Dat was me het avontuurtje wel, wauw wat is er veel gebeurd de afgelopen dagen.

Ten eerste reden we zondag aan richting het hostel in de Drakensbergen. Gezellig met z’n allen in een busje, maar onderweg hoorde we ineens een raar geluid en begonnen de mensen achterin ineens te schreeuwen: DE KAR, DE KAR!! Bleek dat de kar met alle bagage van het busje was gegaan en gewoon achter ons busje aanrolde. We zaten middenin de bergen, dus de kans dat het ergens vanaf was gerold en we net niet meer terug konden krijgen was erg groot. Gelukkig hadden wij geluk en stopte het ‘netjes’ naast de weg, maar wel aan de andere kant, dus geluk hebben dat er geen andere auto aankwam. Iedereen ging deze avond op tijd slapen want de dag erna kwam weer een lange dag.

Maandag vertrokken met de jeeps naar Lesotho. Onderweg heel veel foto’s geknipt, vaak onze hoofden gestoten tegen het dak en veel gelachen. Na een tijdje gingen we dus Zuid-Afrika uit en kwamen we in Niemandsland. 8 kilometer lang weg die van niet bij Zuid-Afrika en niet bij Lesotho hoorde. En ja hoor, daar begon het volgende dingetje al. Onze Jeep begaf het, ik weet niet hoe ver, maar wel een stuk, voor dat we Lesotho ingingen. Nine, Boetie en ik liepen dus maar alvast aan naar boven, waar de rest al was aangekomen. Boetie en ik waren halverwege nog even gestopt om het ijs (ja er was ijs!) aan te raken, terwijl Nine verder liep. Nog zo’n vijftig meter omhoog lopen te gaan, kwam de jeep weer langs en zijn Boetie en ik toch nog even ingestapt ^^. Eenmaal boven even paspoort laten zien en toen konden we onze trip weer voortzetten en kwamen we na 6 uur aan bij onze bestemming.

De groep werd in tweeën gesplitst en ik ging als eerste paardrijden. Super vet!! Paardrijden door de bergen, genieten van het uitzicht en nog een beetje tegen je paard praten. ‘s Avonds was het er al heel vroeg donker, want zodra de zon achter de bergen weg was, zag je al bijna niks meer. Maar gezellig rond het kampvuur, genietend van alle mensen die voor ons dansten, waren we aan het wachten op ons eten. Na het eten gingen we eigenlijk al meteen slapen, want iedereen was moe en had het koud, maar zodra ik als een mummie in bed lag kreeg ik het toch best wel warm.

De dag erna, terwijl de andere helft zich klaar aan het maken waren voor het paardrijden, gingen Nine en ik naar Boetie en Yayeri, die op de berg naar kristallen aan het zoeken waren. Dat wilden wij natuurlijk even checken of ze er waren en ja hoor ik heb er een heleboel gevonden, maar we mochten ze natuurlijk niet allemaal meenemen, dan hadden de andere mensen niks meer te zoeken. Nadat iedereen iets had gevonden gingen wij nog verder de bergen in, eerst kregen we te zien wat voor spullen ze hadden en hoe ze aan de ingrediënten voor brood kwamen. Daarna konden we weer de bergen helemaal door naar de waarzegster, waar we onze toekomst konden laten voorspellen. Ik krijg een gezond en lang leven. Ga trouwen en krijg 2 kinderen, 2 jongetjes en ga dan met mijn gezin over de wereld reizen en op verschillende plekken wonen. Ook word ik blijkbaar een succesvolle zakenvrouw, maar dan heb ik toch de foute studie ondertekend of zoiets. En en en, ik ken mijn toekomstige man al, hahah ^^.

‘s Middags reden we weer terug naar het hostel in de Drakensbergen, waar we de verjaardag van Chelsea hebben gevierd. ‘s Avonds lekker al het zand van ons afspoelen in een lekker koude douche en gaan slapen, want de volgende dag reden we weer terug naar Blue Sky Mining.

Even rusten en genieten van de wifi in het hostel en toen reden we weer aan naar een shopping-mall. En ja er was een McDonalds, en ja het was lekker :P. Snel wat leuke truitjes gekocht en toen moesten we terug naar het hostel.

Doeggg