Mijn milleniumdoel: Is extreme honger en armoede gehalveerd.

Nu ik dan op kamers zit helemaal op mijn zelf om mijn studie hier te volgen. Besef ik hoeveel het wel niet kost om eten te kopen voor jezelf en ook de porties te maken die je nodig hebt. Of je niet teveel maakt om het vervolgens te laten verdwijnen in de afvalbak omdat zoals gezegd er toch nog genoeg te kopen valt in de winkel.

In Nederland is dat heel erg vanzelfsprekend maar dan denk ik aan Uganda en hoe van niet zelfsprekend dat eigenlijk wel niet is. Ik zag kinderen op suikerriet kauwen en kleine beetjes rijst opeten. Kinderen zagen er vermagerd uit en hadden soms Biafra buikjes. Ik hoop zo erg dat dit z.s.m kan veranderen maar hoe heb ik eerlijk gezegd geen idee. Misschien door een soort voedselbank te creeren waar men voor heel weinig geld een warme maaltijd kan halen.

Nu hier in Nederland let ik er wel op dat ik niet teveel weggooi en dat probeer ik ook zo min mogelijk te doen, en let ik ook erg op de prijs en wat alles kost.