Na alle avonturen

Een tijdje terug vroeg Travel Active, mijn vrijwilligerswerk organisatie op de infoavond waar ik al oud-vrijwilligster aanwezig was of ik een blog wilde schrijven over al mijn avonturen, hoe ik alles had ervaren en over mijn tussenjaar en het kiezen van een studie. Ook zouden ze graag een aantal van mijn foto's willen gebruiken.

Hartstikke leuk natuurlijk en de blog staat volgens mij nog niet op internet, maar ik heb hem wel al geschreven en naar ze gestuurd dus binnenkort komt deze hopelijk online. Wel kan ik hem natuurlijk al hierop posten en dat doe ik ook graag. Het vat alles een beetje samen, nog steeds een aardig lang verhaal, maar hoe kan dat ook anders met dit soort reizen. Zie hier:

"Vorig jaar rond deze tijd was ik druk bezig met het leren van m’n examens. Tegelijkertijd had iedereen zich net voor de deadline aangemeld voor zijn of haar vervolgopleiding behalve ik. Ergens in m’n achterhoofd wist ik natuurlijk al dat ik nog niet wilde gaan studeren en in plaats daarvan een tussenjaar wilde nemen, maar nu was het definitief, ik kon me niet meer aanmelden voor studies.

Ik heb een lange tijd onderzocht welke studies iets voor mij zouden zijn, wat ik voor de rest van mijn leven wilde gaan doen, maar niks sprak me echt aan, of in elk geval nóg niet. Wat me wel heel erg aansprak was het buitenland. Naast universiteiten heb ik gezocht naar reizen naar verre landen met mooie natuur, andere cultuur, echt even iets heel anders dan gewoon maar het standaard plannetje. Nu is het niet toevallig dat ik hierop kwam, m’n nichten zijn ook naar het buitenland geweest, namelijk voor 6 maanden stage in Peru en Thailand en om te studeren in Denemarken. Met kennissen en m’n ouders en broertje zijn wij ook naar Thailand en Maleisië geweest in 2010 en sindsdien hebben dit soort reizen altijd in m’n hoofd gespookt.

Een tussenjaar werd het dus. Na lang zoeken en infodagen bezoeken kwam ik bij Travel Active en heb ik me aangemeld voor vrijwilligerswerk in Sri Lanka. Ik wilde mijn tussenjaar zo goed mogelijk gebruiken en dus plande ik ook mijn reis naar Kenia en Tanzania.

Begin oktober vertrok ik in m’n eentje naar Sri Lanka. Niet m’n allereerste verre reis, en ook niet m’n eerste reis zonder ouders, maar wel m’n eerste verre reis zonder m’n ouders. Het afscheid was even moeilijk en de eerste dag en nacht in Kandy, de stad waar we verbleven ook wel een beetje. Het is toch wennen ergens waar je nog nooit bent geweest en helemaal niemand kent, maar hierna is het alleen maar geweldig geweest.

We verbleven in een vrijwilligershuis waar een grote groep uit allerlei verschillende landen verbleef. Canada, Frankrijk, België, Nederland, Amerika, Mexico, Israël, Ierland, Australië en Nieuw-Zeeland, een aardige mix dus. Er waren een aantal vrijwilligers die er al een tijdje waren, variërend van een aantal weken tot een week, en een aantal die tegelijk aankwamen met mij. Met deze laatste groep hadden wij de eerste week een oriëntatieweek. Hierin hebben we echt van alles gedaan. De stad Kandy leren kennen met  tempels, tempels en nog eens tempels, we hebben een traditionele dans show meegemaakt, taallessen gehad, heerlijke kooklessen gehad en bovenal de cultuur en omgeving ontdekt. De toeterende auto’s en tuk tuks in het drukke verkeer, de propvolle bussen met vrolijke versieringen en muziek, de loslopende apen, een olifant naast de tempel en het warme en vochtige klimaat waarbij je je toch bedekt moet kleden door de Boeddhistische religie.

De tweede en derde week heb ik samen met Zuzanna, een Franstalig meisje uit België, doorgebracht in een jongensweeshuis waarvoor we eerst een uur met de bus moesten. Dit op zich was al een hele belevenis, omdat je nooit wist of je een plekje had en zo niet had je waarschijnlijk iemands elleboog in je zij of de punt van iemands paraplu of tas in je rug.

Het werken in het weeshuis was echt geweldig, we hebben een fantastische tijd met de jongens gehad. Na een wat lastige opstart omdat vrijwel niemand van de jongens (met ongeveer de leeftijd van 6-16 jaar) Engels sprak, werden ze steeds opener en hebben  we heel veel dingen met ze kunnen ondernemen. Sporten op het veld naast het gebouw, tekenen, knutselen, vouwen, plantjes verbouwen of gewoon lekker met ze buiten spelen en ‘handjeklap’ doen. Zij vonden toch wel alles best, als wij er maar waren en ze aandacht schonken. De twee weken waren in een mum voorbij en als ik niet ook nog een weekje in het meiden weeshuis wilde helpen was ik zeker nog een week bij deze geweldige jongens gebleven.

Het meiden weeshuis was heel anders. Ook daar hebben we geknutseld en gespeeld met ze, maar het was iets kleiner dus er waren minder meiden en voor m’n gevoel waren ze daardoor ook veel sneller aan je gehecht. Het waren echte meisjes meisjes, dus ze vonden het heerlijk om je haar te vlechten, met je te kroelen en ook lekker buiten spelen. Eigenlijk was een weekje te kort voor m’n gevoel, maar desondanks heb ik ook daar een super tijd gehad.

Vervolgens verplaatste ik me naar Ambalangoda, een stadje aan de kust een heel stuk van Kandy vandaan. Hier heb ik twee weken lang op een schildpadden project geholpen op de mooiste locatie die je je maar kunt inbeelden. Ons verblijf lag aan het strand, de tanks voor de schildpadden lag op het strand en elke avond hadden we een geweldige zonsondergang. Hoeveel mooier kun je het hebben?!

Het schildpaddenproject was natuurlijk totaal anders dan de sociale projecten waar ik hiervoor op had geholpen, maar zeker niet minder. Ik hou enorm veel van ‘wildlife’, ik vind het echt geweldig en ook de natuur eromheen, en daarom vond ik het super om met schildpadden te werken. De bedoeling van het project was om gehandicapte schildpadden, met bijvoorbeeld een verwonde vin of nek of zelfs met een missende vin te onderhouden tot ze sterk genoeg zijn om zelf te kunnen overleven. Of om aangespoelde schildpadden of verstrengelde schildpadden aan te laten sterken en ze hierna weer vrij te laten. En ook het beschermen van eitjes viel onder het project. Als deze zich in het zicht op het strand bevonden werden deze in een grote tank met zand op het project gestopt en wanneer deze uitkwamen werden de schildpadjes vrijgelaten. Al deze dingen waren onze bezigheden, waaronder ook de tanks schoonmaken, water verversen, de schildpadden schoonmaken, ze voeren (en dus ook hun voer – oftewel stinkende vis – snijden), het strand schoonmaken en af en toe zeewier plukken.

De laatste week in Sri Lanka heb ik ook hier doorgebracht alleen deed ik om mijn reis af te sluiten nu de zogenoemde strandweek. Hierin hebben we naast veel vrije tijd om op het strand door te brengen, ook veel dingen in de omgeving bezocht. Zo hebben we onder andere de ‘sleeping Buddha’ gezien, de grootste ‘wooden Buddha’, we zijn op river safari geweest en de laatste dag zijn we naar een stad geweest waar een Dutch fort was. Het leek in niets op de rest van Sri Lanka, maar het was echt een Nederlands stadje.

In de weekenden hebben we ook genoeg kunnen ondernemen. Zo hebben we een olifantenweeshuis bezocht, zijn we naar National Park Yala geweest en heb ik met een groepje kunnen wildwater raften. Ook zijn we vaak de stad Kandy in gegaan, in Ambalangoda was Hikkaduwa een leuk nabij stadje en er was natuurlijk ook genoeg tijd om uit te gaan, ergens wat lekkers te eten of om bijvoorbeeld een barbecue te houden met de groep. Ik heb hier een super tijd gehad!

De feestdagen vierde ik thuis en in januari was het alweer zo ver: mijn reis naar Kenia en Tanzania kwam eraan!

Voordat ik naar Sri Lanka ging had ik 2 maanden Kenia en 1 maand Tanzania geboekt, maar in Sri Lanka heb ik besloten hier 2 maanden van te maken. Ik had veel nagedacht over m’n vervolgstudie (dit jaar zou ik toch echt een keuze moeten maken) en vele open dagen en meeloopdagen vonden al plaats in maart.. Wanneer ik nog weg zou zijn. Uiteindelijk een hele goede zet geweest, want in deze maand heb ik mijn keuze grotendeels kunnen maken. Niet heel erg leuk natuurlijk, het liefst was ik nog langer weg gebleven, maar ik wist waar ik het voor deed.

Kenia en Tanzania zijn enorm verschillend geweest van Sri Lanka. Ten eerste omdat het groepsreizen waren en het andere projecten waren, ten tweede omdat de landen zo anders zijn! Het merendeel van de inwoners hier zijn moslim en dat merk je aan de strenge ‘regels’ omtrent kleding. Ook hier zijn de mensen buitengewoon vriendelijk, open en uitnodigend, iets wat je in Nederland zeker niet zo duidelijk tegenkomt als hier.

In Kenia kwam ik terecht in een hele grote groep van wel 30 vrijwilligers waarvan meer dan de helft Australiërs. De rest was Engels of Canadees. Niet zo veel nationaliteiten dus, wat ik heel jammer vond. Desondanks heb ik daar wel hele leuke mensen ontmoet.

Er vonden drie projecten rond Camp Muhaka plaats – we sliepen hier in grote ‘hutten’ – namelijk het bouwen van een bibliotheek, het maken van meubels voor een klaslokaal en het bouwen van een huis voor een alleenstaande moeder. Aan het laatste heb ik meegeholpen en dit was geweldig om te doen. We zijn begonnen op een kaal stuk zand en binnen twee weken hebben we er een ‘mud house’ kunnen neerzetten. Van het graven van gaten met machetes, naar het hakken van houten palen, het vastbinden van bamboe, het rijden van de kruiwagens de berg op en af om klei te halen, het mengen van klei en water en het stapelen van deze klei tot er een echt huis gevormd was. Onze projectleiders hebben het dak gedaan, gemaakt van houten palen en gedroogde gevlochten bladeren.

Na twee weken vertrokken we naar Camp Tsavo, dat zich bevindt in het Rukinga Sanctuary. Dit betekent dat je om je heen niets anders hebt dan wildife. Het kamp straalde exact dit gevoel uit en de beesten zijn van je gescheiden door een dunne elektrische draad, geweldig!

Onze werkzaamheden hier verschilden heel erg, maar waren super om te doen. Een aantal dagen hebben we geholpen op Sasenyi Primary School met het bouwen van de jongenstoilet, we hebben meegeholpen aan het bijhouden van de populatie van de dieren, we hebben heerlijk papier gemaakt van olifantenpoep en hekken gemaakt van stukken stof gedrenkt in olie en chili om de olifanten weg te houden van het verbouwde land. Verder zijn we nog naar een vrouwengroep geweest om te zien hoe het er daar aan toe gaat en ze te helpen en we hebben een bush adventure gehad waarin we zelf vuur konden maken, een hut mochten bouwen enzovoort. Ten slotte hadden we nog een safari in Tsavo National Park East waar we de mooiste dieren hebben gezien. Zebra’s, giraffen, olifanten, leeuwen, buffalo’s en nog veel meer.

Ook in Tanzania hebben we een safari gehad, dit keer in de Ngorongoro Crater. Iets totaal anders, maar zeker niet minder mooi! Wat een bijzondere omgeving en zulke grote aantallen dieren die er rondlopen.

In Tanzania waren we maar met 7 vrijwilligers en hierdoor leerde je elkaar meteen veel sneller kennen. Camp Tanga is een heel sfeervol kamp en bevindt zich aan de zee. We sliepen in vier persoonstenten en er was een groot grasveld waar we heerlijk op konden liggen en genieten van ons uitzicht. Ons kamp lag in het dorpje Mwambani, 20 minuutjes van de grote stad Tanga af. In Mwambani kwamen we elke dag en hier bevond ons project zich ook. We hebben hier stoelen en tafels gemaakt voor het klaslokaal dat eerder door vrijwilligers is opgezet. Het was heel erg leuk om te doen en elke middag kwamen de kinderen voor het gebouw spelen en helpen. Na het werk bleven we vaak om met de kinderen te spelen of in het weekend wanneer we tijd voor onszelf hadden.

Hiernaast hebben we kookles met een van de ‘mama’s’ uit het dorp gehad, we hebben hout gehakt en vuur gemaakt om het eten op te koken, met een andere mama hebben we aan ‘seeweed farming’ gedaan: omdat er zulke duidelijke getijden zijn in de zee is het makkelijk om hier zeewier te ‘verbouwen’. Je bindt kleine stukje vast aan een lijn die in het water vast wordt gezet, en wanneer het water hoog komt te staan liggen deze dus onder water en in drie maanden tijd groeien deze uit tot grote stukken zeewier, welke ze gedroogd verkopen.

Tot slot werd er af en toe ’s middags door twee vrijwilligers Engelse les gegeven aan de dorp bewoners. Sommigen kunnen helemaal geen Engels en anderen een beetje. Een krijtbord onder een boom achter het schoolgebouw is hiervoor het enige hulpmiddel, maar het is blijkbaar genoeg: bij sommigen merk je duidelijk verschil!

In Tanzania ben ik samen met Alice, een Engels meisje, een paar dagen naar Zanzibar geweest. Dit was echt super, ik ben blij dat we dit hebben kunnen doen. We hebben Stone Town bezocht, wat een bijzonder mooie stad is en we hebben heerlijk uitgerust in een ‘resortje’ pal aan een fantastisch strand. Een duik/snorkel trip kon niet uitblijven dus ook hier hebben we van kunnen genieten.

Helaas zat na twee maanden mijn reis erop en ben ik nu alweer twee maanden thuis. Ik heb er enorm van genoten en ik zou het zo weer doen. Ik heb mij aangemeld voor twee studies: klinische technologie en medische wetenschappen en technologie. Voordat ik vertrok naar Sri Lanka zei ik altijd dat ik niet de gezondheidszorg in wou en ik wilde absoluut niet kijken bij technische studies. Waarom, geen idee. Maar nu kies ik deze studies, die juist in deze twee categorieën passen. Als ik terug denk aan of mijn reizen hieraan hebben meegedragen denk ik dat dit onbewust toch zo is. In Sri Lanka heb ik natuurlijk op sociale projecten geholpen, wat mij misschien toch in de richting van de gezondheidszorg of het helpen in het algemeen heeft geduwd. In Afrika heb ik gebouwd aan een huis en meubels, hoe technisch wil je het hebben? Heel apart hoe mijn vrijwilligerswerk me in deze richting heeft gebracht, maar ik ben blij dat mijn tussenjaar me heeft geholpen met m’n studiekeuze.

Naast mijn studiekeuze heeft het me een hele hoop andere dingen opgeleverd. Ik heb vrienden over de hele wereld kunnen maken, ik heb geweldige ervaringen opgedaan, fantastisch mooie landen gezien en een hele hoop mensen en kinderen in Sri Lanka, Kenia en Tanzania blij kunnen maken."

Daarnaast wil ik nog de link geven waarop een aantal van mijn foto's uit Sri Lanka zijn geplaatst door Travel Active.

Op www.vrijwilligerswerk.reismee.nl bij het kopje foto's, staat de map met foto's Larissa in Sri Lanka. Het beschrift klopt niet helemaal, ik ben eind 2013 in Sri Lanka geweest in plaats van begin 2014, maar de foto's zijn er niet minder op. Hierbij de link: http://vrijwilligerswerk.reismee.nl/fotos/

Hopelijk worden deze foto's veel bekeken en komt m'n blog ook snel op de site van Travel Active, waardoor ik hiermee als het goed is nog meer mensen enthousiast kan maken!