Wat brengt mij geluk sinds ik terug ben in Nederland.

Sinds ik terug ben uit Vietnam, heb ik een andere kijk op Nederland. De reis en voornamelijk het vrijwilligerswerk heeft erg veel impact op mij gehad.

Als ik kijk naar de kinderen die ik heb verzorgd op mijn projecten (en dan voornamelijk the City Orphanage) mag ik van geluk spreken dat mijn bedje in Nederland stond. We hebben hier zoveel kansen, en hebben de vrijheid en rijkdom om deze kansen te benutten dat het eigenlijk zonde is als we dat niet doen. Mensen in Vietnam hebben vaak deze kansen niet. Daarom vind ik dat we in Nederland verwend zijn. We hebben zoveel kansen maar zijn te lui om deze te benutten, klagen bij iedere tegenslag en zien niet in hoe goed wij het hier eigenlijk hebben of hoe goed Nederland eigenlijk wel niet geregeld is. Een gemeente die op zijn inwoners let en de politiek die voor haar mede Nederlanders op komt. Erg uniek buiten Europa.

Als ik dan mijn kindjes in Vietnam zie, die geestelijk en lichamelijk gehandicapt zijn maar niet worden gestimuleerd en hun leventje wegkwijnen op de vloer van het weeshuis, voel ik mij verdrietig. In Nederland hoeven zulke kindjes niet zo te eindigen. Bij ons is er genoeg begeleiden en expertise om deze kinderen tot goede peuters te ontwikkelen, wellicht met een handicap maar wel tot de volle 100% die ze bezitten. In Vietnam gebeurt dit niet.

Maar helaas is het moeilijk dingen te veranderen die al tijden zo in elkaar zitten. Dat moet je ook niet proberen als vrijwilliger. Jij bent er om een licht puntje te zijn in iemands leven, en dat gebeurt. Het is prachtig om te zien hoe de kinderen op mijn project genieten van de aandacht, het speelgoed dat wij meenemen en kleine dingen zoals knuffels, een beetje liefde of als ze op een normale manier eten krijgen. Daar geniet ik van. De kleine dingen. Ik studeer Liberal Arts & Sciences met als hoofdrichtingen: Milieu- en maatschappij wetenschappen en Duurzaamheid en ontwikkelingslanden. Nu ben ik bezig met een certificaat Conflict studies. Ik studeer vanwege mijn overtuigingen en omdat ik klaar ben om de wereld te veranderen, als ik afgestudeerd ben. Maar nu wil ik mij inzetten en genieten van kleine dingen. Ik geniet niet (meer) van een materiële aankoop, dure spullen of veel geld. Ik geniet van een klein sprankje hoop, zoals een glimlach van een gehandicapt kind, dat je vrolijke stem al van verre herkent. Dat brengt mij geluk.