Artikelsamenvatting bij Vertrouwen en legitimiteit van Tyler

Vertrouwen en legitimiteit - Tyler (2011)

In dit artikel wordt beargumenteerd waarom het waardevol is om nieuwe benaderingen te hanteren ten opzichte van de politie in Europa en de Verenigde Staten. Centraal staat het opbouwen van de legitimiteit van de politie bij de samenleving met als doel het vrijwilliger gehoorzamen van de wet, acceptatie van politiegezag en het eerbieden van politiebesluiten. Ook van belang is de algemene bereidheid om samen met de politie de strijd tegen criminaliteit aan te gaan.

Inleiding

In 2004 heeft een rapport van de National Academy of Science uitgewezen dat de objectieve kwaliteit van politiewerk in de VS is toegenomen. De politie lijkt in meerdere mate professioneel en effectief te werk te gaan en minder corrupt te zijn. Er wordt gesproken van een ‘new professionalism’. Top-down besluiten hebben hieraan bijgedragen en hebben ook bijgedragen aan het ontstaan van het zero tolerance beleid en orde handhaving programma’s. Ondanks dat er professionalisering van de politie heeft plaatsgevonden, is de publieke steun voor de politie nauwelijks toegenomen. Vertrouwen en geloof in de politie zijn hierbij van belang. In het Verenigd Koninkrijk is eenzelfde trend waargenomen. Er is dus een discrepantie tussen de toename in professionalisering en het gelijk blijven van publieke steun. Vertrouwen en geloof in de politie lijken dus niet verbonden te zijn aan een objectieve kwaliteit van het politiewerk. Een legitimiteit-benadering is wel relevant, zowel voor de VS als voor Europa.

Legitimiteit

Hoe meet je legitimiteit? In nationale surveys wordt de ‘trust and confidence’, vertrouwen en geloof index vaak gebruikt. Hierbij worden burgers gevraagd om hun vertrouwen in de politie uit te drukken of de bekwaamheid van de politie om burgers te beschermen tegen criminaliteit. Legitimiteit omvat 2 aspecten:

1. Het geloof dat de politie te vertrouwen is, eerlijk en betrokken bij het welzijn van de burgers.

2. Het geloof dat autoriteit van de politie geaccepteerd dient te worden en dat mensen vrijwilliger politiebesluiten en aanwijzingen opvolgen.

Beleid

In Ango-Amerikaanse landen en in vele andere ontwikkelde landen bestaat het politiebeleid uit de dreiging of het gebruik van straffen om gedrag van burgers te beïnvloeden. Denk hierbij aan het Broken Window of zero tolerance beleid. Hierbij wordt bijvoorbeeld gebruik gemaakt van het pro-actief stoppen van burgers op straat, waarbij de politie veel vrijheid heeft. In New York is dit bijvoorbeeld toegepast, maar hierbij is gebleken dat leden van minderheidsgroepen disproportioneel vaak gestopt worden. De grote vraag is natuurlijk of dit soort beleid wel effectief is. Onderzoek lijkt geen eenduidig antwoord te geven. Er lijken ook negatieve effecten te zijn, zoals het verlagen van het vertrouwen in de politie. Zowel het dreigen met straffen als het daadwerkelijk straffen lijkt niet het beste mechanisme te zijn voor de politie om te voorkomen dat mensen de wet overtreden. In de laatste 20 jaar heeft onderzoek vaak aangetoond dat mensen de wet gehoorzamen en samenwerken met de autoriteiten indien zij deze autoriteiten als legitiem ervaren. Deze legitimiteit komt voort uit hoe de politie tot haar besluiten komt en hoe zij burgers behandeld. Eerlijkheid is hierbij erg belangrijk. De eerlijkheid van de politie is dus van belang voor het beleid van de politie en hoe ze te werk gaat; niet de angst voor de politie of de dreiging van straffen. Niet alleen de uitkomst van het politiewerk is van belang, ook de kwaliteit van de politie. Als iemand bijvoorbeeld oneerlijk behandeld is maar uiteindelijk niet is gearresteerd, kan dit toch grote gevolgen hebben voor het vertrouwen van deze persoon in de politie.

Evaluatie politie door burgers

Elke ervaring van burgers met de politie, rechtbanken en de wet kan bijdragen aan de legitimiteit of deze juist ondermijnen. Wat is dan zo belangrijke aan deze persoonlijke ervaringen van burgers met de politie? Onderzoek toont aan dat het van belang is of de politie wel of niet eerlijk optreed, wat ook wel ‘procedurele eerlijkheid’ genoemd wordt. Dit heeft een sterkere invloed op de reacties van burgers ten opzichte van de politie dan de uitkomsten van het politieoptreden. Onderzoekt toont aan dat burgers die een eerlijke behandeling krijgen, 70 procent meer bereid zijn om besluiten te accepteren dan burgers die oneerlijk behandeld zijn. Procedurele eerlijkheid staat centraal in de reacties van burgers van alle etniciteiten.

Legitimiteit en succesvolle politie

Het succes van politiewerk is afhankelijk van het verkrijgen van publieke steun. Het rechtssysteem is erop gebaseerd dat mensen de wet accepteren en samenwerken met de politie tegen criminaliteit. Onderzoek toont aan dat legitimiteit belangrijk is voor samenwerking en conformiteit aan de wet, belangrijker dan de mate waarin de politie effectief wordt beoordeeld. Legitimiteit is vooral belangrijk bij medewerking/samenwerking met de politie. Daarnaast blijkt uit onderzoek van Sunshine en Tyler (2003) dat als in het algemeen beoordeeld wordt dat de politie haar gezag eerlijk uitvoert, de politie als meer legitiem wordt ervaren.

Politie en rassen

Er is een ‘racial gap’ met betrekking tot vertrouwen in de politie in de VS. Uit een onderzoek blijkt dat minder dan 20 procent van de Afro-Amerikanen het Amerikaanse rechtssysteem als eerlijk ervaren. Er zijn tussen verschillen tussen rassen met betrekking tot het vertrouwen en geloof in de politie en dit moet geadresseerd worden in nieuwe benaderingen voor politiebeleid. Een bekend voorbeeld is een situatie waarin een agent een zwarte man arresteerde op verdenking van inbraak, terwijl de man zijn eigen huis binnen wilde gaan (Gates/Crowley). De les die hieruit getrokken kan worden is breder, namelijk dat Amerika’s politiebeleid voor alle groepen en etniciteiten veranderd dient te worden.

Veranderingen

Vele veranderingen die leiden tot eerlijke politiepraktijken zijn simpel en gemakkelijk te implementeren: uitleggen hoe besluiten gemaakt worden, mensen ruimte geven voor uitleg en mensen behandelen met respect. Er wordt geargumenteerd dat het projecteren van kracht leidt tot veiligere situaties, maar onderzoek heeft dit nooit aangetoond. Er wordt door geleerden vaak gezegd: de beste politie-officieren zijn diegenen die minder in plaats van meer geweld gebruiken. Het laten zien van geweld leidt juist vaak tot de escalatie van een conflict. Training in het de-escaleren van conflicten is dan ook belangrijk. Ook blijkt dat legitimiteit juist verbonden is met lage cijfers van crimineel gedrag en niet met het creëren van angst om gestraft te worden door de politie of rechtbanken.

Het doel is dus om de legitimiteit van de politie te verhogen door procedures te hanteren die door het publiek als eerlijk worden ervaren. Het gedrag van de leiders van de politie is hierbij ook van belang, aangezien zij de politie representeren. Training is belangrijk, maar ook nieuwe operationele richtlijnen zijn van belang. Het opbouwen van legitimiteit in de samenleving moet als een net zo belangrijk doel worden gezien als het onder controle houden van criminaliteit. De politie wordt er ook beter van, omdat zij meer medewerking krijgen van burgers van verschillende etniciteiten. Ook zullen ze werken in een veiligere omgeving.

Conclusie

De politie moet focussen op hoe de politie en haar acties worden geëvalueerd door burgers, omdat dit bepaalt hoe mensen reageren op de politie. De doelen van de politie moeten dus herzien worden, niet alleen de aanpak van criminaliteit is belangrijk, maar ook de legitimiteit van de politie.