De promotiefilm over Huiling, het opvangcentrum voor geestelijk gehandicapten in Beijing, is al enkele maanden klaar. Het opvangcentrum heeft hem gekregen en zo kunnen ze aan iedereen laten zien wat zij doen voor een ‘vergeten’ groep medemensen in China.

Inmiddels ben ik mijn volgende project aan het voorbereiden, niet in het oosten, maar in het westen. Van oktober 2014 tot april 2015 ga ik meedoen aan School at Sea. Ik ga met een tall ship zeilend de Atlantische Oceaan over naar het Caribisch gebied. Komend jaar gaan er waarschijnlijk twee boten varen met in totaal ongeveer 60 VWO-leerlingen van rond de 16 jaar. In het begin van de reis regelt de bemanning nog de meeste praktische zaken, zoals inkopen, koken, schoonmaken en het inroosteren van de wachten. Maar in de tweede helft van de reis moeten de leerlingen uiteindelijk alles op het schip zelf regelen en organiseren. Ik verwacht dan ook dat mijn zelfstandigheid wel flink van pas zal komen.

School at Sea is een talentontwikkelingsprogramma. De leraren die meegaan verzorgen het normale schoolprogramma. Maar daarnaast leer je aan boord en tijdens excursies aan land allerlei dingen over de kwetsbaarheid van de natuur. Ik heb gehoord dat je je rot schrikt als je de plastic soep in de oceaan echt ziet. Ook komen we met veel verschillende culturen in het Caribisch gebied in aanraking. Naast een bezoek aan het rijke, kapitalistische Bermuda zullen we ook het communistische Cuba aandoen. Ik kijk er nu al naar uit om te zien hoe de mensen in die verschillende culturen leven. De bezoeken aan indianengemeenschappen in Panama, op de San Blas eilanden en in het binnenland moeten minstens zo indrukwekkend zijn. Op foto’s heb ik gelukkig gezien dat, ondanks de armoede, er wel scholen zijn voor de kinderen; want opleiding geeft de meeste kansen om te ontsnappen aan armoede. Ons bezoek aan hen zal voor ons een leerzame ervaring zijn en voor hen een bron van inkomsten. Zo helpen we elkaar en doen we iets goeds voor de wereld.