Waar in Nederland nog niet uitgepraat is over de zwarte pieten discussie is het in Ghana zeer normaal om een blank persoon ''obruni'' te noemen(betekent blanke) en een donker persoon gewoon black/obibini te noemen. Of dit nou juist een overdaad aan racisme is of simpelweg de benoeming van de huidskleur weet ik niet.

Het voelt wel raar. Dat ik als blanke man het mikpunt ben van racisme/discriminatie. Meestal kom ik als blanke man toch aardig goed weg. Geen glazen plafond, Geen rare opmerkingen van uitsmijters(niet om mijn huidskleur in ieder geval) en als ik gewoon gekleed ga ook geen mensen die omkijken op straat.

Dat is hier toch wel anders. Vorige week had ik een fanclub van vele kleine negertjes bij een basisschool waar ik was voor een voetbalwedstrijd. Wat voor menig pedoseksueel een natte droom zou zijn was voor mij aardig vervelend. Niet dat ik zo geïnteresseerd ben in voetbal maar ik wou toch wel kijken hoe het team van het instituut waar ik werk het andere team totaal verrot schopte(3 kaarten in 5 minuten. Zo maakt men voetbal interessant voor mij). De korte interruptie omdat er een kudde schapen op het veld liep vond ik plezant. De kinderen daarentegen zijn even leuk. Behalve het schreeuwende stemmetje van het besef dat ze mij alleen leuk/interessant/eng vinden om mijn huidskleur. Dat besef is gewoon bijzonder naar. Ik ben meer dan alleen een blanke behalve op dat moment. Dan ben ik een obruni om te aaien en om te kijken of ''het'' kijkt als je blanke schreeuwt.

Ook zag ik een man gelyncht worden omdat hij iets gestolen had op weg naar de voetbalwedstrijd. Ik voel me een stuk veiliger in Ghana sindsdien. Alsof die mentaal minder bedeelde van Pownews de wetten voorschrijven.

De schok van het racisme drong pas echt bij mij binnen toen ik aan het praten was met een dagwerker op het instituut. Ergens in het gesprek kwamen we erop wat de verschillen waren tussen hem en mij en toen beweerde hij stellig:''god houd van jullie blanken want heeft jullie rijkdom en betere hersens gegeven''. Dit kwam bij mij binnen als een bom. Zien sommige Ghanezen ons echt zo? Als een soort superior ras dat de gratie van god heeft gekregen? Hebben sommige Ghanezen echt zo weinig eigenwaarde? Is dit soort ontwikkelingswerk wat ik doe dan niet helemaal moordend voor het laatste beetje eigenwaarde. Ben ik dan nog zo een blanke die hun komt redden omdat ze denken dat ze denken dat ze het zelf niet kunnen?

Deze afhankelijkheid aan de ''eerste wereld landen''(Ik krijg toch altijd zo een uitslag van die 3 woorden) die eeuwenlang voor onze rijkdom heeft gezorgd. Hou ik die nu niet in stand? Want het is natuurlijk schattig dat we aan ontwikkelingshulp doen. De metershoge borden van vodafone en andere ''westerse'' bedrijven geven mij een beeld dat er ook aardig verdient wordt op de ontwikkeling van deze landen.

Als ontwikkelingshulp deze afhankelijkheid in stand houd is het dan misschien niet beter dat we deze landen met rust laten en dat ze zelf kunnen gaan ontwikkelen zodat de eigenwaarde van de inwoners weer stijgt? Of zitten we misschien niet al zo diep in deze negatieve spiraal dat er geen andere manier is om de rit maar gewoon uit te zitten. Want he? Wij in Nederland hebben het toch wel goed. In Nederland kan een 4 jarige lekker goedkope chocolademunten eten omdat hier de kindertjes toch wel cacao plukken voor een paar centen. Dat is toch uiteindelijk wat de mens wilt? Lekker goedkoop goed leven. Dat dat het gevolg heeft dat andere eronder lijden? Wat maakt het uit als je het toch niet ziet.

Behalve vrije tijd ben ik hier natuurlijk ook voor een project. Zou denk ik wel leuk zijn als ik ooit ook over dat project zou schrijven. Maar dat doe ik de hele dag al dus daar heb ik nu geen zin in.