alle kinderen waren en we hebben ongeveer anderhalf uur met ze gespeeld. De kinderen waren allemaal heel vrolijk en lief, en ze vonden het ook heel leuk dat wij met ze kwamen spelen. Dinsdag (Dag 3) Dinsdag werden we in twee groepen verdeeld. Onze groep ging als eerste naar het project Palm Tree. Palm Tree Care Centre is zestien jaar geleden opgericht door een Zuid-Afrikaanse vrouw, Ros Visagie. Het is begonnen als een crèche voor kinderen uit de township die daar dichtbij is. Nu woont ze er met 15 zulu kinderen die ze heeft geadopteerd. Ook is er nog steeds een dagopvang voor kinderen uit de township en ze zorgt voor 7 baby's die ter adoptie zijn afgestaan, totdat zij worden geadopteerd. Dit doet ze niet alleen, er zijn 2-3 jaar geleden twee Nederlanders gaan wonen om Palm Tree te helpen. Ook komen er af en toe vrijwilligers van Be More een paar weken helpen. Dinsdag en woensdag zijn we naar Palm Tree geweest. Er zijn een paar verstandelijk gehandicapte kinderen die die daar wonen, zij leren om armbandjes, sleutelhangers etc. te maken, zodat ze later toch nog op een manier geld kunnen verdienen. Wij mochten zelf ook een armbandje maken. Ze hebben daar een kamer waar de kleine kinderen 's middags slapen, op de muur waren allemaal vakjes, waar wij iets in moesten schilderen. Daar waren we dinsdag aan begonnen en woensdag hebben we dat afgemaakt. 's middags gingen we met een zulu vrouw, Jovial, mee naar haar huisje in de township. Ze woont daar in een heel klein huisje met 11 mensen. We gingen daarna door de township lopen, de kinderen waren uit school dus er liepen ook allemaal kinderen met ons mee. Nadat we een tijdje door de township hadden gelopen, had Jovial een soort bal van klei en een plastic tasje gemaakt. Hiermee hebben een spel gedaan. Daarna liepen we weer terug naar haar huisje en daar hebben een paar kinderen voor ons gezongen en gedanst. Woensdag (Dag 4) Woensdag zijn we weer naar Palm Tree geweest. Ik ben begonnen met op de muur schilderen, en daarna heb ik nog een armbandje gemaakt. Daarna hebben we met de kindjes gespeeld totdat ze moesten slapen. Eén zoom van Ros kan heel goed mozaïeken en hij is begonnen met op een buitenmuur een olifant van mozaïek te maken, maar die is nog lang niet af. Wij hebben allemaal een tijdje geholpen en hij was daarna al veel verder. Toen de kinderen wakker werden zijn we met zijn allen op de foto geweest en daarna gingen we weer weg. Donderdag (Dag 5) Donderdag zijn we naar een school voor dove en verstandelijk gehandicapte kinderen geweest. Eerst heeft een vrouw ons een paar dingen over de school verteld. Daarna werden we in drie groepen verdeeld. Eén groep ging koekjes bakken met verstandelijk gehandicapten, een andere groep ging iets doen met de dove kinderen en de andere groep ging verven. Ik zat in de groep voor het verven. We hebben palen geverfd, in de kleuren rood, wit, blauw en oranje. 's middags gingen een paar mensen het verven afmaken en de rest ging in kleine groepjes in een klaslokaal kijken. Ik ging met drie andere meisjes in een klas kijken waar de kinderen 6/7/8 jaar oud waren, er zijn kinderen van allemaal verschillende leeftijden in één klas, omdat sommige kinderen een lager niveau hebben dan eigenlijk zou moeten. Er zitten ook niet zoveel leerlingen in één klas. Van deze klas was de juf ook doof. De kinderen moesten dingen bouwen met blokjes en ze moesten in gebarentaal uitleggen wat er op een plaatje stond. Ook hebben we nog even met ze gespeeld. Daarna werden de kinderen naar huis gebracht met de schoolbus, dus wij gingen weer terug naar het hostel. Vrijdag (Dag 6) Vrijdag zijn we naar Bobbi Bear geweest. Dit is een organisatie die vecht voor seksueel misbruikte kinderen. Ze hebben een knuffelbeer ontwikkeld waar kinderen op kunnen schrijven en pleisters op kunnen plakken om te vertellen wat er met hun is gebeurd. Toen we daar kwamen vertelde een vrouw die bij Bobbi Bear werkt, ons een verhaal over Bobbi Bear. Ze vertelde bijvoorbeeld wat ze precies doen als ze door de politie gebeld worden dat er een kind seksueel is misbruikt. Daarna gingen we naar de Tree Clinic. Dit is bij een boom langs de weg, bij deze boom komen vrouwen bij elkaar, ze delen hun verhalen, ze zingen, dansen en bidden samen. Ook wordt er kleding en eten uitgedeeld. Wij hebben ook meegedaan met het dansen, dat was heel leuk! Zaterdag (Dag 7) Zaterdag zijn we eerst naar de markt geweest. De markt waar wij naartoe zijn geweest is in Durban en heet ‘Markets of Warwick’ deze markt bestaat uit verschillende markten, op elke markt wordt iets anders verkocht. We hebben van 9:30 tot 12:00 een rondleiding gekregen door de verschillende markten en daarna mochten we nog een tijdje winkelen op een markt waar souvenirs verkocht worden. Na de markt vertrokken we gelijk naar Drakensbergen. Na ongeveer drie uur rijden waren we er. We hebben daar ’s avonds gegeten en daar ook geslapen. Zondag (Dag 8) De volgende dag moesten we alweer vroeg opstaan, we gingen zondag namelijk naar Lesotho. Lesotho is een landje dat in Zuid-Afrika ligt. Dit was 6 uur rijden, maar het duurde vooral zo lang omdat we vaak stopten om foto’s te maken. Lesotho ligt in de bergen, we reden er heen in landrovers, het uitzicht was heel mooi. Bij de paspoortcontrole kwam ik een vriendin tegen die ook in Zuid-Afrika op vakantie was, super toevallig! Rond 15:00 kwamen we aan bij het Bed & Breakfast waar we zouden verblijven. Het waren eigenlijk gewoon een paar huisjes met in het ene huisjes stapelbedden en in het andere huisje matrassen op de grond. We zijn die middag naar een dorpje gelopen, we gingen een huisje binnen, waar allemaal vrouwen zaten die ons spullen hebben laten zien die zij gebruiken en zelf gemaakt hebben. Ook hebben ze voor ons gedanst. Toen we weer terug waren gingen we rond het kampvuur zitten, het was daar heel koud, rond het vriespunt (we verbleven op ongeveer 2400 m hoogte). We kregen daar te eten, en na het eten ging iedereen naar zijn huisje. Ik sliep met nog zeven ander mensen in het huisje met de matrassen op de grond. Het was heel koud maar we hadden gelukkig warme dekens. Maandag (Dag 9) Maandagochtend hebben we paardgereden door de bergen. Het was echt heel leuk en het uitzicht was ook heel mooi! We hebben ongeveer 2 uur paardgereden en toen we terugkwamen hebben we daar nog geluncht en we zijn naar een traditionele dokter geweest. Daarna reden we weer terug naar Drakensbergen, dit keer duurde de reis minder lang, omdat we nu niet meer stopten om foto’s te maken. Dinsdag (Dag 10) De volgende ochtend reden we weer terug naar het hostel in de buurt van Durban. Op de terugweg gingen we nog even langs een supermarkt om boodschappen te doen. We hadden die middag een vrije middag en ’s avonds kwam om zes uur een vrouw die de helft van de groep Zulu kookles ging geven. Als voorgerecht was er een speciaal soort brood en een soort saus van geraspte wortel, groene paprika en allerlei kruiden. Dit was heel lekker. Als hoofdgerecht hebben we kip en aardappels met kruiden gekookt in een ketel op het kampvuur. Als nagerecht was er een soort melktaart die ze in de supermarkt had gekocht. Het was heel leuk om een keer iets te koken wat de mensen daar normaal eten, en het was ook heel lekker! Woensdag (Dag 11) Woensdag zijn we naar I Care geweest, een project die straatjongens helpt. Eerst zijn we naar de eerste fase geweest, waar jongens alleen overdag blijven, onderwijs, voedsel, kleding etc. krijgen. Ze moeten ’s middags wel weer weg en ze moeten ’s avonds weer op straat slapen. Dit is omdat I Care geen vergunning heeft om de jongens daar te laten slapen. We kregen een rondleiding en we hebben meegekeken bij een les over drugs en andere verslavingen. Daarna gingen de jongens naar een voetbalveld om te voetballen, en wij gingen ook mee. ’s Middags zijn we naar het Hope Centre van I Care geweest. Hier verblijven de jongens voor 3 maanden, ze wonen daar, krijgen onderwijs, ze leren hoe ze ruzie moeten oplossen enz. Na die drie maanden wordt gekeken of ze weer terug kunnen naar hun familie, en als dit niet kan kunnen de jongens wonen in de Family Houses van I Care. We hebben een rondleiding gekregen door het Hope Centre, en daarna hebben we met iedereen een spel gedaan. Daarna gingen een paar mensen nog voetballen. ’s Avonds kreeg de andere helft van de groep Zulu kookles en hebben wij pannenkoeken gegeten. Donderdag (Dag 12) Donderdag zijn we op safari geweest! We gingen naar het Tala Game Reserve. We hebben veel dieren gezien: struisvogels, herten, impala’s, zebra’s, neushoorns, nijlpaarden, everzwijnen, buffels en nog meer! Ze hebben in dit park helaas geen olifanten en leeuwen enz. ’s Middags, na de safari hebben we het project bezocht waar we vrijdag en zaterdag zijn geweest. Dit project was The Farm, wat daar ‘His Little Lambs’ wordt genoemd. The Farm is een boerderij waar ongeveer 50 kinderen wonen. Ook verhuren ze huisjes voor weinig geld per maand, waar gezinnen kunnen wonen waarvan de ouders bijvoorbeeld op de suikerrietvelden in de buurt werken. Op The Farm is ook een daycare voor de kinderen van die gezinnen, waar voor ze wordt gezorgd terwijl hun ouders aan het werk zijn. We hebben donderdag een rondleiding gekregen en er werd ons verteld wat we vrijdag zouden gaan doen. Daarna werden we naar de accommodatie gebracht waar we de volgende twee nachten zouden verblijven, vlakbij The Farm. Het was een soort rij van allemaal appartementjes, het was redelijk luxe, ik sliep met 3 andere meiden in een kamer/appartement. Vrijdag (Dag 13) Vrijdag hebben we de hele dag klusjes gedaan op The Farm. ’s Ochtends heb ik met een groep grond weggehakt/gegraven zodat er een moestuintje kan worden gemaakt. Het ging heel moeilijk, omdat de grond heel hard was. Andere groepen hebben het speeltoestel geschilderd en het voetbalveld gemaaid (met de hand). Ik heb dat ongeveer 2 uur gedaan, daarna ging ik met een aantal meiden de daycare schoonmaken. We hebben de ramen schoongemaakt, alles naar buiten gehaald, geveegd en het zeil schoongemaakt. Ook hebben we de boekenkast weer netjes gemaakt. Toen we klaar waren was het weer helemaal schoon! Ook hebben we nog in een slaapkamer de ramen schoongemaakt, en we hebben de keuken een beetje schoongemaakt. Na de hele dag gewerkt te hebben, organiseerden de mensen van The Farm een braai (Zuid-Afrikaanse barbecue), We kregen allemaal salade en een broodje met een braadworst en als toetje malva pudding. Wij hadden marshmallows meegebracht dus dat hebben we ook nog gegeten. Zaterdag (Dag 14) Zaterdag hebben we een spelletjesdag georganiseerd op The Farm. We hadden vijf spelletjes bedacht, ik zat in het groepje van het springtouwen. De kinderen deden elk spel een kwartier, en we hebben naast het springtouwen ook met de kinderen een paar keer Annemaria Koekoek gespeeld. We kregen als lunch een hotdog en nadat we nog even met de kinderen gespeeld hadden gingen we weer terug naar het hostel bij Durban. We hebben ’s avonds in kleine groepjes allemaal iets gekookt, zodat we een lopend buffet hadden. We hebben de laatste avond leuk afgesloten met de groep, ook hebben we onze tas ingepakt. Zondag (Dag 15) We vertrokken zondag om 14:30 richting het vliegveld. We hebben daar afscheid genomen van onze Afrikaanse begeleiders Nana en Phelelani en toen was het helaas alweer tijd om naar huis te gaan. Ik heb heel veel leuke herinneringen overgehouden aan deze expeditie en ik zal het zeker niet snel vergeten, ik heb echt een geweldige tijd gehad in Zuid-Afrika en er leuke vriendinnen aan over gehouden. Ik vond het best moeilijk om weg te gaan uit Zuid-Afrika en afscheid te nemen van de groep, maar ik was toch best blij om weer thuis te zijn en weer lekker in mijn eigen bedje te slapen! Groetjes, Tessa