Ondertussen in Afrika...

Hier weer een blik uit mijn dagboek, vanuit het verre, meeeegawarme Afrika!

10 oktober.
Gisterochtend deed het water het niet, en ook vandaag werkt het nog niet. De waterput staat ook al leeg dus we kunnen ons niet douchen, noch de wc doorspoelen. Smelly!
Vandaag beginnen we de dag met een djambe les! We hebben een leuke leraar en we leren snel, de beats rollen van ons drummetje af! Na de les krijgen we lunch (een heerlijke salade) en dan gaan we met Sylvester naar het stadion. Daar is natuurlijk geen kip, en erg indrukwekkend is het niet haha. Sylvester wil een wedstrijdje rennen tegen ons op de ateliekbaan, en met zn snelle Afrikaanse benen rent hij ons er natuurlijk dik uit. Daarna liggen we wat op de grond te kletsen en dan gaan we terug naar kantoor. Bijna alle vrijwilligers zijn daar, het regent en daarom is iedereen vrij! Dat is hier een nationale regel: wanneer het regent hoef je gewoon niet naar je werk of naar school. Zelfs in het ziekenhuis komt er dan niemand opdagen! Die regel houd ik sowieso aan als ik weer terug in Nederland ben, haha.
We kletsen wat met de andere vrijwilligers en daarna gaan we met z'n allen eten. Loes en ik worden daarna door Sylvester even apart genomen om te overleggen in welk gastgezin we gaan. We besluiten om samen naar een gastgezin te gaan, ook al moeten we dan wel een kamer delen. Het lijkt ons wel gezellig en we vinden het een fijn idee om de ervaringen te delen! Dus morgen zullen we samen naar ons gastgezin gaan!

11 oktober.
Vandaag gaan we eerst naar de Kidz Active School. De douche werkt nog steeds niet en ook de put staat nog steeds droog, dus deze dag beginnen we ietwat chagrijnig. Wanneer we op school zijn mogen we van Sylvester zelf bedenken waar we willen helpen. We zien een klas zonder leraar en willen daar wel wat me doen, maar weten eigenlijk niet goed wat. De kinderen kijken ons vreemd aan en we kunnen ook niet echt contact vragen wat ze normaal doen, want ze snappen ons niet. Na een tijdje komt de leraar er gleukkig aan en gaan wij er gauw vandoor.
Ik besluit dan om te gaan helpen bij groep 3. De juf biedt me een stoel aan en ik kijk toe. De heeeeeele ochtend zijn de kinderen van 1-10 aan het tellen. 1 kind noemt steeds de cijfers op en de andere kinderen zeggen het kind na. Af en toe wordt het tellen onderbroken door wat gezang. Juf heeft het allemaal goed onder controle en ik voel me nogal nutteloos. In de pauze gaan de jongens naar het voetbalveld en de meisjes naar de speeltuin. Eerst kijk ik wat rond en dan loop ik ook naar de speeltuin. Kinderen hangen o me heen en willen me van alles laten zien. Een meisje leert me een klapspelletje en al gauw staan we met een hele groep het spelletje te doen. Een paar kinderen geven elkaar een mep en een duw omdat ze naast me willen staan, maar dat is hier gewoon normaal!
Na de pauze gaan we weer verder met tellen. De kinderen druppelen om de beurt wat binnen, want er is niet aangekondigd dat de pauze is afgelopen. Echt maf om te zien wat een wanorde dat eigenlijk is.
Om 12 uur is de school afgelopen en om 1 uur worden wij opgehaald door de taxi. Bij de office aangekomen horen we dat de douche het weer doet. Yes! Gauw mn broodje ei opeten en dan jump ik onder de douche. Daarna pakken Loes en ik onze tassen in want we gaan naar onze familie!
Met de taxi brengt Bash ons naar ons gastgezin. Onze tassen liggen bovenop onze fietsen in de auto, en de kofferbak blijft open. Wij kijken angstvallig toe of dit goed gaat met al die hobbels in de weg, maar volgens Bash moeten we gewoon vooruit kijken en niet aan de tassen denken. Dit gaat goed, tot een paar meter voor ons huis. KABENG! Alle spullen vliegen uit de auto. Wanneer we uitstappen, ga ook ik onderuit omdat we op een soort heuvel staan.
Het laatste stukje fietsen Loes en ik naar onze familie. Buiten zitten er 4 vrouwen, waarvan een onze moeder is. Een andere vrouw heeft een ontzettend lieve baby vast (van nog maar 2 maanden!). Onze gastbroer (Emanuel, vader van de baby) legt ons uit waar we spullen kunnen droppen en waar we slapen. Daarna gaan we bij de vrouwen zitten. Het begint alleen meeeegahard te regenen dus gauw rennen we naar binnen! Binnen kletsen we wat met de vrouw van Emanuel, en we leren haar Nederlandse slaapliedjes. ' Slaap kindje slaap' vindt ze erg leuk! Hierna pakken we onze spullen uit in onze kamer. Het huis bestaat uit een soort binnenplaats, met daarom heen de ruimtes gebouwd. Er is een woonkamer en een klein keukentje, maar daar wordt nooit gekookt. De zussen en moeder zitten vaak in de woonkamer, en de vader (een heeel lief opaatje) zit altijd ergens anders. Onze kamer zit in een ander gebouwtje. We hebben een soort verandaatje en er zitten nog 2 kamers naast die van ons, die in het weekend alleen gebruikt worden door de zussen als ze komen. Hoeveel zussen we hebben is nog niet helemaal duidelijk, we hebben er ondertussen geloof ik vier ontmoet, en nog 2 broers. Een van de zussen woont echt in dit huis, en heeft een klein dochtertje van 3 jaar; Chantal. Zo'n schattig kind! Ook loop er nog een jochie rond van ongeveer 10 jaar, maar zijn moeder is (als ik het goed hep begrepen) overleden.
De douche en de wc zijn 2 hokjes verderop. We hebben (thank god!) een gewone wc en een bucketshower als douche. Maar dat is prima te doen!
Wanneer we onze spullen hebben uitgepakt krijgen we eten op onze kamer: rijst met kip. Prima te doen! We gaan nog even in de woonkamer zitten en kijken naar een vreselijk slechte Afrikaanse versie van GTST. Dan gaan we naar bed. Die nacht breng ik meer op de wc door dan in bed, en daar maak ik kennis met allemaal fijne dieren: dikke spinnen, muggen, een sprinkhaan een kikker. Ik stress hem nogal wanneer de kikker op de sprinkhaan springt en ze met z'n 2en door de ruimte vliegen, maar dat is goed voor mn beestenangst laten we maar zeggen! ;)

12 oktober.
We staan al op tijd op, want we zijn gisteravond uitgenodigd voor een begrafenis! Paul, een andere broer, heeft ons daarvoor uitgenodigd. De overledene is (als ik het goed heb begrepen) een jonge neef van de familie. Paul heeft ons vertelt dat er op de begrafenis veel gedanst wordt, dus we zijn benieuwd! Ik heb nog steeds buikkrampen als een malle, maar probeer me er door heen te slaan en hopen dat ik niet steeds naar de wc moet rennen, ghehe.
We komen aan bij een soort gebouwtje naast het ziekenhuis. Daar wordt kort gebeden en met water gegooid. Dan wordt de kist in de truck gelegd, en rijden we naar een plek waar een graf gegraven wordt. In de snikhete zon staan we bij de mannen, terwijl de vrouwen wat achteraf staan. Er wordt weer een verhaaltje verteld, die wij niet echt volgen. In de auto is Loes zich super beroerd gaan voelen en ook ik voel me nog slecht. Daarom gaan we ergens in de schaduw zitten. Paul ziet dat we ons niet goed voelen en brengt ons daarom na het gebeuren bij het graf naar huis. Het is me niet helemaal duidelijk of de begrafenis ergens anders wordt voortgezet en of ze dan gaan dansen, maar ik voel me toch te slecht en ben blij als ik even kan slapen!
Als we wat hebben geslapen gaan Loes en ik nog even de stad in, en als we terugkomen krijgen we weer te eten en gaan we vroeg naar bed.
Elke avond gaan we hier trouwens vroeg naar bed! Het wordt hier al om 6 uur donker, en daarna is het voor ons niet heel veilig meer om over straat te gaan. Ook de familie zelf doet meestal niet echt meer wat, dus tegen 8,9 uur liggen we meestal in ons nest! Maar dat is niet erg, door de warmte ben je dan ook echt super moe.

13 oktober.
Vandaag gaan we lunchen met de andere vrijwilligers! Loes en ik stappen voor de eerste x op ons fietsje en gelukkig komen we zonder kleerscheuren bij het gezellige tentje aan. Daar eten we een fijne sandwich met patat, heuj!! Wanneer we thuis komen zitten we eerst op onze kamer wat en vraagt de kleine Chantal of we mee naar buiten komen. Daar gaan we op een stoel zitten lezen. Wat later komt de moeder van de baby naar buiten, en geeft hem aan mij! Jeej, diepgelukkig ben ik. Daarna gaan we eten, en dan gaanwe weer naar bed! Morgen ga ik met Bash naar de social worker, om papieren in te vullen voor het weeshuis.

14 oktober.
Ik kan een beetje uitslapen, want hoef pas om 9 uur bij Bash op kantoor te zijn. Daar aangekomen stap ik bij hem achterop de motor en skeuren we naar de social worker. Heerlijk achterop die motor! Het papiertje is gauw ingevuld en volgende week maandag mag ik beginnnen! Dan laat Bash me zien waar het weeshuis is. Godallemachtig, wat een end rijden. Ik mag daar wel een uur voor uittrekken als ik dat op mn fietsie moet doen! Bash vertelt dat ik in het weeshuis geen foto's mag maken en dat ik de boel niet moet willen veranderen. Het gaat daar op z'n Ghanees en daar moet ik me aan aanpassen. Sommige vrijwilligers vonden het daar soms moeilijk mee om te gaan, en hebben het daarom minder leuk gehad. Ik ben erg benieuwd naar hoe ik het ga hebben, het schijnt namelijk best zwaar te zijn!
Tegen 10 uur zijn we weer terug op kantoor. Daar is de schoonmaker aan het werk, en haar baby ligt op de grond, dus daar ga ik lekker mee spelen, jeej. Tegen de middag komt Sem ook op kantoor, en samen gaan we op zoek naar iets om te eten (want het broodje ei komt ondertussen onze neus uit =p). We gaan bij een gezellig tentje zitten waarvan de eigenaar een Nederlander is, en we dus veilig alles kunnen eten wat we willen. Genieten! Hierna gaan we nog even rondkijken in het art centre en dan gaan we terug naar kantoor. 's Avonds gaan we fijn eten in de Kidz Active Lodge (dat is elke maandag vaste prik) en dat is echt genieten: een 3 gangenmenu en we krijgen tomatensoep, kip, patat en salade, en ijs als toetje! Genieteeee. Is echt iets om naar uit te kijken, want wat we ondertussen hier al voor eten hebben gehad: fufu (gestampte yam (een soort aardappel) wat nogal smakeloos is, een ander prutje (deegachtig) met een ondefinieerbaar bruine saus, en ook veel rijst met kip (wat wel lekker is). We hebben 2x sochtends een soort oliebol gehad met iets wat zij drinken als thee: het is dik, grijsachtig (lijkt op lijm) met mais, met een pittige nasmaak. Ik heb het de ene ochtend gedronken maar ben er de hele dag misselijk van geweest, dus dat laat ik in vervolg maar staan haha.
Na het eten fietsen we in het pikkedonker naar huis, en dat is een hele onderneming. Er staan niet overal lantaarns en met al die hobbels en kuilen in de weg is het echt moeilijk fietsen! Ik kom tot de ontdekking dat mn action zaklampie hier niet zo goed voor schijnt haha. Gelukkkig komen we heelhuids thuis. =p

Dinsdag en woensdag zijn we vrij omdat het Islamitisch oud en nieuw is! Heujjj.
Dinsdagochtend gaan we onze was doen. Gelukkig is onze zus zo aardig om ons daarbij te helpen, want handwassen is moeilijker dan je denkt! Ze doet het ons voor en lacht me uit als ik het zelf probeer. Uiteindelijk doet zij onze zware shirts en broeken en doen wij ons ondergoed: goed geregeld zeg ik zo!
Na het wassen nodigt ze ons uit om naar het huis van haar broer te gaan. Loes gaat naar het inteernetcafe, maar ik ga wel mee! In het huis van haar broer is alleen niemand, maar de kleine Chantal en ik gaan leuk de trouwfoto's van haar broer kijken. Wanneer we weg willen gaan, komt de vrouw van de broer net thuis en van haar krijgen we eerst nog wat te eten. Superrrr pittige rijst, maar ik eet het dapper op. Gelukkig biedt ze op een gegeven moment water aan, haha. Onze moeder en zus zeggen telkens tegen Loes en mij dat we meer moeten eten (zodat we net zo worden als onze moeder, en die is behoorlijk stevig =p) en daarom probeer ik zo goed als ik kan mn bord leeg te eten, maar wegens m'n gevoelige maag laat ik t op een gegeven moment toch maar staan.
Na het eten gaan we weer terug naar huis. Daar lees ik wat, krijgen we weer avondeten en dan gaan Loes en ik ons klaarmaken, want vanavond is er een concert in het stadion wegens de feestdag! We zijn echt benieuwd naar wat ons te wachten staat.
Dat is echter een behoorlijke tegenvaller! Om 10 uur begint het. Er staat een mooi podium in het stadion, en er zijn welgeteld iets van 50 mensen (als t al niet minder zijn!). Een dj begint te draaien, maar er komen gewoon geeeeeen verdere optredens. Dan blijkt dat er iets mis is met de stroom. De dj gaat door, maar ik kan je vertellen, 3 uur naar een dj kijken is behoorlijk saai. En omdat we het vroege naar bed gaan zijn gewend, lopen we op een gegeven moment gewoon te slapen! Echt te erg! Er komt een Afrikaans dansje, van zo'n ongeveer 3 minuten, maar dan gaat de dj weer verder. Om 1 uur willen wij vertrekken, en dan komt ook een mannetje ons vertellen dat de show is afgelast en dat we kaartjes kunnen krijgen voor morgen omdat ze dan verder gaan. Nouuuu nee, bedankt!
We worden in de taxi teruggezet, en we zien waar Sem z'n gastgezin woont. WTF, echt in de geitenbuurt! Overal op de weg liggen geiten en schapen midden op straat te chillen, de taxi doet z'n best om ze allemaal te ontwijken. We zien er ook een hond tussen liggen, die heeft wss zoveel geiten gezien dat hij zelf ook denkt dat ie een geit is haha. Gelukkig ontwijken we ze allemaal, en worden wij daarna ook veilig thuis afgezet. Daar hebben ze alleen de veranda al op slot gedaan en wij hebben geen sleutel! Shittie. Daarom maken we maar even flink wat lawaai, wat aan het hek rammelen, hard praten en gelukkig komt ons opaatje ons redden. =p Hij roept de zus die ook in de veranda slaapt, en met een chagrijnig hoofd maakt zij de deur voor ons open. =D

Woensdag zijn we ook vrij, en we slapen fijn uit en gaan daarna chillen bij het zwembad! Wat een belevenis is dat, omg. Het is meeeegadruk! Het hele rechter, ondiepe gedeelte ziet letterlijk ZWART van de mensen, het lijken wel een mieren! En in het linkergedeelte zit gewoon niemand. We zitten ons echt af te vragen hoe dat kan, maar dan bedenken we ons dat ze hier natuurlijk niet kunnen zwemmen. Wanneer wij verkoeling willen hebben jumpen we daarom lekker in het linkergedeelte. =D
Tegen 5 uur wordt iedereen t zwembad uitgestuurd en gaan we nog even bij Sem zitten, die weer contact heeft gelegd met wat mensjes. We voeren een interessant gesprek over cultuurverschillen met een jongen, en dan worden we door een van de jongens weer veilig thuis afgezet!

De rest van mijn belevenissen vertel ik de volgende keer, mijn internetmiuten zijn weer bijna op!
Vandaag en morgen zijn er twee vrijwilligers jarig, dus vanavond gaan we gezellig uiteten en ergens een feestje proberen te vieren en morgen fijn zwemmen! =D

Tot snel! xxxxxxxxxxxxxxxxx

Follow the author: Mirte_1992
Promotions
verzekering studeren in het buitenland

Ga jij binnenkort studeren in het buitenland?
Regel je zorg- en reisverzekering via JoHo!

Content categories
Comments, Compliments & Kudos

Wow, de helft van het zwembad

Wow, de helft van het zwembad voor jezelf? Klinkt super chill! Leuk verhaaltje! Ik kijk uit naar de volgende! =)

Add new contribution

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
Access level of this page
  • Public
  • WorldSupporters only
  • JoHo members
  • Private
Statistics
[totalcount] 1