Zondag 15-01-2012 Ruim op tijd vertrokken we gister naar Schiphol, met het idee om daar nog even rustig koffie te drinken en afscheid te nemen. Dat verliep helaas anders, er stond zo’n rij bij de incheckbalie dat er nog net tijd was voor een zoen en een laatste knuffel. Hierna moest ik meteen door naar de gate, waar ze inmiddels al bezig waren met boarden. De eerste vlucht ging naar Dubai. Een groot, imposant, bling bling vliegveld wat echt van alle gemakken is voorzien. Nu kan ik me niet voorstellen dat iemand op het vliegveld even naar de sportschool gaat, maar ze hebben het lekker wel! Hier heb ik twee en half uur doorgebracht en vervolgens door gevlogen naar Chennai. Dat stuk zat ik naast Karin een vrouw uit Engeland die al meerdere malen in India was geweest. Zij heeft me nog wat tips gegeven en wat verhalen vertelt. Denk je na 14 uur reizen eindelijk naar je hostel te kunnen, staat er voor de immigratie een rij van 45 minuten :-S, koffers gaan dan wel weer heel snel, maar het ritje van het vliegveld naar het hostel was weer 2,5 uur. Aangezien ik bijna niet geslapen had (hooguit twee uurtjes in totaal), had ik aardig het lek. Na een korte introductie van Amaidi heb ik op mijn kamer even de koffer uitgepakt, geprobeerd een uurtje te slapen en nog even naar het thuisfront gebeld. Daarna kleine rondleiding gehad door het “dorp” en een echte Indiase lunch. Momenteel zijn het hier feestdagen (ja ik weet wel wanneer ik heen ga), vanavond gaan we met z’n alle een Indiase maaltijd maken en daarna naar een soort markt. Komende maandag en dinsdag is iedereen nog vrij en wat ik ervan begrepen heb gaan ze dan koeien schilderen enz. Wanneer mijn eerste dag op het project is, is nog niet duidelijk. Ze willen namelijk dat je eerst wat gezien hebt en dus een beetje bent geacclimatiseerd voordat je gaat helpen (volgens mij heeft het ermee te maken dat ze zelf eerst te feestdagen willen beleven, maar goed). De storm die hier voor oud en nieuw heeft huisgehouden heeft idd wel sporen achter gelaten. Het is (wat ik er tot nu toe van heb gezien) veel minder erg dan ik dacht, maar ik ging dan ook echt van het ergste uit. Ik hoop dat ik snel mijn draai vind het dat het op het project goed zal gaan, op dit moment vind ik het nog weel een beetje lastig en heb het idee dat vier weken nooit voorbij gaan. Hoogst waarschijnlijk speelt het slaap gebrek daar ook een grote rol in . Dinsdag 17 januari 2012 Inmiddels twee dagen verder. Morgen ga ik beginnen op het project, er is hier een dame uit Denemarken die daar ook werkt en zij is erg enthousiast. Afgelopen twee dagen heb ik vooral samen met Ine doorgebracht (meisje uit België). We zijn naar het strand geweest (kleding moet je aanhouden en op een badlaken liggen kennen ze al helemaal niet), naar een markt, naar het Pongalfeest geweest etc. Het pongalfeest is vier dagen (zaterdag t/m disdag) op de laatste dag houden ze een koeienrace. Na drie uur te hebben staan wachten vond ik het mooi geweest en ben ik terug gegaan, dus uit eindelijk weet ik nog niet wat een koeienrace nu precies inhoud. Behalve de race worden er voor alle huizen tekeningen gemaakt en ook de koeien worden beschilderd. Vanmiddag ga ik kijken naar een andere woning. Waar ik nu slaap is prima, maar in verhouding tot alle andere vrijwilligers betaal ik de hoofdprijs. In de woning waar ik ga kijken wonen momenteel drie Deense mensen. De dame die op hetzelfde project zit en twee meiden van mijn leeftijd. Als het niks is blijf ik lekker waar ik zit, maar ga ik nog wel over de prijs onderhandelen. Wordt vervolgt