respect voor Afrika (in het kader van de dag van respect )

Respect voor Afrika

Als je respect hebt voor Afrika dan zie je hoe Afrika zijn eigen weg zoekt. Dan stop je met onze westerse idealen op Afrika te projecteren. Respect is dan op zo’n manier kijken, dat je blik vrij is van onze westerse normen en waarden. Je kijkt zonder te oordelen. Vergelijk je Afrika voortdurend met onze westerse maatstaven, dan is Afrika permanent in crisis. Dan is Afrika het continent van ach en wee.
Je meet het bruto nationaal product per hoofd van de bevolking. Dat groeit nauwelijks. Je telt het aantal mensen dat praktisch analfabeet is. Dat is in sommige landen hoger dan je had verwacht na de invoering van gratis onderwijs. Je houdt bij hoeveel vrouwen sterven in het kraambed en hoeveel kinderen sterven voor ze hun eerste verjaardag hebben kunnen vieren. Je gaat na hoeveel kinderen misbruikt of mishandelt worden.. Dat is schrikken!
Maar als je vervolgens een reis maakt naar een land met deze erbarmelijke statistieken, dan sta je versteld van de kracht en levenslust. Sterker nog, ondanks de erbarmelijke omstandigheden, is de gemiddelde Afrikaan vele malen optimistischer dan een Nederlander.
Respect voor Afrika; projecteer niet je westerse verwachtingen over het goede leven op Afrika. Afrika is Afrika. Dat betekent ook:
- Armen die ongelijk zijn aan rijken.
- Vrouwen die niet gelijk zijn aan mannen.
- Rijken die het niets kunnen schelen, dat een eindje verderop kinderen doodgaan van de honger.
- Mensen die uren moeten lopen voor drinkwater, dat soms niet eens écht schoon is.
Is ontwikkelingshulp dan onnodig? Kunnen we Afrika maar beter laten lijden en wel zien wat er gebeurd? Zullen we die Afrikanen voortaan maar wat aan laten modderen?
Nee, natuurlijk niet! Dat is absoluut niet wat ik wil zeggen. Maar geen enkele Afrikaan is gebaat bij medelijden van de blanken. We moeten helpen waar we kunnen, goed observeren zonder meteen te oordelen, en niet verwachten fundamentele verschillen te kunnen maken.. Ontwikkeling is geen steriele operatie, het is een complex, rommeling en lang niet altijd schoon proces, en dat moeten we zien te respecteren.
Stiekem knaagt er nog wel iets hoor. Afrika zomaar aan haar lot overlaten. Al die kinderen, ouderen, vrouwen die een toekomst hebben die er heel anders uit ziet dan die van 'ons' in Europa. Áls ze al een toekomst hebben.
Aan de andere kans, In Nederland was het relatief niet zo lang geleden, ook gewoon nog een pot nat van ongelijkheid, armoede en erbarmelijke leefomstandigheden. 'de universele rechten van de mens' bestaan pas 60 jaar! Maar nu doen we alsof het nooit anders is geweest.
Alsof het ook niet anders kan of mag.
Misschien heeft Afrika naast wat hulp, ook gewoon een boel tijd nodig, voordat we de situatie in Afrika, kunnen vergelijken met die in Europa.
Nogmaals, we moeten niet stoppen met helpen dus! Maar begrijpen zonder te vergelijken, heel veel leren, maar niet beleren, open van geest zijn en kijken zonder te oordelen. Dán hebben we respect voor Afrika.
Ik er van overtuigd dat onze kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen of misschien wel achter-achterkleinkinderen, naast een Afrika kunnen leven, waar de culturen anders zijn en de diversiteit nog steeds duidelijk merkbaar is, maar waar ze geen medelijden mee hoeven te hebben en waar er democratie en gelijkheid heerst.