Deze samenvatting is gebaseerd op het studiejaar 2013-2014.

Artikel 1 – De functies van muziek en muziekvoorkeur

Schäfer, T., & Sedlmeier, P. (2009). From the functions of music to music preference. Psychology of Music, 37, 279-300.

Inleiding

Er zijn twee vragen belangrijk bij het onderzoeken van muzieksmaken.

1. Waarom houdt iemand van een bepaald soort muziek, terwijl iemand anders van andere muziek houdt?

2. Waarom is er verschil in de mate van muziekvoorkeur?

Deze tweede vraag is nog maar weinig behandeld in muziekonderzoek.

Er zijn verschillende factoren die invloed hebben op muziekvoorkeur, waaronder de eigenschappen van de muziek, bekendheid, herhaald ernaar geluisterd hebben en de ervaringen tijdens het luisteren van de muziek. Ten slotte spelen sociale invloeden mee. Maar ook persoonlijkheid, fysiologische eigenschappen, geluidsvoorkeuren in het algemeen en leeftijd lijken invloed te hebben.

Functies en voordelen van muziek

Muziek luisteren heeft verschillende functies, zoals een prettig gevoel teweegbrengen. Voor adolescenten is muziek belangrijk bij het ontdekken en uitdragen van hun identiteit. Muziek dient ook als een methode om groepen te vormen en te definiëren. In sociale context biedt muziek een medium voor communicatie, maar dient ook als onderwerp van communicatie. Muziek dient daarnaast als een copingsmechanisme. Over het algemeen wordt muziek gebruikt als een methode om onze gevoelens en emoties te reguleren.

Functies van muziek en muziekvoorkeur

Er is nog weinig onderzoek gedaan naar de mate van het ‘houden van’ een bepaalde muzieksoort. Er wordt verondersteld dat er een continuüm is van het leuk vinden tot het adoreren van een bepaalde muzieksoort. Deze mate van leuk vinden zou invloed kunnen hebben op de functie van de muziek. In dit onderzoek wordt gezocht naar de missing link tussen de mate van het leuk vinden van muziek en de functie hiervan. De hypothese hierbij is dat de mate van het leuk vinden van muziek wordt bepaald door de mate waarin deze muzieksoort de behoeften van de luisteraar vervult.

Methode
Eerst werd bepaald welke muziekstijlen bekend zijn. Deze gevonden stijlen werden gegroepeerd in dimensies die op dezelfde manier beoordeeld worden. Hieruit kwamen bijvoorbeeld rock, pop, rap en electro. Een voorbeeld van stijlen die op dezelfde manier beoordeeld worden zijn hiphop, zwarte muziek, R&B en rap. Deze zijn samengevoegd onder het genre rap. Muziekvoorkeuren kunnen onderscheiden worden in vier dimensies die de belangrijkste eigenschap van de muziek beschrijven, namelijk: bedachtzaam en complex, intens en rebels, upbeat en conventioneel, en als laatste energieke en ritmisch.

Onderzoek 1: Hoe bekend zijn de muziekstijlen?

170 participanten vulden een vragenlijst in waarbij ze een lijst maakten van alle muziekstijlen die ze kenden. Daarnaast gaven de participanten een schatting van hoeveel muziek ze per dag luisterden en gaven een cijfer voor hun muzikaliteit en het belang van muziek in hun leven.

Er werden 25 stijlen gevonden die bekend waren bij in ieder geval 10% van de respondenten. De eigen muzikaliteit werd gemiddeld met een 6.1 beoordeeld en het belang van muziek met een 8.2. Gemiddeld luisterden ze 3 uur per dag naar muziek. Dit nam af naar mate de respondenten ouder waren. De lijst van stijlen werd gebruikt voor het tweede onderzoek.

Onderzoek 2: De functies van muziek en muziekvoorkeur

De doelen van dit onderzoek zijn:

1. Na gaan in welke mate mensen van hun favoriete muziek houden.

2. De structuur van muziekvoorkeur en de dimensies hierin.

3. Welke functies favoriete muziek kan vervullen.

4. Hoe de functie van muziek gerelateerd is aan de mate van het houden van die muziek.

In dit onderzoek is gebruik gemaakt van 507 respondenten. Zij gaven een indicatie van de eigen muzikaliteit en het belang van muziek in hun leven. Deze resultaten kwamen overeen met de resultaten van het eerste onderzoek. In dit onderzoek werd niet gevonden dat het belang van muziek niet verminderde bij oudere respondenten, maar dit kan te maken hebben met de jongere gemiddelde leeftijd in deze groep. De respondenten werd gevraagd om in een online vragenlijst een beoordeling te geven van elk van de gevonden muziekstijlen uit onderzoek 1 door middel van het beoordelen van stellingen over deze stijl. Hieronder vielen stellingen als ‘ik vind deze muziek leuk’ en ‘ik ga regelmatig naar concerten om deze muziek te luisteren’. Daarnaast beoordeelden ze over hun eigen favoriete muziekstijl een lijst stellingen die gingen over de functies van muziek.

Resultaten en discussie onderzoek 2

De meest favoriete stijlen waren rock en alternatieve muziek, waarna klassiek, pop, rock en roll, jazz, punk, reggae, blues en ska volgden. Beat muziek, folk en electronische muziek werden negatief beoordeeld. Dit is belangrijk, omdat het bevestigd dat er verschillende dimensies, of genres, in muziek bestaan, die apart onderzocht dienen te worden.

Op basis van verdere analyses werden 6 dimensies van muziekvoorkeur bepaald. Dit waren verfijnd, electronisch, rock, rap, pop en als laatste beat, folk & country. Verfijnde muziek is bijvoorbeeld klassieke muziek en andere stijlen die als superieur gezien worden. Electronische muziek wordt met computers gemaakt en heeft vaak een duidelijke beat. Rock muziek bevat luide, snelle muziek met grote variatie. Onder rap vallen alle ‘offbeat’ ritmes en deze muziek bevat vaak een dominante stem over de muziek. Pop muziek is makkelijk te luisteren en heeft sentimentele teksten. De laatste groep, beat, folk en country zijn simpele, traditionele nummers. Opvallend is dat rock en roll ook hoog scoort in deze laatste groep.

Muziekonderzoek zou er baat bij hebben om niet alleen te kijken naar muziek die gewaardeerd wordt, maar ook naar de mate waarin die muziek gewaardeerd wordt door respondenten. De waardering van de eigen favoriete muziekstijl is te vinden in figuur 2. Het is opvallend dat er respondenten tussen zijn die een zeer laag cijfer geven aan de muziek die ze als hun favoriete stijl hebben benoemd. Dit heeft te maken met wat mensen zien als ‘favoriet’ en de waarde die ze hechten aan muziek in het algemeen.

De stellingen die beoordeeld zijn zijn onder te verdelen in twee groepen. De evaluerende stellingen gaan over hoe je muziek beoordeeld, bijvoorbeeld dat je de muziek leuk vindt, terwijl de gedragsstellingen gaan over wat je doet, zoals het bezoeken van een concert of het kopen van een cd. Op de eerste soort stellingen werden hogere scores gegeven.

De functies van muziek die genoemd werden, kwamen vaak overeen met de antwoorden van andere respondenten. De belangrijkste functie was dat muziek voor een goed humeur zorgt, waarna ontspanning, oppeppen en evalueren genoemd worden. De meeste genoemde functies hadden te maken met het beïnvloeden van humeur en emotie. Daarnaast wordt genieten van muziek als kunstvorm genoemd.

De respondenten werden ingedeeld op de dimensies op basis van hun opgegeven favoriete muziekstijl. In alle dimensies kwamen de voorgenoemde functies als belangrijkste uit de bus. Toch zijn er per dimensie ook verschillen. Zo noemen de luisteraars van verfijnde muziek vaker muziek als kunstvorm, terwijl luisteraars van electronische muziek de functie van oppeppend en dansbaar zijn noemen. Rock luisteraars noemden het uitdragen van de eigen identiteit en waarden. Rap luisteraars noemden dans en beweging vaker en de luisteraars van beat, folk en country noemden alle voorgenoemde functies.

Waarom mensen van bepaalde muziek houden werd ook onderzocht. Er werd gekeken naar de waardering voor de verschillende dimensies per persoon en de beoordeling van de functies van muziek. Hieruit bleek dat persoonlijkheid en identiteit uiten als functie het hoogst gecorreleerd was aan muziekvoorkeur. Daarnaast bleek het ontmoeten van anderen door de muziek belangrijk, wat erop duidt dat muziekvoorkeur een sociaal fenomeen is. Het laat zien dat muziek een bron van informatie is, die de mening overbrengt van de makers van de muziek en de fans. Muziekvoorkeur wordt verrassend laag gecorreleerd aan de emotionele voordelen van muziek.

Over het algemeen wordt muziekvoorkeur gerelateerd aan de functies die het vervult. Hoe meer een respondent van een bepaalde muziekstijl hield, hoe meer functies deze muziekstijl schijnt te vervullen. Voor de functies per muziekstijl, zie tabel 5.

Door een regressie analyse werd bepaald welke functies de variantie van de muziekvoorkeuren verklaarden. De volgende 7 functies verklaarden 47% van de variantie:

• Uiten van mijn identiteit

• Helpt me mensen te ontmoeten

• Geeft me een extatisch gevoel

• Drukt mijn waarden uit

• Waardeer ik als kunstvorm

• Bezorgt me een goed humeur

• Geeft me informatie

Andere factoren spelen hoogstwaarschijnlijk ook mee, zoals het vaak horen van de muziek omdat je ouders het luisteren, of muziek die je hebt moeten spelen bij het leren bespelen van en een instrument. En de functies van muziek worden ook beïnvloedt door de situatie. Bij de optie om extra redenen om muziek te luisteren te noemen, werden andere interessante functies van muziek genoemd. Bijvoorbeeld dat muziek inspiratie bood, een gevoel van vrijheid ervaren door muziek en ten slotte religieuze functies, zoals aanbidding.

Veel respondenten noemden bij hun favoriete muziek dat dit de muziek is waarmee ze opgegroeid zijn. Dit is geen functie van muziek en is dus niet opgenomen in deze studie. Hier moet wel verder onderzoek naar gedaan worden, het vaak blootgesteld worden aan bepaalde muziek kan immers invloed hebben op muziekvoorkeur.

Discussie

De functies van de favoriete muziek werd sterk gerelateerd aan de mate van waardering voor die muziekstijl. Belangrijke functies waren het beïnvloeden van humeur en emoties en intellectuele stimulatie. Toch bleek dat deze functies niet het belangrijkst waren voor het bepalen van de mate van waardering voor de muziekstijl. De belangrijkste functies bleken het uiten van de eigen persoonlijkheid en waarden en het ontmoeten van anderen. Ondanks dat respondenten dit zelf nauwelijks noemen, bleek identificatie met de artiest en verkregen informatie door de muziek ook belangrijk te zijn.

De muziek die respondenten toeschrijven aan hun favoriete muziek blijken niet de functies te zijn die hun waardering bepaalt. Persoonlijke ervaringen met de muziek blijken ook invloed te hebben op de mate van waardering, maar hier moet meer onderzoek naar gedaan worden. Luisteraars van verschillende genres halen verschillende dingen uit muziek. Zo hebben electronische muziek luisteraars meer aan de dansbaarheid en waarderen luisteraars van verfijnde muziek de kunstvorm achter de muziek meer. De manier waarop mensen gebruik maken van muziek, welke functies het dus vervuld, is erg complex. Er is dus bijvoorbeeld niet te spreken van de typische metal luisteraar.

Een beperking van dit onderzoek is het verschil tussen korte termijn functies en lange termijn functies. Een opzwepend liedje kan je direct in een goed humeur brengen, maar dit heeft geen invloed op de waardering van deze muziekstijl op de lange termijn. In verder onderzoek dient een theoretisch raamwerk ontworpen te worden op basis van de onderzoeksvragen die hier behandeld zijn.

Artikel 2 – Intergenerationele transmissie van muzieksmaak van ouders en adolescenten

Ter Bogt, T.F.M., Delsing, M.J.M.H., Van Zalk, M., & Meeus, W.H.J. (2011). Intergenerational continuity of music taste. Social Forces, 90, 297-320.

Inleiding

In eerder onderzoek werd besproken dat muzieksmaak bepaald wordt door socio-economische achtergrond, als een functie van economische welvaart, onderwijsniveau en sociale achtergrond. Er kunnen groepen gemaakt worden op basis van muzieksmaak, die over het algemeen dezelfde groepen vormen wanneer er groepen gemaakt worden op basis van sociale achtergrond. Variabelen als ras, klasse, geslacht en opleidingsniveau beïnvloeden de muzieksmaak, wat weer invloed heeft op de representatie van het Zelf. Daarnaast lijkt er ook sprake te zijn van een intergenerationele transmissie van muzieksmaak, dat wil zeggen dat ouders dezelfde muziek leuk vinden als hun kinderen. Dit onderzoek zal verder op deze transmissie ingaan.

De structuur van muziekvoorkeuren

Muziek wordt om verschillende redenen geluisterd, zoals emotieregulatie en het uiten van de eigen identiteit. Deze redenen hangen af van de sociale setting waar een persoon zich in bevindt. Muziek wordt ook gebruikt om groepen te vormen en jezelf te distantiëren van andere groepen. Muziekvoorkeuren lijken stabiel te zijn, mensen kiezen hun muziek uit een beperkte database, die bepaald wordt door factoren als sociale status. Er is al uit eerder onderzoek gebleken dat alle muziekstijlen onder te brengen zijn in 4 categoriën, namelijk:

• Reflectief en complex – klassieke muziek, jazz, blues en folk

• Intens en rebels – rock, alternatieve muziek, heavy metal

• Upbeat en conventioneel – country, religieuze en pop muziek

• Energiek en ritmisch – rap, hiphop, soul, funk en electronische dance.

Onderzoeken in België, Nederland en Zweden bevestigden de mogelijkheid om muziek onder te brengen in verschillende meta-genres. Hier werden pop, rock, afro-amerikaans/urban, dance en elite/highbrow muziek gevonden. In sommige onderzoeken wordt dance of urban samengevoegd met pop.

Muziekvoorkeur als persoonlijkheidskenmerk

Muziek die tijdens de late adolescentie geluisterd wordt blijft ons het beste bij en vormt de basis voor onze muzieksmaak in de rest van ons leven. Muzieksmaak blijkt redelijk stabiel te zijn, zelfs net zo stabiel als de Big Five persoonlijkheidsfactoren. Een voorkeur voor bepaalde bands wisselt, maar de favoriete muziek blijft toch binnen een bepaald genre, of een van de meta-genres zoals eerder genoemd.

Gender, klasse en opleidingsniveau

Meisjes luisteren vaker naar melodische muziek, klassiek en pop, terwijl jongens vaker naar rebelse muziek en electronische dance luisteren. Ook sociale klasse en opleidingsniveau hebben invloed op de muzieksmaak. De werkende klasse houdt meer van rock en roll, terwijl de middenklasse meer naar progressieve rock en hippie muziek luistert. Jongeren met een laag opleidingsniveau luisteren vaker heavy metal en jongeren uit hoger onderwijs luisteren meer naar pop en deze jongeren luisteren vaak naar meerdere soorten muziek. Ze zijn muzikale omnivoren en luisteren ook meer naar highbrow muziek zoals klassiek en jazz.

Muzikale socialisatie

Familie interacties zorgen voor de overdracht van culturele normen en waarden. Ook muziek wordt op deze manier overgedragen. Dit gebeurt bewust, door instructie en de kinderen meenemen naar concerten, en onbewust, door het luisteren van bepaalde muziek waar de kinderen bij zijn. Meisjes lijken gevoeliger te zijn voor de smaak van hun moeder en jongens voor die van hun vader. Toch lijken moeders meer invloed te hebben op de smaak van hun kinderen dan vaders. Tijdens de adolescentie luisteren sommige jongeren juist muziek die hun ouders te hard of vulgair vinden, om te rebelleren. Jongeren luisteren niet altijd dezelfde bands als hun ouders, maar over het algemeen nemen ze wel de patronen over, waardoor ze dezelfde soort muziek waarderen. Uiteraard is dit geen eenzijdig proces, ouders nemen soms ook de smaak van hun kinderen over.

Methode

In dit onderzoek worden de volgende hypothesen getest:

1. Er bestaat een continuïteit van muzieksmaak van de ouders toen ze jong waren en de smaak van de kinderen tijdens hun adolescentie.

2. Opleidingsniveau is gerelateerd aan de smaak van zowel de ouders als de kinderen.

Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen de vaders en moeders. De onderzoeksgroep bestond uit 938 jonge adolescenten en 393 midden adolescenten uit Utrecht. 325 families werden uitgekozen om mee te doen aan de latere waves in het onderzoek. Er werd gebruik gemaakt van vragenlijsten. De sociale positie van de jongeren werd bepaald door hun opleidingsniveau. De ouders werd gevraagd om aan te geven wat ze vonden van bepaalde muziekstijlen toen ze jong waren op een schaal van 1 tot 5. Soortgelijke stijlen die momenteel populair zijn werden voorgelegd aan de jongeren. De ouders vulden bijvoorbeeld hun voorkeur in voor soul en disco, terwijl de jongeren hun waardering moesten aangeven voor hiphop en R&B, wat gestoeld is op soul en disco.

Door analyse werden hoofdgenres geconstateerd, namelijk pop, rock, highbrow en dance. Dance werd alleen gevonden in de data van de jongeren, niet in die van de ouders. Voorkeur van pop door de ouders was een voorspeller voor het houden van dance bij de kinderen. Opleidingsniveau van ouders was een voorspeller voor opleidingsniveau van de kinderen.

Resultaten

Bij zowel moeders als vaders was de meest genoemde favoriete stijl pop. Rock was minder populair en highbrow het minste. Moeders hielden minder van rock en meer van pop dan de vaders. Bij de jongeren was pop ook het populairst. Rock en dance waren minder populair en highbrow het minste, zeker bij de jongens. Dance was populairder bij jongens, highbrow en pop meer bij meisjes.

De voorkeur van moeders voor pop, rock en highbrow werden significant geassocieerd met dezelfde voorkeur bij dochters. Moeders die van pop, rock en highbrow hielden, hadden vaak zoons die respectievelijk van dance, rock en highbrow hielden. De smaak van de vader had vaak weinig invloed op de smaak van de kinderen. Vaders die van rock en highbrow hielden hadden vaak dochters met dezelfde voorkeur. Vaders die van pop hielden hadden dochters die van dance hielden. Alleen op highbrow muziek werd een link gevonden tussen vaders en zoons. Wat betreft een voorkeur voor rock bleek bij meisjes de smaak van de ouders invloed te hebben, maar bij zoons helemaal niet. Er bleek ook een verband te zijn tussen de smaak van de vader en moeder. Dit kan te maken hebben met socialisatie in de relatie, of met een soortgelijke smaak aan het begin van de relatie.

Het pop model

Opleidingsniveau van de ouders was negatief gecorreleerd aan voorkeur voor pop, dit gold niet voor de jongeren. De voorkeur van ouders voor pop was een voorspeller voor popvoorkeur bij de kinderen.

Het rock model

Er was geen correlatie tussen opleidingsniveau en voorkeur voor rock bij de ouders, al bestond er wel een positief verband bij de jongeren. Voorkeur voor rock bij de ouders voorspelde voorkeur voor rock bij dochters, terwijl dit niet teruggevonden werd bij zoons.

Het highbrow model

Een hoger opleidingsniveau was een goede voorspeller voor het houden van highbrow muziek bij zowel ouders als kinderen. Een voorkeur bij ouders voor highbrow was een voorspeller voor dezelfde voorkeur bij hun kinderen.

Het pop-dance model

Ouders die van pop hielden, hadden vaker kinderen die van dance hielden. Een lager opleidingsniveau voorspelde voorkeur voor dance bij jongeren.

Opleidingsniveau bleek een belangrijke factor te zijn in de muzieksmaak van zowel ouders als kinderen. Er is geen duidelijk onderscheid gevonden tussen de invloed van moeders en vaders in de multi-groep analyse.

Discussie

Het doel van dit onderzoek was om aan te tonen dat de muzieksmaak van ouders in de tijd dat hun muzieksmaak werd ontwikkeld, gerelateerd is aan de muzieksmaak van hun kinderen tijdens de adolescentie. De resultaten bevestigen de intergenerationele continuiteit van culturele en muzikale voorkeuren. Muziek socialisatie is een mechanisme binnen families die zorgt voor de intergenerationele transmissie van muzieksmaak. Het genderverschil wat betreft voorkeur voor rock was opvallend. Er is wel een effect gevonden voor meisjes, maar niet voor jongens. De emancipatie van de rock wordt hier deels door veroorzaakt. Jongens lijken meer hun voorkeuren uit hun peer groepen te halen dan van hun ouders. Verder zijn geen genderverschillen gevonden. De grotere invloed van moeders op de muzieksmaak van hun kinderen kan te maken hebben met de grotere neiging van vrouwen om hun kinderen actief te onderwijzen, ook wat betreft muziek. Daarnaast hebben kinderen over het algemeen meer interacties met hun moeder dan met hun vader.

Voor de hypothese dat opleidingsniveau gerelateerd is aan de smaak van zowel de ouders als de kinderen is ook ondersteuning gevonden. Het opleidingsniveau van de ouders is gerelateerd aan het opleidingsniveau van de kinderen. Bij zowel ouders als kinderen is opleidingsniveau gerelateerd aan muziekvoorkeur. Over het algemeen is gevonden dat een hoger opleidingsniveau een hogere waardering van highbrow muziek voorspelt. Deze soort muziek wordt door ouders, ongeacht eigen voorkeur, gepromoot bij de kinderen. De sociale status van deze muzieksoort blijft dus bestaan.

Er zijn ook veranderingen gevonden in de relatie tussen sociale positie en muziekvoorkeur. Bij de ouders was pop geassocieerd met lagere opleidingsniveaus, terwijl deze relatie bij de kinderen niet bestond. Ditzelfde effect werd gevonden bij rock en roll. Het idee dat heavy metal voor de lagere klassen of drop-outs is, is ook niet teruggevonden in dit onderzoek. Dance heeft in dit opzicht de plaats ingenomen van metal. Jongeren met een hoog opleidingsniveau zijn muzikale omnivoren, nog sterker dan hun ouders.

De relatie tussen de muziekvoorkeur van ouders en die van hun kinderen is bevestigd in dit onderzoek. Ouders beïnvloeden hun kinderen door het spelen van muziek waar de kinderen bij zijn of ze mee te nemen naar concerten.

Beperkingen en conclusie

Het kan dat ouders hun muziekvoorkeuren van toen ze jong waren niet accuraat hebben weergegeven. De invloed van de voorkeuren van hun kinderen kan hun herinnering aan de muziek die ze vroeger leuk vonden gekleurd hebben. Maar de muziek uit deze periode wordt beter herinnerd, waardoor de data toch valide zal zijn. Daarnaast kan het zijn dat de meta-genres die gebruikt zijn te breed zijn om dit onderzoek betrouwbaar te maken. Hele diverse mensen en voorkeuren vallen in dezelfde categorie, waardoor de data onbetrouwbaar kan zijn. Het zou dus de voorkeur hebben om specifiekere genres te gebruiken bij vervolgonderzoek. Een andere beperking van dit onderzoek is het verband tussen de smaak van ouders en kinderen. We hebben een relatie aangetoond, maar kunnen niet met zekerheid zeggen dat er sprake is van een causaal verband. En de gevonden effecten zijn klein, deze moeten niet te groots opgevat worden. Deze invloed hoeft niet de belangrijkste, noch de enige te zijn. Peers en media hebben bijvoorbeeld ook een invloed. Er is een verband gevonden, maar we weten nog niet hoe dit verband precies tot stand komt. Hier moet in verder onderzoek aandacht aan besteed worden. De intergenerationele transmissie van muzieksmaak is vastgesteld, maar hoe dit in zijn werk gaat moet verder onderzocht worden.

Artikel 3 – Muziek door de jaren: Trends in muziek van de adolescentie tot de midden-volwassenheid

Onderzoek wijst uit dat voorkeur voor muziek een psychologische basis kent. Veel onderzoek op dit gebied wordt geleid door een theoretisch raamwerk dat stelt dat muziek mensen hun psychologische, biologische en sociale benodigdheden reflecteert en versterkt. Voor veel jongeren helpt muziek met zelf-ontdekking, zelf-regulatie en zelf-expressie.

Het is niet duidelijk of muziek door het gehele leven zo’n belangrijke rol speelt. Hier zijn slechts twee onderzoeken naar gedaan en deze tonen tegenstrijdige resultaten. Het ene onderzoek neemt aan dat muziek met de leeftijd minder belangrijk wordt, terwijl het andere onderzoek aantoont dat het met de leeftijd juist belangrijker wordt.

Er is wel veel onderzoek gedaan naar individuele verschillen in voorkeur voor muziek. Uit de resultaten van deze onderzoeken kunnen twee conclusies worden getrokken: (a) er is een latente structuur onderliggend aan muziek voorkeur en (b) voorkeuren zijn gelinkt aan meerdere psychologische karakteristieken. Individuele verschillen kunnen geconceptualiseerd kunnen worden in vijf dimensies; Labeled Mellow, Unprentious, Sophisticated, Intense en Comteporary (MUSIC). Elke dimensie bestaat uit meerdere muziekgenres die dezelfde muzikale en psychologische karakteristieken delen.

Voorkeur is daarnaast geassocieerd met persoonlijkheid, waarden en cognitieve vaardigheden. Ook wordt voorkeur beïnvloed door de sociale identiteiten die aan bepaalde muziekstijlen worden toegekend, zoals dat liefhebbers van heavy metal als agressief worden gezien. Zo blijkt het ook dat adolescenten naar bepaalde muziekstijlen luisteren om als populair te worden gezien door peers.

Over muziekvoorkeur over tijd is weinig onderzoek gedaan. Eén theorie zegt dat muziekvoorkeur in de vroege volwassenheid stabiliseert en vanaf dan niet meer verandert. Een alternatief perspectief is dat muziekvoorkeur wél verandert door de volwassenheid, omdat ook de persoonlijkheid blijft veranderen. Een verklaring voor het blijven veranderen van de persoonlijkheid is de impact van leeftijd-gerelateerde sociale rollen, zoals het huwelijk, familie en werk. Het is dus waarschijnlijk dat muziekvoorkeuren veranderen, afhangend van de sociale rollen en levensfases.

Door middel van meerdere samples, methodes en strategieën zijn twee grote studies gedaan om te kijken wat de muziekvoorkeur is vanaf de adolescentie tot de midden-volwassenheid. In onderzoek 1 onderzochten ze leeftijd-trends in muziekvoorkeur in een groot nationaal representatieve sample, en in onderzoek 2 onderzochten ze leeftijd-trends in muziekvoorkeur door gebruik te maken van data van een groot internet sample. Ook keken ze in onderzoek 2 naar de relatie met geslacht en persoonlijkheid.

Studie 1

Het doel van deze studie was om leeftijdsverschillen te onderzoeken in hoe veel waarde mensen geven aan muziek, hoe vaak zij naar muziek luisteren en de context waarin zij naar muziek luisteren. Deelnemers waren leden van nationaal representatieve internet panels van de UK en de VS. De deelnemers hebben een vragenlijst ingevuld over hun attitude over muziek en over hun kennis en bekendheid met een variëteit aan artiesten. In ruil voor het invullen van de vragenlijst ontvingen ze punten die gebruikt konden worden om producten mee te kopen.

Uit de resultaten kwamen bij alle drie de variabelen geen verschillen naar voren wat betreft geslacht of land. Bij alle leeftijden besteedden de deelnemers tussen de 0 en 96 uur aan muziek luisteren. De correlatie tussen het aantal uur muziek luisteren en leeftijd was negatief; jongeren luisterden het meest naar muziek en hoe ouder, hoe minder naar muziek werd geluisterd. Verder waren er significante effecten van leeftijd op het belang dat wordt gehecht aan muziek. Jongere deelnemers vonden muziek belangrijker dan oudere deelnemers, maar alsnog is muziek redelijk belangrijk voor alle leeftijden. Wat betreft de context waarin muziek wordt geluisterd, luisterden adolescenten in meerdere contexten naar muziek, terwijl de oudere deelnemers vooral privé naar muziek luisterden.

Hoewel muziek minder belangrijk werd in latere jaren, bleef het alsnog een belangrijke rol spelen in het leven van de deelnemers. Het nadeel van dit onderzoek is dat het cross-sectioneel is, waardoor de resultaten cohortverschillen laten zien en niet perse ontwikkelingtrends. Hiervoor is longitudinaal onderzoek nodig.

Studie 2

Muziek wordt volgens studie 1 met de jaren steeds van minder belang. Maar hoe zit het dan met muziekvoorkeur? Verandert deze ook of blijft deze stabiel? Het eerste doel van de studie was om erachter te komen of de structuur van muziekvoorkeur samenhangt met leeftijd. Het tweede doel was om leeftijd-trends te onderzoeken in muziekvoorkeuren en om de invloed van persoonlijkheid op zulke trends te onderzoeken. Om deze doelen te onderzoeken is gebruik gemaakt van exploratory structural equation modeling (ESEM).

Dit onderzoek was ook bedoeld als compensatie voor meerdere tekortkomingen van eerdere onderzoeken. Allereerst is in dit onderzoek gebruik gemaakt van een groot cross-sectioneel sample van bijna een kwart miljoen deelnemers. Zo’n groot sample zorgt namelijk voor statistische power wat nodig is om betrouwbare uitspraken te kunnen doen. Ten tweede zijn in eerdere onderzoeken vooral samples gebruikt met kleine leeftijd-ranges. In dit onderzoek is er een grotere range russen 12 en 65 jaar en met minstens 164 deelnemers per leeftijd. Als derde hebben eerdere onderzoeken naar leeftijd-trends vaak alleen naar popmuziek gekeken. Deze studie kijkt naar een breed assortiment aan muziekgenres. Als laatste bevat deze studie een meting van de Big Five, waardoor het mogelijk is de invloed van persoonlijkheid op muziekvoorkeur te meten.

Het opmerkelijke van deze studie is dat de data verzameld is over een periode van 8 jaar. Hierdoor was het mogelijk te kijken naar de verschillen in muziekvoorkeur tussen eerder geboren versus later geboren deelnemers.

Ook in dit onderzoek betrof het onderzoek een vragenlijst via internet. Een nadeel hiervan is dat er een mogelijkheid is dat mensen de vragenlijst meerdere keren hebben ingevuld. Omdat dit de betrouwbaarheid van de resultaten vermindert, zijn potentiële deelnemers die het onderzoek meerdere keren hebben ingevuld, verwijderd uit de resultaten.

Wat betreft de resultaten is er sprake van invariantie wat betreft muziekvoorkeur. Er zijn robuuste associaties tussen muziekvoorkeur, leeftijd, geslacht en persoonlijkheid. We gaan nu per dimensie van MUSIC (die al eerder genoemd zijn), kijken wat voor personen naar dit soort muziek luisteren.

Mellow
Tijdens de adolescentie gaan mensen steeds meer voorkeur krijgen voor Mellow, in de vroeg-volwassenheid blijft dit stabiel, tussen 30 en 50 jaar neemt de voorkeur weer een beetje af en tussen 50 en 65 jaar neemt de voorkeur weer toe. Vooral de persoonlijkheidstrek Openness van de Big Five is gerelateerd aan voorkeur voor Mellow.
Unpretentious
Voorkeur voor Unpretentious neemt gelijkmatig toe vanaf de adolescentie tot de late-volwassenheid. Vooral vrouwen hebben hier voorkeur voor. Wat betreft de persoonlijkheidstrekken van de Big Five zijn Extraversion, Agreeableness en Conscientiousness positief gerelateerd aan de muziekvoorkeur.

Sophisticated
Voorkeur voor Sophisticated nam toe tijdens de adolescentie tot de jong-volwassenheid. Vanaf de jong-volwassenheid tot de laat-volwassenheid was ook nog sprake van een stijging, maar wel in mindere mate. Vanaf 50 jaar stabiliseert het. Vooral mensen met de persoonlijkheidstrek Openness hebben voorkeur voor deze muziek.

Intense
De voorkeur voor deze muziek toont eerst een snelle toename en daarna een afname tijdens de adolescentie, een stabilisatie tijdens de jong-volwassenheid en daarna een snelle daling tot de midden-volwassenheid. Vooral mensen die hoop scoren op Conscientiousness en Oppenness houden van dit soort muziek.

Contemporary
Tijdens adolescentie is er sprake van een stijging wat betreft muziekvoorkeur voor Contemporary, die stabiliseert tijdens de jong-volwassenheid en daarna weer afneemt tot midden-volwassenheid. Vooral mensen die hoog scoren op Extraversion hebben een grote voorkeur voor dit soort muziek.

Voor muziektrends is het niet van belang in welke periode de persoon is geboren.

Hoe komt het dat het belang van muziek afneemt met de leeftijd?

In de adolescentie speelt muziek een belangrijke rol doordat het jonge mensen helpt om hun identiteit te ontdekken en om relaties te vormen met peers. Als individuen de transitie maken van adolescentie naar volwassenheid worden stabiele zelf-concepten gevormd, kunnen ze beter peer-pressure weerstaan en krijgen ze nieuwe sociale rollen. Het opvoeden van een gezin en hun carrière vormt op dat moment hun identiteit, en dus is muziek hier niet meer voor nodig. Volwassenen luisteren wel muziek om bijvoorbeeld te relaxen, maar ze hoeven niet meer zoveel psychologisch te investeren in muziek als adolescenten doen. Hierdoor is muziek minder van belang voor adolescenten. Het dient minder voor de ontwikkeling van een identiteit, maar meer voor emotieregulatie of stimulatie.

Dat adolescenten in zo’n psychologische fase zitten doordat ze zich willen ontwikkelen, kan een verklaring zijn dat zij in die periode veel voorkeur hebben voor Intense muziek.
In de vroege volwassenheid zijn de identiteiten reeds geformeerd en hierom zijn de Mellow en Contemporary dimensies zo populair. Deze worden gezien als romantisch, emotioneel positief en dansbaar. Deze versterken de verlangen van intimiteit en passen bij de contexten waar deze mensen samenkomen, zoals een club (want het is dansbaar).
In de midden-volwassenheid zit men in een fase waarin hij/zij een carrière wilt ontwikkelen, een gezin wil stichten en vriendschappen wilt behouden. Hierbij past muziek van de dimensies Unprententious en Sophisticated, aangezien deze waargenomen worden als positief en rustgevend.

Persoonlijkheid en muziekvoorkeur

Zoals al eerder vermeld is een link gevonden tussen Extraversion en Contemporary muziek. Deze link kan verklaard worden doordat sociale, positieve en enthousiaste mensen voorkeur hebben voor leuke, sociale muziek. Agreeableness is gelinkt aan Unprentious muziek, omdat mensen met warme persoonlijkheidstrekken voorkeur hebben voor muziek die onschuldig en zachtaardig klinkt. Openness was gelinkt aan Mellow, Sophisticated en Intense muziek omdat dit soort muziek complex en intelligent klinkt, wat overeenkomt met karakteristieken die geassocieerd zijn met Openness.

Het is aannemelijk dat er met de jaren veranderingen zijn in persoonlijkheidstrekken die kunnen zorgen voor een andere muziekvoorkeur. Om dit zeker te kunnen weten is longitudinaal onderzoek nodig naar persoonlijkheid en muziekvoorkeur.

Een andere verklaring voor verschillen in muziekvoorkeur per leeftijd komt van de ontwikkelingsveranderingen in auditieve-perceptie. Er is bewijs van ontwikkelings-veranderingen in auditieve drempelwaarde en in specifieke gehoorbeschadigingen die van invloed kunnen zijn op de muziekvoorkeur.

Beperkingen onderzoek

Doordat het onderzoek gebaseerd is op cross-sectionele designs is niet zeker waardoor de geobserveerde leeftijdsverschillen precies veroorzaakt zijn.
Een andere beperking is dat beide onderzoeken gebaseerd zijn op zelf-gerapporteerde data. Er kan sprake zijn van sociaal gewenste antwoorden, omdat muziek belangrijker is voor adolescenten en deze dan ook extra positief hierover gerapporteerd hebben. Ook is het nadelig dat de informatie via internet is verzameld en dit een bepaald soort oudere mensen verwerft, die misschien wel hoger zijn in Openness dan de gemiddelde oude persoon.

Artikel 4 – Seks en het spektakel van muziekvideo’s: Een onderzoek van het portretteren van ras en seksualiteit in muziekvideo’s

Deze paper beschrijft resultaten van twee kwantitatieve analyses van 140 muziekvideo’s die van 5 populaire televisiestations verzameld zijn. Ze wilden onderzoeken hoe ras gerelateerd is aan verschillen in seksuele inhoud en stereotypes in muziekvideo’s.

De sociale cognitieve theorie is het leidende theoretische perspectief in deze studie. Deze theorie stelt dat mensen leren door observatie van acties van anderen, oftewel ‘modellen’. Individuen kunnen zo leren over de consequenties van die gedragingen, door te kijken of deze worden bestraft of beloond, zonder dat ze zelf de consequenties hoeven door te maken.
Volgens Bandura werken televisie en andere visuele media als beïnvloedende modellen doordat ze populair zijn en veel macht uitstralen. Hij stelt ook dat televisie en andere media de relatie tussen acties en hun consequenties niet duidelijk maken of vervormen. Hierdoor kunnen mensen denken dat bepaalde acties vooral positieve consequenties hebben en kunnen ze de negatieve vergeten. Bandura stelt verder dat modellen als informatiegever dienen over seks-rollen (stereotypen).

De focus van de studie ligt op ‘aandachtsprocessen’ (attentional processes) en ‘motiverende processen’ (motivational processes).

Aandachtsprocessen suggereren dat een model opvallen moet zijn, wil het aandacht kunnen trekken van mensen. Het model moet dus opvallend zijn. Video producers passen dit toe en maken hun modellen (muzikanten) opvallend en daarnaast ook aantrekkelijk. Een manier om de muzikant aantrekkelijker te maken is door de clip meer erotisch te maken.
De motiverende processen suggereren dat het model gelijk moet zijn aan de persoon die ze willen beïnvloeden wat betreft ras, geslacht, en andere observeerbare parallellen. Dit verhoogt de kans dat mensen het gedrag gaan overnemen. Waargenomen gelijkheid en identificatie met media-karakters is geassocieerd met het meer willen lijken op deze media-karakters. Dit worden ook wel ‘social prompting effects’ genoemd. Dit betreft niet de overdracht van nieuwe of unieke gedragingen zoals bij observatie-leren, maar betreft de vaardigheid van modellen om overtuigingen en gedragingen te bekrachtigen die reeds bekend zijn in de maatschappij, zoals keuzes over kleding.

Effect op jonge kijkers

Adolescenten die vaker naar rap video’s kijken hebben twee keer zoveel kans om meerdere seksuele partners te hebben en anderhalf keer zoveel kans op geslachtsziekten. Wanneer adolescenten veel naar agressieve rap video’s kijken, laten ze een grotere acceptatie van geweld tegen vrouwen zien dan wanneer ze naar rap video’s kijken zonder agressie. Ook wanneer donkere vrouwen naar rap video’s kijken waarin vrouwen seksuele ondergeschikte posities innemen, laten zij een grotere acceptatie zien wat betreft geweld tegen vrouwen. Het kijken naar video’s met schaars geklede danseressen verhoogt de kans op een minderwaardigheidscomplex bij vrouwen.

Het kijken van gewelddadige en seksistische video’s heeft niet enkel invloed op de kijk van jongeren op openlijk seksueel gedrag en gewelddadige overtuigingen en gedragingen, maar ook op de attitudes van de jonge kijker op zijn/haar eigen geslachtsrol als op die van hun partner in hun relatie.

Er is veel veranderd wat betreft muziekvideo’s sinds 1980 en 1990, waarin ook de meeste analyses plaatsvonden. Toentertijd waren zenders als MTW meer een radiostation. Tegenwoordig verschaffen video’s meer complexe visuele opstellingen, lijken ze meer op korte films en is er in de video’s meer sprake van doordacht programmeren, promoties en logo’s. Hierdoor wordt er meer aandacht van de kijker gevraagd dan in het verleden. Ook is de seksuele inhoud van muziekvideo’s tegenwoordig anders dan vroeger.

De twee studies die nu besproken gaan worden, bieden een mogelijkheid om de frequentie en natuur van de seksuele inhoud verder te bestuderen.

Studie 1

De hypothese van de eerste studie is dat vooral Afrikaans-Amerikaanse muziekvideo’s steeds meer seks laten zien in hun video’s vergeleken met video’s van witte mensen. Deze hypothese volgt uit de ontdekking dat soul video’s de meeste seksuele inhoud hadden, gevolg door rapvideo’s. Beide zijn geclassificeerd als zogenoemde ‘zwarte muziek’. De eerste hypothese wordt dus getest door te kijken naar de ras van de muzikant.

Het bleek echter dat ‘zwarte muziek’ niet alleen de meeste seksuele inhoud kent, maar dat ze hierin ook meer schaars gekleed zijn en meer seksueel dansen dan in ‘witte muziek’. Hieruit volgde de volgende hypotheses: Afrikaans-Amerikaanse karakteristieken dansen in meer provocatieve kleding dan karakteristieken in ‘witte muziek’.

Methode: Een sample van muziekvideo’s was opgenomen op een videotape tijdens een vijf-weekse periode (met alleen de werkdagen) in december en januari van vijf verschillende zenders (MTV, MTV2, VH-1, BET en CMT). De keuze van deze zenders was gebaseerd op een eerder onderzoek onder college studenten. De studenten gaven aan deze zenders het meest te beluisteren. Elk zender werd twee uur per week opgenomen, met een andere zender per dag (dus elke werkdag in de week één zender).
Elke muziekvideo werd gewogen naar hoe vaak hij voorbijkwam in het totale aantal opgenomen uur. Dit geeft namelijk de mogelijkheid aan van een kijker om in contact te komen met deze video. Hoe vaak een persoon in contact komt met een model heeft ook invloed op de kans dat een persoon deze gedragingen en overtuigingen gaat overnemen.

In het onderzoek vindt analyse plaats van twee onderwerpen; de video en de karakteristieken in de video. De video’s werden gecodeerd op muziek-genre en op de hoeveelheid seksuele inhoud. De karakteristieken werden gecodeerd op het type karakteristiek (hoofdmuzikant/achtergrond) en ook werd demografische informatie verzameld over de karakteristieken, waaronder geslacht en etniciteit. Daarnaast werden ze gecodeerd op de kleding die ze aanhadden (provocatief/non-provocatief).

Resultaten: In 58,5% van alle muziekvideo’s is er sprake van enige seksuele inhoud. Van de zes muziekgenres (Rap, Pop, Rock, Rhythm and Blues (R&B), mixed Rap/R&B en Country) vertoonde mixed R&B de meest seksuele inhoud, gevolg door R&B en Rap. Country video’s vertoonde de minst seksuele inhoud, gevolgd door Rock en Pop. Wat betreft hypothese 1 is er inderdaad meer seksuele inhoud in ‘zwarte muziek’ dan in ‘witte muziek’.

Wat betreft hypothese 2; Afrikaans-Amerikanen dragen inderdaad vaker provocatieve kleding dan blanken. Verder bleek ook dat vrouwen zich provocatiever kleden dan mannen. Dit geldt zowel voor de hoofdmuzikant als voor de karakteristieken op de achtergrond. Beide hypothesen blijken dus juist.

Studie 2

De vraag van dit onderzoek is; zijn video’s van BET Un:Cut (een muziekvideo programma van Black Entertainment Television) afhankelijker van seksuele inhoud dan muziekvideo’s die niet in dit programma zitten? Ze denken dat de video’s zonder seksuele inhoud niet meer worden bekeken, maar andere onderzoekers maken zich zorgen om de steeds groter wordende relatie tussen de Hip-Hop cultuur en de pornografische industrie.

De volgende twee hypotheses worden getest: (1) Un:Cut muziekvideo’s laten meer seksuele inhoud zien dan andere muziekvideo’s en (2) Un:Cut video’s hebben vaker achtergrondkarakteristieken in provocatieve kleding.

Waarom hebben ze het bij hypothese 2 alleen over provocatieve kleding bij achtergrondkarakteristieken en niet bij de hoofdmuzikant? Dit komt omdat het in dit soort video’s bijna altijd Afrikaans-Amerikaanse mannen zijn die de hoofdmuzikant zijn en deze niet uit de kleren gaan, maar wel veel dames (bijna) naakt op de achtergrond hebben, waarbij de dames seksuele gedragingen laten zien.

Ook is er een onderzoeksvraag in deze studie: Zijn er inhoudsverschillen tussen Un:Cut video’s en andere video’s met betrekking tot seksueel gedrag, non-seksueel gedrag en homoseksueel gedrag?

Methode: Een sample van muziekvideo’s is opgenomen. In totaal is 28 uur opgenomen, waarvan 20 uur random geselecteerd is voor analyse. Ook hier is elke video gescoord voor hoe vaak deze voorkwam.

Ook bij deze studie waren er twee onderwerpen van analyse: de video en de karakteristieken. Er is grotendeels gebruikgemaakt van dezelfde procedures en variables, alleen is er in dit onderzoek slechts één genre (Rap) in plaats van zes en is het seksuele gedrag opgedeeld in schalen.

Resultaten: In muziekvideo’s van Un:Cut was 95% seksuele inhoud, vergeleken met 58,5% in de muziekvideo’s van studie 1. Er werden in Un:Cut video’s meer seksuele handelingen vertoond. Hypothese 1 is dus waar.

Wat betreft de karakteristieken, waren ze in Un:Cut video’s vooral Afrikaan-Amerikaans en mannen. De achtergrondkarakteristieken zijn meestal enkel vrouwen, en anders is het een mix van vrouwen en mannen. Un:Cut video’s hebben meer achtergrondkarakteristieken dan gewone video’s en ook dragen de karakteristieken hier meer provocatieve kleding. Ook de tweede hypothese kan dus aangenomen worden.

Wat betreft de onderzoeksvraag, vertonen Un:Cut video’s meer seksuele gedragingen, minder non-seksuele gedragingen en meer homoseksuele gedragingen dan de video’s van studie 1. Deze homoseksuele gedragingen betreffen vaak vrouwen die sensueel met elkaar doen. Als er bij gewone video’s sprake is van homoseksueel gedrag betreft dit vaak twee mannen. Dit is dan niet sensueel maar proberen ze een serieus of dramatisch verhaal te vertellen.

Beperkingen van het onderzoek zijn dat geen een sample random is geselecteerd, de vijf kanalen uit studie 1 allen in bezit zijn één persoon, niet elke opgenomen video is geanalyseerd en het codeer-proces niet optimaal was. De auteur en de hoofdonderzoeker waren de eerste codeerder. Een tweede codeerder analyseerde 20% van de video’s in studie 1 en 40% van de video’s in studie 2.

Wel is uit dit onderzoek duidelijk geworden dat er grote verschillen zijn wat betreft seksueel gedrag in video’s en seksuele overtuigingen in ‘zwarte muziek’ en ‘witte muziek’. Gesuggereerd wordt, als gekeken wordt vanuit de sociale cognitieve theorie, dat Afrikaan-Amerikaanse vrouwen de grootste kans hebben om gedragingen uit muziekvideo’s na te doen.
 

Artikel 5 – Muziek luisteren in de adolescentie

Mensen zijn gekarakteriseerd door hun grote hersenen die auditieve-informatie kunnen herkennen en verwerken. Onze capaciteit om muziek te produceren en te beluisteren en taal te gebruiken is uniek aan de mens. Volgens evolutionaire onderzoekers is het voordeel hiervan dat het een medium is waardoor mensen met elkaar kunnen communiceren en hierdoor gedrag kunnen nadoen en gedrag af kunnen stemmen op personen. Dit is erg belangrijk aangezien mensen samen moeten werken om te kunnen overleven. De functie van muziek is echter minder duidelijk. Uit onderzoek blijkt ook dat de hersenen de componenten van spraak en muziek verschillend verwerken. Bepaalde hersendelen zouden dus gespecialiseerd zijn in de verwerking van muziek.

Ondanks dat er meerdere soorten muziek zijn, bestaat er ook universele muziek waarop onze hersenen reageren. Muziek bestaat uit een aantal tonen die samengevoegd kunnen worden tot een harmonie. Verder is muziek gekarakteriseerd door groeperingen en herhalingen van tonen, het tempo en ritmische patronen.

Het verwerken van muziek bevat het toepassen van twee hersenmodules: die voor de tonale en temporele dimensies van muziek. De primaire auditieve cortex, liggend op de rechter temporele kwab, is van belang bij het verwerken van auditieve informatie. Maar ook andere hersendelen spelen een rol bij de verwerking van muziek. Onze muzikale capaciteit is afhankelijk van de activatie van een heel netwerk van regio’s in zowel de rechter- als linkerhelft van de hersenen. Sommige van deze netwerken zijn exclusief gericht op het waarnemen van muziek. Andere zijn ook gericht op het verwerken van andere typen van auditieve informatie of spraak.

De eerste vocalisatie van de mens kan via twee verschillende routes ontwikkeld zijn, met taal als een efficiënte manier van het communiceren van relevante informatie, en muziek als een manier van het communiceren van emotie. Verder zorgt muziek ook voor bonding tussen mensen.

Geoffrey Miller dacht dat zingen en dansen gezien kunnen worden als een indicator van gezondheid. Muzikanten moeten optreden voor een publiek, wat extraversie, controle over zenuwen en zelfvertrouwen vereist. Ook hebben ze vaak goede motorische controle, creativiteit en zijn ze flexibel en intelligent. Dit zou muzikanten aantrekkelijk maken om mee te paren. Bij mensen is muzikaal zijn zowel bij mannen als vrouwen aantrekkelijk, terwijl het in de dierenwereld vooral de mannen zijn die vrouwen versieren met geluiden. Wel blijkt dat mannen veel vaker muziek maken dan vrouwen.

Naast dat muziek mensen aantrekkelijk maakt voor het andere geslacht, heeft muziek ook voordelen voor het individu zelf. Het leren muziek spelen (alleen of met anderen) vraagt vaardigheden zoals de aandacht erbij houden, integratie van auditieve, visuele en kinetische input etc. Door muziek spelen leert het individu dus vaardigheden die adaptief zijn.

Het maken van muziek en het luisteren van muziek kan zorgen voor afgifte van het hormoon oxytocine, waardoor gevoelens van welzijn, vertrouwen en bonding opgeroepen worden.

Muziek bij adolescenten

In geïndustrialiseerde landen is het door technische innovaties steeds makkelijker geworden om muziek te luisteren. Hoeveel adolescenten muziek luisteren is moeilijk te schatten, aangezien het vaak een achtergrond-activiteit is. De luistertijd verschilt per geslacht, leeftijd, regio en etniciteit. Muziek is al belangrijk in de kindertijd, neemt toe in de vroege adolescentie en er is een piek in de late adolescentie. Voor de meeste mensen blijft muziek belangrijk, maar niet zoals tussen 16 en 22 jaar. In termen van blootstelling en waargenomen belangrijkheid is muziek het belangrijkste medium voor adolescenten. Voor kinderen onder de 12 is dit de televisie.

Voor adolescenten heeft muziek dezelfde functies als voor mensen in het algemeen. Ook adolescenten verkrijgen dus bepaalde vaardigheden door muziek. Tieners met deze vaardigheden worden gezien als meer populair, sociaal en aantrekkelijk. Ook brengt muziek adolescenten samen, bijvoorbeeld op festivals of doordat muziek een populair onderwerp is voor gesprek. Verder zorgt muziek voor een fijne achtergrond voor flirten en relaties.

Muziek kent niet alleen een sociale rol, het wordt ook veel individueel beluisterd. De meest belangrijke functie van individueel muziek luisteren is stemming-management. Muziek kan veel soorten emoties oproepen. Adolescenten kunnen muziek dus gebruiken om in een bepaalde stemming te komen. Verder kan muziek adolescenten ook energie geven, bijvoorbeeld tijdens uitgaan of tijdens het sporten.

Doordat muziek bepaalde stemmingen kan oproepen en verveling en eenzaamheid tegen kan gaan, wordt het vaak gebruikt als een strategie om met problemen om te gaan. Minstens drie processen gaan te werk wanneer muziek wordt gebruikt voor coping. Als eerste zijn de kwaliteiten van de muziek zelf belangrijk om de temming te veranderen. Ten tweede kunnen adolescenten voelen dat de tekst hun eigen situatie reflecteert. Als derde kan de muziek op de adolescent overkomen alsof de artiest deze tekst als een persoon zingt die om hen geeft en hun problemen uitspreekt.

Muziek is ook een belangrijke bron van informatie voor adolescenten. Artiesten laten zien wat cool is en wat niet, wat te geloven en wat niet en hoe je je moet gedragen. Muziek helpt met de identiteitsformatie van adolescenten. Tijdens de adolescentie kunnen ze ervaring opdoen met verschillende stijlen en dresscodes en kunnen ook hun gedragingen veranderen. Vanaf ongeveer 12 jaar is de muzieksmaak stabiel en vormt het de identiteit. Het vormt ook de sociale identiteit, doordat het invloed heeft op welke vrienden een persoon kiest. Adolescenten luisteren naar de muziek die populair is in de eigen groep en markeren andere muziek als ‘slechte’ muziek. Hierdoor differentiëren ze zich van andere groepen en houden ze positieve banden met de personen uit hun eigen groep, waardoor het de zelfwaardering van het individu toeneemt. Maar muziek scheidt niet alleen groepen, maar kan ook bruggen vormen tussen groepen.

Muzieksmaak
De demografische compositie van de Nederlandse jeugd, naar wat voor muziek ze luisteren, verandert. Tweede generatie immigranten luisteren vooral muziek die gerelateerd is aan het land van oorsprong, waar hun ouders vandaan komen.

Adolescenten die van Pop muziek houden, houden ook van Black en Dance muziek die in de popcharts staan. Tussen Black en Dance muziek zit zelf ook een hoge correlatie. Rock fans hebben een hekel aan Popmuziek, maar houden wel van High Brow muziek.
In figuur in is de populariteit van de verschillende muziekstijlen over tijd zichtbaar. Popmuziek is altijd het meest populair, behalve in 2005 toen Hip-Hop lichtelijk populairder was. Wat opvalt is dat Hip-Hop, R&B en House erg populair waren in 2005, maar dat deze populariteit erg is afgenomen in 2009.

Muzieksmaak is afhankelijk van een aantal persoonlijke en culturele factoren waaronder geslacht, leeftijd, persoonlijkheid, educatie en SES.

Geslacht: Meiden voelen zich meer aangetrokken tot melodische, romantische muziek en jongens meer tot harde, opstandige muziek. Blanke eiden houden meer van Pop, blanke jongens houden meer van Rock, Afro-Amerikaanse meiden houden vooral van R&B of soul en Afro-Amerikaanse jongens vooral van luide vormen van Hip-Hop. Jongens en meiden hebben bepaalde beelden over wat voor muziek bij hun geslacht hoort, en deze overtuigingen leiden ook hun voorkeuren. Deze prototypen zijn echter wel aan het veranderen. Zo is het publiek voor Rock vrouwelijker aan het worden en het publiek voor Dance mannelijker.

Leeftijd: Kinderen houden van veel soorten muziek. Dit neemt af in de adolescentie waarin peers ook een belangrijke invloed gaan spelen op wat voor muziek de persoon luistert. In de late adolescentie en vroege volwassenheid neemt het echter weer toe, wanneer mensen een interesse ontwikkelen in meer complexe typen muziek. Aangezien dat de muziekstijl redelijk stabiel is, kunnen adolescenten wel snel van favoriete artiest wisselen.
Persoonlijkheid: Personen die van ‘deviante’ muziek houden zoals metal of hard rock zijn vaak personen die veel sensatie zoeken. Personen die van heavy metal, rock, jazz en klassieke muziek houden, zouden nieuwsgierig zijn naar verschillende dingen, houden van risico’s nemen en hebben een actieve verbeelding. Personen die vooral naar popmuziek en dance luisteren zijn vrolijk, sociaal, betrouwbaar, helpen graag anderen en zijn relatief conventioneel. Personen die erg van rap, hip-hop en soul houden zijn erg spraakzaam, hebben veel energie en zijn sociaal. De ‘uses and gratification theorie’ neemt aan dat mensen zich aangetrokken voelen tot typen muziek die de capaciteit hebben om hun behoeften te bevredigen.

Ouders en peers: Ouders kunnen hun muzieksmaak overbrengen op hun kinderen. Ze geven dan niet de interesse voor specifieke artiesten of bands over, maar bredere typen muziek. Meisjes zijn gevoeliger voor de muzieksmaak van hun ouders dan jongens. Jongens laten zich daarentegen weer meer beïnvloeden door hun peers. In de adolescentie hebben peers sowieso meer invloed dan ouders. Echter kan het ook zo zijn dat adolescenten actief peers zoeken met dezelfde muzieksmaak. Selectie en peerinvloed zijn twee verwikkelde begrippen in de adolescentie.

SES: high brow muziek (onder andere klassiek en jazz) trekt publiek met een hoge status en educatie. De nieuwere vormen van dancemuziek, house, trance en techno zij populairder onder adolescenten met een lage SES en educatie. Adolescenten met een hoog SES hebben een bredere muzieksmaak dan adolescenten met een lage SES.

Muzieksmaak en probleemgedrag

Het gedrag van de artiest, de muziekvideo en de muziektekst kunnen een directe invloed hebben op jonge mensen. De priming theorie suggereert dat stimuli cognitieve schema’s kan activeren en dat herhaling van deze activiteiten leidt tot versterking van deze schema’s. overtuigingen en gedragingen kunnen dus gevormd worden door blootstelling aan media. De culticatie theorie suggereert dat adolescenten die blootgesteld zijn aan veel media de wereldkijk overnemen zoals die getoond wordt in de media. Zo kunnen ze denken dat riskant gedrag normaal is en een gebruikelijk aspect is van het leven van een adolescent. De sociale cognitieve theorie suggereert dat mensen leren van andere mensen en andere mensen imiteren. Sociaal leren is waarschijnlijker wanneer (1) de attitudes en gedragingen van het model relevant zijn voor de oberserveerder, (2) de rolmodellen aantrekkelijk zijn en een hoge status hebben en (3) wanneer zij voordeling kunnen halen uit deze overtuigingen en gedragingen.

Luisteraars zijn niet alleen passief, beïnvloed door berichten of peers. Het media practice model suggereert dat muziekkeuzes de behoeftes en voorkeuren van luisteraars reflecteert. Adolescenten zoeken actief muziek die bij hen past en zoeken ook actief vrienden met dezelfde interesses.

Sommige onderzoeken suggereren dat er bepaalde stijlen muziek zijn die voor probleemgedrag zorgen bij adolescenten. Vaak zijn dit de muziekstijlen waar adolescenten voor kiezen die erg sensatiegericht zijn. Echter vinden niet alle onderzoeken dezelfde resultaten en vinden niet alle onderzoeken een verband tussen ‘probleemmuziek’ en probleemgedrag. Alcohol- en drugsgebruik worden vaak gelinkt aan popmuziek. Muziektempo, muziektekst en referenties naar drugs- of alcoholgebruik kunnen invloed hebben op het daadwerkelijke gebruik van adolescenten. Adolescenten die luisteren naar luide, energieke en uitdagende muziek tonen het grootste risico voor gebruik. Popmuziek en klassieke muziek zijn geassocieerd met het minste gebruik. De link tussen muziek en gebruik is ongeveer gelijk voor jongens en meisjes.

Schoolsucces
Heavy metal is gelinkt aan verminderde motivatie voor school, lagere cijfers en een grotere kans om te stoppen met school. Hip-Hop zou adolescenten daarentegen tonen dat er andere manieren zijn dan school om succesvol te worden. Ook dit zou de motivatie voor school verminderen. Adolescenten die luisteren naar pop of klassieke muziek tonen meer motivatie voor school. Er is gesuggereerd dat adolescenten die problemen op school hebben zich aangetrokken voelen tot uitdagende muziek, dus dat de invloed meer de andere kant op werkt en dat de linkt dus verklaard kan worden door selectie-effecten.

Externaliserende problemen

Er is een link gevonden tussen het houden van luidere vormen van rock en Afro-Amerikaanse muziek en norm-overtredend gedrag. Ook zou het luisteren van deze muziek in de vroege adolescentie zorgen voor probleemgedrag in de latere adolescentie. Metal en hip-hop zijn deel van een groter, lager SES levensstijl met riskante aspecten. Jonge mensen met een brede muzieksmaak hebben ook meer kans op externaliserend gedrag. Een deel van de associatie tussen luide muziek en probleemgedrag kan verklaard worden door de karakteristieken van de luisteraars.

Internaliserende problemen

Depressieve adolescenten kunnen het fijn vinden om depressieve muziek te speen, maar voor de meesten is het gevolg hiervan dat ze zich beter voelen. Hierdoor kan depressieve muziek niet gezien worden als een stimulerende factor voor depressie en suïcide.

Seksuele stereotypen

De laatste decennia is er steeds meer seks zichtbaar in muziek. Indien adolescenten veel blootgesteld worden aan seksuele inhoud kan dit invloed hebben op hun eigen seksuele activiteit. Verder zendt de media bepaalde stereotypen uit waarin mannen gezien worden als seks-gedreven en vrouwen als lustobject. Deze kijk kunnen de adolescenten overnemen.

Artikel 6 – Waar heeft Amerika over gezongen: Trends in de grote thema’s en referenties in de V.S. TOP-40 van 1960 tot 2010

De thema’s en referenties in de tekst van populaire muziek zijn om minstens twee redenen belangrijk. Allereerst reflecteert de tekst waar jonge mensen geïnteresseerd in zijn, zich zorgen over maken, etc. Echter komt de tekst niet direct bij de jongeren vandaan, maar bij muzikanten, waardoor de inhoud van de tekst een soort verdraaid beeld van aspecten van tieners ‘realiteit’ zoals seks, alcohol, drugs etc. Jonge mensen gebruiken muziek om een identiteit te vormen. Ten tweede is de inhoud van de tekst belangrijk omdat muziekvoorkeuren gelinkt zijn aan belangrijke indicatoren van het welzijn van de adolescent. Blootstelling aan bepaalde berichten in populaire muziek kunnen luisteraard direct beïnvloeden. Luisteraars die blootgesteld worden aan hoge levels media-inhoud kunnen de verdraaide realiteit als hun eigen realiteit aannemen. Hierdoor kunnen adolescenten denken dat het gedrag in de media normaal is. Aanhangers van de sociale cognitieve theorie suggereren in welke mate gedrag uit de media overgenomen wordt, afhangt van de positieve uitkomsten van dit gedrag en van het soort modellen die dit gedrag vertonen. De music maker theorie (MMT) suggereert dat muziekvoorkeuren zorgen voor mechanismen van peer-selectie die de kans op probleemgedrag beïnvloedt.

Thema’s die lang domineerden in Amerikaanse populaire muziek is de ‘boy-girl issue’ (over relaties, breakups, seks etc.). In 1940 ging 90% van de Hit Parade muziek over dit thema. Desondanks dat het de laatste jaren is afgenomen is het nog steeds het meest voorkomende thema. Sinds 1950 wordt in muziek wel steeds meer gerefereerd naar seks in relaties en referenties naar seks in het algemeen. Veel van deze muziek is degraderend; de mannen worden geschetst als seksueel aantrekkelijk en de vrouwen worden meer gezien als object. De seksuele waarde wordt vooral geplaatst op lichamelijke karakteristieken. Vooral in rap is er veel sprake van deze degraderende portretten.

Er is ook veel onderzoek gedaan naar middelengebruik in populaire muziek. Vooral de tekst van rapmuziek bevat veel inhoud die gerelateerd is aan middelengebruik. Hierin verwees 63% naar drugs, 47% naar alcohol en 75% naar beide middelen. Van de andere soorten muziek verwees minder dan 20% naar middelengebruik.

Ook is onderzoek gedaan naar politieke thema’s in rockmuziek. Dit komt echter niet veel voor. Slechts 5% van de top hits van 1980 tot 1990 bevatten dit thema. Van alle soorten muziek bevatte vooral rap commentaar op de politiek.

Wat betreft de agressieve thema’s is vooral onderzoek gedaan naar heavy metal en rap. In heavy metal komt agressieve inhoud veel voor in de tekst. Echter is er maar een klein deel van de adolescenten die van deze muziek houdt en hierdoor hebben dit soort liedjes bijna nooit doorgebroken in de top songs. Bij rapmuziek is de inhoud van de tekst tussen 1979 en 1984 steeds agressiever geworden, maar de laatste jaren is dit weer afgenomen.

Methode
Alle teksten van de top 40 singles aan het eind van het jaar in Amerika van elk even-genummerd jaar zijn geanalyseerd van 1960 tot 2010. De totale sample bestond uit 1040 liedjes van in totaal 26 jaar. Desondanks zich in de jaren 1960 tot 2010 veranderingen hebben voorgedaan waarop de top 40 gebaseerd is, wordt er vanuit gegaan dat de sample valide is. Er wordt per tekst gekeken naar thema en referenties. Het thema refereert naar waar het lied over gaat, het hoofdonderwerp. Referentie gaat over alle onderwerpen waar het lied over gaat, onafhankelijk van het centrale thema. Een lied kan dus meerdere referenties hebben.

Onderzoek naar wetenschappelijke literatuur die bekend is over de tekstinhoud resulteert in een lijst van 18 categorieën van centrale referenties: relatie/liefde, seks/seksuele wensen, muziek/muzikanten, dans/dansen, alcohol/drugs, goede tijd/feesten, rijkdom/status, sociale/politieke zaken, persoonlijke identiteit, verdriet/depressie, geweld, interpersoonlijke haat/vijandigheid, familie, vrienden, religie, suïcide, dood, occult en ras/etniciteit. Sommige van deze categorieën overlappen. Een liedje kan bijvoorbeeld twee thema’s bevatten. Dit was geen probleem in de context van referenties, omdat elke categorie apart werd behandeld.

Door de vele samples was de taak om te coderen verspreid over vier mensen. Deze mensen waren hier speciaal voor getraind. De inter-codeurs betrouwbaarheid was hoog.

Resultaten
Net als in eerdere studies was het thema wat het meest voorkwam het thema man/vrouw relaties. In 56,8% van alle liedjes ging de tekst over romantische liefde en in 12,3% over seks. Wat opvalt is dat er een lichte afname is in liedjes waarin het thema romantische liefde betreft en een lichte stijging in liedjes over seks. Maar zoals eerder werd genoemd, dekt het thema niet de gehele inhoud van de tekst. Hierom moet ook gekeken worden welke van de 19 referenties voorkomen in de tekst. Teksten kunnen meerdere referenties hebben. De referenties die het meest voorkwamen, zijn referenties naar liefde en/of seks.

Relatie referenties kunnen in drie componenten verdeeld worden: liedjes die alleen refereren naar romantische liefde, liedjes die alleen refereren naar seks en liedjes die naar beide referenties refereren. De toename van relatie-referenties is complexer dan het lijkt. Tussen 1960 en 2000 was er een toename in het aantal liedjes met referenties naar romantische of seksuele relaties. De lichte daling van liedjes die slechts naar romantische liefde refereren kan verklaard worden doordat er meer liedjes kwamen die enkel over seks gingen of over zowel romantische liefde als seks.

Naast liedjes over romantiek zijn ook liedjes met aspecten van het thema Levensstijl toegenomen, vooral sinds 1990. Vooral liedjes met de referenties feesten status/rijkdom en middelen. Dit is vooral sinds 1990 omdat er toen liedjes van rap en hip-hop in de top 40 kwamen te staan. Het aantal van dit soort liedjes in de top 40 nam toe, waardoor het aantal liedjes met het thema Levensstijl ook is blijven stijgen.

Liedjes die Levensstijl als thema hebben, gaan vaak ook over thema’s die met seks te maken hebben. Deze thema’s komen dus vaak samen voor. Dit komt doordat feesten, muziek en dansen en middelengebruik vaak gerefereerd wordt aan seks. Het is vooral sinds de laatste decennia dat het thema Levensstijl samengaat met het thema Seks.

Discussie
Er kunnen vier conclusies getrokken worden uit dit onderzoek: Amerikaanse populaire muziek is vooral gericht op romantiek en seksualiteit, de laatste 50 jaar is er steeds meer seks zichtbaar in de tekst van de liedjes, de laatste twee decennia is ook het thema Levensstijl steeds meer zichtbaar in liedjes en als laatste zijn politieke thema’s bijna nooit in de top 40 geweest.

Artikel 7 – Waar zijn mijn meiden? De vrouwelijkheid van donkere vrouwen in muziekvideo’s

In de ‘zwarte muziek’, vooral in hip-hop, spelen mannen meestal de hoofdrol en worden vrouwen vaak genegeerd. De muziek bevat vaak ook anti-vrouwen berichten in beelden die hiermee samenvallen. Wel komen vrouwen in de muziek vaak voor als danseressen en modellen.
in 1990 was er echter een toename in de representatie van donkere vrouwen in muziekvideo’s. Zij gebruikten de muziekvideo’s als manier van promotie, creativiteit en zelfexpressie. De vrouwen zien zichzelf als onafhankelijk en sterk. Deze studie onderzoekt de representatie van donkere vrouwen in muziekvideo’s door de analyse van een sample video’s met donkere vrouwen in de hoofdrol aan het eind van 1990.

Methode
In totaal is er een sample van 56 muziekvideo’s. De video’s waren opgenomen van verschillende zenders; BET, MTV en VH1. De meeste video’s kwamen van BET en de minste van VH1. De video’s zijn opgenomen op tijden waarop de kans het grootst was dat tieners en jong volwassenen ze zouden zien.

De analyse van de muziekvideo’s vond in twee delen plaats. Allereerst werd de totale sample gecodeerd en vervolgens was er een specifiekere analyse van de teksten van subsamples. Codeer-categorieën waren ontwikkeld om belangrijke thema’s en patronen in de video’s te identificeren en om een interpretatieve analyse te vergemakkelijken. De codeer-variabelen waren; het filmpunt van de camera, tegen wat voor mensen werd ‘gesproken’, de presentatie van de genderrollen, lichaam, relaties tussen vrouwen, relaties met mannen, de aanwezigheid en graad van woede/agressie van vrouwen, de aanwezigheid van geweld, expressie van vrouwelijke seksuele wensen, seksueel gedrag, beelden van moederschap, aantal en geslacht van groepen, de aanwezigheid van dans, geluid, het type verhaal in de video, het beeld dat de artiest laat zien, referenties naar andere video’s/liedjes/media, de betekenis van ‘Blackness’, klasse, geografische setting en leeftijd.

De codeer-categorieën die meest frequent voorkomen blijken de meeste impact te hebben. Hierom zijn 20 muziekvideo’s in het sample geselecteerd die de meest sterke thema’s vertonen. Deze 20 video’s zijn geanalyseerd.

Stereotypen
De video’s reflecteren hoe ras, klasse en geslacht de autonomie van donkere vrouwen blijven beperken. Er zijn bepaalde stereotype beelden van donkere vrouwen. Deze komen terug in de manier waarop video’s van donkere vrouwen worden geprogrammeerd en komt ook terug in de inhoud van de video’s. De inhoud gaat vooral over de lichamen van de vrouwen, construeren een een-dimensionele donkere vrouwelijkheid en verder worden de sociale beperkingen vertoont die jonge donkere vrouwen meemaken door het tonen van de mannelijke sponsors.

Het lichaam

Van vrouwelijke artiesten wordt verwacht dat zij aan bepaalde lichamelijke kenmerken voldoen. Ze moeten aantrekkelijk zijn (en dun!). In de video’s worden de dunne, aantrekkelijke artiesten afgebeeld als objecten van het mannelijk verlangen.

Een-dimensionele vrouwelijkheid

Het portret dat geschetst wordt van de donkere vrouwelijkheid is een-dimensioneel. Ze worden alleen gezien als snoep voor het oog en er wordt geen ander beeld van ze gegeven. Er is dus geen totaalbeeld van de vrouwelijkheid, maar wordt beperkt tot het zien van vrouwen als lustobject. Hierom willen ze ook alleen aantrekkelijke vrouwen in video’s.

De mannelijke sponsor

De rol van vrouwen is vooral seksueel en ze worden niet serieus genomen. Veel vrouwen worden naar het publiek toe gepresenteerd als onder leiding te staan van een mannelijke sponsor. Omdat mannen de hip-hop wereld domineren, worden vrouwen beperkt in hun creatieve autonomie.

Ondanks de doorgaande objectificatie en exploitatie van donkere vrouwen in muziekvideo’s heeft de auteur toch bewijs gevonden voor participeren, weerstand en assertie van de vrouwelijke vertegenwoordiging. Deze vertegenwoordiging kwam tevoorschijn door de identificatie met betekenissen van ‘Blackness’; een assertie van autonomie/vocaliteit/onafhankelijkheid en een expressie van partnerschap/samenwerking. In deze video’s draagt ‘blackness’ geen negatieve associatie. Het is hierbij juist de basis voor kracht, sterkte en positieve zelfidentiteit. De auteur vond dat donkere vrouwen sterk gecontextualiseerd werden met ‘blackness’. Ze exploreren thema’s van vrouwelijkheid en associëren deze direct met ‘blackness’. Vrouwen representeren dus ook ‘blackness’, maar wel in mindere mate dan de mannen doen. Ondanks de predominantie van traditionele genderrollen in muziekvideo’s, worden donkere vrouwen vaak gezien als actief, vocaal en onafhankelijk. Door het vocale aspect kunnen vrouwen hun eigen interesses en ontevredenheden uiten. Hierdoor kunnen vrouwen hun eigen identiteit vormgeven.

Vrouwelijke donkere artiesten zoeken elkaar vaak op voor steun en partnerschap. Ze werken veel samen. Dit is nodig om te overleven in de muziekindustrie. Hierdoor hebben de vrouwen geen mannelijke sponsor nodig die het grootste deel van de spotlight opeist. In plaats hiervan delen de vrouwen de spotlight. Doordat er geen mannen betrokken bij zijn, kunnen de vrouwen zelf bepalen wat de inhoud van de muziekvideo is en zijn ze in staat hun standpunten te uiten.

In hun eentje is het voor vrouwen moeilijk door te breken in de muziekindustrie. Hierom hebben ze vaak een man boven zich, omdat deze al ‘binnen’ is en zij zo makkelijker de industrie binnen komen. Mannen en vrouwen kunnen ook een gelijke relatie in de muziek hebben, waarin zij samenwerken en de vrouw gewoon creatieve controle heeft. In veel video’s heeft de vrouw een stijlvol imago. Ze presenteren zichzelf als sexy en provocatief. Ook kunnen ze een seksueel imago uitstralen. Dit seksuele imago kan samengaan met thema’s van onafhankelijkheid en kracht. Het blijft een feit dat seks verkoopt. Vrouwen blijven het object van seksueel verlangen.

Artikel 8 – Heavy metal muziek en roekeloos gedrag onder adolescenten

Heavy metal was erg populair in 1980 onder de Amerikaanse adolescenten. Het wordt gekarakteriseerd door heftig verdraaide elektrische gitaren, rauwe stemmen en een luid volume. Het was slechts populair tot vorig decennium. In dit onderzoek wordt gekeken naar de karakteristieken van adolescenten die van heavy metal muziek houden. Er wordt vooral gekeken naar hun deelname aan verschillende roekeloze gedragingen, omdat er een publiek debat is over of dit soort muziek zulk gedrag bevordert. In totaal wordt gekeken naar de volgende vragen: (1) Hebben adolescenten die van heavy metal muziek houden meer kans dan hun peers om roekelooos gedrag te vertonen, in de specifieke gebieden van rijden, seksueel gedrag, drugs en kleine criminele activiteit zoals stelen en vandalisme? De hypothese hierbij is dat de teksten van de muziek vaak agressief en anti-sociaal zijn en zo deze gedragingen bevorderen. (2) Zoeken deze adolescenten meer sensatie? De hypothese is van wel, omdat dit soort muziek vooral voor mensen zou zien die veel sensatie zoeken aangezien de harde, ruwe tonen. (3) Hebben deze adolescenten moeite met hun sociale relaties, met familie, peers en met daten en seksualiteit? De hypothese hierbij is dat deze adolescenten naar dit soort muziek luisteren omdat ze sociaal afgewezen zijn en door deze muziek automatisch in een sociale groep terechtkomen (van andere heavy metal fans). (4) Is de zelfwaardering van deze adolescenten lager? Hun enthousiasme voor heavy metal muziek kan zowel een reflectie zijn van hun lage zelfbeeld als een versterker ervan. (5) Zijn de resultaten verschillend voor jongens en meisjes? De hoge sensatie-zoekende kwaliteit van de muziek zou jongens meer kunnen aantrekken dan meisjes, omdat jongens over het algemeen meer sensatie zoeken.

Methode
De mannelijke adolescenten waren in een muziekwinkel gevraagd mee te doen door middel van affiches in de winkel waarop liefhebbers van heavy metal werden gevraagd mee te doen aan een onderzoek. In ruil hiervoor kregen ze een gratis cassette tape van eigen keuze.ze waren vooral tussen de 16 en 19 en de informatie werd verkregen door middel van vragenlijsten. Extra deelnemers werden via een dichtbij liggende school verkregen. Geschiedenis- en psychologiestudenten werden gevraagd dezelfde vragenlijsten in te vullen en daarnaast een vragenlijst over muzieksmaak. Zo had men uiteindelijk een groep die van heavy metal muziek hield en een controlegroep die het haatte. De vrouwelijke deelnemers kwamen van dezelfde klassen als de mannelijke deelnemers. De leeftijd van de vrouwelijke deelnemers was tussen de 15 en 19 jaar.

Resultaten bij de mannen

Veel roekeloze gedragingen kwamen meer voor bij jongens die van heavy metal hielden dan bij de controlegroep. Ook zochten ze meer sensatie. De twee groepen verschilden echter niet op de Sociale Relaties subschaal. Wel rapporteerde de heavy metal groep een lagere tevredenheid wat betreft gezinsrelaties. Verder was de heavy metal groep zelfverzekerder wat betreft daten en seksualiteit, maar was er geen verschil tussen de groepen wat betreft zelfbeeld.

In het tweede deel van de analyse lag de aandacht op het roekeloos gedrag en of dat inderdaad veroorzaakt wordt door de muziek of door andere factoren (sensatie zoeken of minder goede gezinsrelaties). Problemen in gezinsrelaties zijn namelijk gerelateerd aan roekeloos gedrag en de teksten van heavy metal kunnen aantrekkelijk zijn voor adolescenten met zulke slechte relaties binnen het gezin. Resultaten: Voor veel roekeloze gedragingen bleek het gedrag gerelateerd aan het houden van heavy metal, maar deze relatie was niet langer significant wanneer er rekening werd gehouden met invloeden van sensatie zoeken en gezinsrelaties. Wel bleef het significant gerelateerd aan het rijden onder invloed en het gebruiken van marihuana.

Resultaten bij de vrouwen

Vrouwen die van heavy metal houden, zijn meer roekeloos dan de vrouwen in de controlegroep. Ze hadden meer onveilige seks, gebruikten meer marihuana en deden meer aan stelen en vandalisme. Wat betreft het gebruik van cocaïne, andere drugs en het rijden onder invloed waren er geen verschillen gevonden tussen de twee groepen.
De heavy metal groep zochten ook meer sensatie. Er was geen significante relatie tussen de twee groepen op het gebied van gezinsrelaties of sociale relaties in het algemeen. Wel waren heavy metal meiden zelfverzekerder over seksualiteit en vandalisme. Dit, terwijl hun algemene zelfbeeld lager was dan die van de controlegroep.

Ook hier is een tweede analyse gehouden waarin gekeken is naar de invloed van andere factoren. Bij de meeste gedragingen was het houden van heavy metal significant gerelateerd, zelfs wanneer rekening werd gehouden met sensatie zoeken en gezinsrelaties.

Discussie
Adolescenten die van heavy metal houden verschillen van hun peers op een aantal manieren; ze rapporteren een hogere frequentie van roekeloos gedrag, zoeken meer sensatie, de jongens zijn minder tevreden met hun gezinsrelaties, ze zijn zelfverzekerder op het gebied van seksualiteit en daten en de meisjes hebben een lager zelfbeeld dan de controlegroep.

Artikel 9 – De inhoud en validiteit van muziek-genre stereotypes onder collegestudenten

In deze studie onderzoeken ze of de muziekvoorkeuren van mensen iets over hen zeggen. Er wordt dus gekeken naar de inhoud en validiteit van stereotypes over fans van verschillende soorten muziek. Er wordt gekeken naar drie specifieke vragen; (1) Zijn er stereotypen over fans van verschillende muziekgenres? (2) Wat is de inhoud van de stereotypen? (3) Zijn deze accuraat?

Muziek wordt vaak gebruikt voor zelfexpressie. Er zijn tenminste twee typen informatie die individuen door hun muziekvoorkeuren kunnen communiceren. Allereerst kunnen ze informatie overbrengen over hun persoonlijke kwaliteiten. Individuen geven de voorkeur voor muziek die hun persoonlijkheden en persoonlijke identiteit reflecteren en versterken. Ten tweede verschaffen mensen door muziek hun deelname aan een bepaalde groep. Door muziekvoorkeur uit te drukken, laten mensen zien dat zij dezelfde attitudes, waarden en overtuigingen delen als de andere leden van de groep. Muziekvoorkeur vertelt dus aardig wat, maar het is onduidelijk of muziek ook iets vertelt over iemands karakter. Eerdere studies die hier al onderzoek naar hebben gedaan, suggereerden dat informatie over de muziekvoorkeur een invloed kan hebben op hoe een persoon wordt waargenomen. Dit komt door de stereotypes. Maar zijn die overtuigingen accuraat?

De enige studie die onderzoek heeft gedaan naar of vooroordelen over muziekvoorkeur accuraat zijn, is die van Burroughs en collega’s (1991) en Rentfrow en Gosling (2006). Burroughs vond dat onafhankelijke observators consensuele en accurate indrukken konden ontwikkelen. Observators vormden accurate indrukken over de deelnemer zijn enthousiasme, optimisme, inhibitie en verkwistbaarheid. Ook Rentfrow en Gosling vonden bewijs voor kunnen meten van persoonlijkheid door muziekvoorkeur. Echter is het bewijs van deze twee studies gelimiteerd, omdat beide zich slechts op een klein aantal muziekgenres richtten en maar naar een klein aantal persoonlijkheidstrekken keek.

Huidige onderzoek: studie 1

Het doel van deze studie was om de overeenstemming te meten over de inhoud en uniekheid van stereotypen geassocieerd met de fans van bepaalde muziekgenres. Hierbij zijn fans van 14 muziekgenres onderzocht. De onderzoekers onderzochten de stereotypes over de fan zijn persoonlijkheid, persoonlijke kwaliteiten en waarden. Verder onderzochten ze ook of de muziekvoorkeur gelinkt was aan drank- en drugsgebruik.

Methode: Er waren 206 deelnemers, allen collegestudenten. De leeftijd varieerde van 17 tot 27 jaar. De deelnemers werden in groepen van 5 tot 30 mensen verdeeld en in klaslokalen neergezet. Deelnemers werden random geselecteerd om de prototypische fan van een van de veertien muziekgenres te beoordelen.

Resultaten: De hypothese was dat de beoordelingen over de fan door de studenten overeen zou komen met de muziek stereotypen. Om dit te meten is de overeenstemming tussen de observatoren gemeten. De uitkomst was dat de observatoren het meer met elkaar eens waren over de inhoud van bepaalde muziek stereotypen dan over andere. Zo waren ze het meer eens wat betreft stereotypen van religieuze, klassieke en rok muziekliefhebbers en minder eens over pop, blues en sound track stereotypen. Ook wat betreft de soort vooroordelen waren verschillen in overeenstemming. Deelnemers waren het het meest eens over de persoonlijke kwaliteiten van de muziek fan, gevolgd door de drugsvoorkeur, persoonlijkheid en waarden.

De resultaten verschaffen sterk bewijs voor de uniekheid van elk van de stereotypen en suggereren dat de specifieke stereotypen die geassocieerd worden met genres erg van elkaar verschillen.

Huidige onderzoek: studie 2

Het doel van studie 2 was om de validiteit van de muziek stereotypen uit studie 1 te testen. Dit is gedaan door de verkregen data uit studie 1 te vergelijken met de persoonlijkheden, persoonlijke kwaliteiten en waarden van actuele muziekfans. De voorspelling was dat sommige van de muziek stereotypen valide zouden zijn.

Methode: De sample bestond uit 87 collegestudenten. Deze moesten vragenlijsten invullen over hun persoonlijkheid op elke van de Big Five dimensies, over hun persoonlijke kwaliteiten, waarden en muziekvoorkeuren. In verband met vertrouwelijkheid werd niet gevraagd naar alcohol- en drugsgebruik.

Resultaten: Veel van de muziek stereotypen waren valide in de zin van grotere overeenkomt tussen de deelnemers hun zelfbeoordeling en de stereotype. Wel varieert de graad van validiteit per muziek stereotype. De stereotypes van religieuze, country, klassieke en jazz muziek vertonen de hoogste validiteit en de stereotypes van pop, ral en soul de laagste. Verder verschilde de validiteit van de stereotypes ook per construct. Waar de stereotypen valide waren voor alle constructen voor religieuze en jazz muziek, was het klassieke muziek stereotype vooral valide voor het construct ‘waarden’ en die van heavy metal voor het construct ‘persoonlijkheidstrekken’. De resultaten tonen aan dat veel van de muziek stereotypen een bepaalde kern van waarheid bevatten en dat stereotypen daadwerkelijk iets kunnen zeggen over de persoonlijkheid.

Discussie
De links tussen muziekvoorkeur en psychologische kwaliteiten worden waarschijnlijk beïnvloed door hun eigen ervaring met muziek, sociale interacties en de media. Muziek faciliteert identiteit-ontwikkeling. Wat betreft de media kan populaire media psychologische karakteristieken beïnvloeden die toegeschreven zijn aan fans van bepaalde soorten muziek. Hierdoor kan het beeld worden versterkt. De precieze mechanismen van de associatie tussen muziekvoorkeur en psychologie zouden nog onderzocht moeten worden.

Artikel 10 – Stereotypes van muziek fans: Zijn rap en heavy metal fans een gevaar voor zichzelf of anderen?

Het is niet duidelijk of rap- en heavy metal muziek voor probleemgedrag zorgt of dat tieners met probleemgedragingen zich tot deze muziek aangetrokken voelen. Er zijn wel verschillende soort probleemgedragingen die aan de twee soorten muziek gelinkt worden. Er wordt gedacht dat heavy metal invloed heeft op drugs- en alcoholgebruik, riskant seksueel gedrag, suïcide en geloof in de occult. Van rap wordt gedacht dat tieners hierdoor zullen verkrachten, vermoorden, geweld plegen en ander crimineel gedrag zullen vertonen. Binder (1993) denkt dat deze verschillende reacties op muziek door twee gerelateerde processen tot stand komen. Een is ras: rap wordt geassocieerd met ‘donker’ publiek en heavy metal met ‘blank’ publiek. De andere is groep-lidmaatschap: Heavy metal wordt gezien als de muziek waar ‘onze kinderen’ naar luisteren, terwijl rap wordt gezien als muziek dat geluisterd wordt door buitenstaanders.

Huidige studie

De huidige studie onderzoekt de beelden van stereotypes van heavy metal- en rap fans. Hierdoor kan een beter beeld geschetst worden van de zorgen die mensen maken over de invloed van zulke muziek. De voorspelling is dat de stereotypes overeenkomen met wat Binder (1993) dacht. Er wordt voorspeld dat de beelden van heavy metal- en rap fans op drie manieren van elkaar verschillen.
Hypothese 1: Rap fans zullen beschreven worden als schadelijk voor anderen, bedreigend of gevaarlijk voor de omgeving.

Hypothese 2: Heavy metal fans zullen beschreven worden als schadelijk voor zichzelf (doordat ze drugs gebruiken, door suïcide en doordat ze stoppen met school).
Hypothese 3: Rap fans zullen beschreven worden op manieren die hen onderscheiden als out-group leden. Dit bevat zowel referenties naar ras als naar andere dimensies die groepsverschillen aantonen zoals SES. Fans van heavy metal zullen daarentegen beschreven worden als personen van hun eigen ras en eigen sociaaleconomische groep. Hierbij wordt niet gefocust op verschillen met de groep.

Methode
In totaal zijn er 100 deelnemers en kwamen van verschillende soorten populaties. De gemiddelde leeftijd is 19 jaar en de meerderheid is blank. De deelnemers zijn op openbare plaatsen benaderd en gevraagd om een korte vragenlijst in te vullen.

Er is gebruik gemaakt van een tussen-subject design vanwege twee redenen: Het lijkt onmogelijk om te controleren voor overdracht-effecten wanneer deelnemers kenmerken over beide groepen invullen en ook omdat de vragenlijst kort gehouden is om de kans te vergroten dat mensen mee willen werken.

De deelnemers kregen één van de twee vragenlijsten. De ene begon met de statement dat de onderzoekers geïnteresseerd waren in ‘beelden die bestaan van fans van rap muziek’. De deelnemers werden daarna gevraagd zich de typische rap muziek fan voor te stelen. De andere vragenlijst werkte hetzelfde, maar dan over heavy metal in plaats van rap muziek. De deelnemers moesten kenmerken invullen die volgens gen typisch zijn voor de fans.

De categorieën voor het coderen waren op twee manieren ontwikkeld. Meerdere categorieën kwamen direct van de veronderstelde groep-verschillen. Deze waren (voor hypothese 1) dreiging voor anderen, woede en betrokkenheid bij een gang, (voor hypothese 2) zelfdestructief gedrag en (te weinig) prestatie/motivatie, en (voor hypothese 3) ras en sociaaleconomische status/demografie. De overgebleven items die niet onder verdeeld konden worden in deze categorieën, zorgden voor vier extra categorieën; gezinskarakteristieken, negatieve persoonlijkheidskarakteristieken, beeld en ‘ander’.

Resultaten
Er waren geen significante verschillen in de karakteristieken die door de deelnemers uit de verschillende populaties gebruikt zijn. Ook waren er geen significante verschillen tussen het aantal karakteristieken die deelnemers aan de twee condities gaven (rap en heavy metal).
Resultaten per hypothese

Hypothese 1: Stereotypes over rap fans bevatten meer referenties naar gevaarlijk zijn, of in ieder geval bedreigend zijn, dan andere mensen of de gemeenschap in het algemeen.
Hypothese 2: Heavy metal fans worden gekarakteriseerd door gedragingen die schadelijk zijn voor zichzelf. Deze kenmerken worden niet gebruikt bij fans van rap muziek. Tegengesteld aan wat verwacht werd, waren er geen significante verschillen in het gebruik van de prestatie/motivatie categorie.
Hypothese 3: Rap fans worden vaker beschreven in termen van ras, sociaaleconomische status en demografie dan heavy meta fans.

Discussie
De meeste verwachte verschillen tussen beelden tussen rap- en heavy metal fans zijn bevestigd. De enige voorspelling waarvoor geen bewijs is gevonden, zijn verschillen tussen prestatie en motivatie tussen rap- en heavy metal fans.

Veel van de stereotypes komen voort uit de stereotypes over rassen, de media en de muzikanten zelf.

Artikel 11 – Het vermogen van mannen om muziek te maken en hoe aantrekkelijk ze gevonden worden door vrouwen

Darwin (1871) verklaart dat muziek een functie heeft bij de seksuele selectie, overeenkomend met het evolutionaire perspectief, terwijl Miller (2000) suggereert dat muziek een rol speelt in seksuele relaties. Volgens Sluming en Manning (2000) kunnen mannen muziek gebruiken in hun seksuele relatie omdat vrouwen aangetrokken worden tot muziek. Sanders en Wenmoth (1998) vonden dat de mate waarin vrouwen aangetrokken worden tot muziek afhankelijk is van hun menstruatiecyclus en dat vrouwen het meest aangetrokken worden tijdens de ovulatie. Guéguen, Jacob en Lamy (2010) vonden dat vrouwen sneller hun telefoonnummer aan een man geven wanneer zij blootgesteld zijn aan romantische muziek.
Uit deze eerdere onderzoeken kan geconcludeerd worden dan muziek een rol speelt in de gevoeligheid van vrouwen voor verzoeken van mannen en dat mannelijke producers een voordeel kunnen hebben in vergelijking met andere mannen. Volgens de evolutionaire kijk komt dit doordat van muzikale mannen wordt gedacht dat zij goed genen hebben en erg vruchtbaar zijn.

In deze studie wordt onderzocht of mannen met gitaar sneller een nummer van een vrouw krijgen dan mannen zonder gitaar in hun handen.

Methode
De deelnemers waren 300 vrouwen tussen de 18 en 22 jaar die bij winkelstraten aan het lopen waren. Een 20-jarige man (die eerder al beoordeeld was als zijnde lichamelijk aantrekkelijk) was een bondgenoot in dit onderzoek. De deelnemers werden random geselecteerd doordat de man geïnstrueerd was de eerste vrouw die passeerde en die tussen de 18-22 jaar was aan te spreken. Hij mocht deelnemers niet selecteren op uiterlijke kenmerken. Tegen iedere deelnemer werd hetzelfde verhaaltje opgehangen waarin de vrouw haar nummer werd gevraagd.

Resultaten
De gitaar-conditie verschilde significant van de andere condities. Wanneer de man een gitaar vasthield, kreeg hij van 31%van de vrouwen hun nummer. Wanneer hij een sporttas vasthield was dit 9% en wanneer hij niks vasthield was dit 14%.

Discussie
Twee theoretische verklaringen kunnen gebruikt worden om de aantrekkelijkheid van een man met een gitaar te verklaren. Ten eerste kan de man waargenomen worden als hebbende goede genen en vruchtbaar zijnde, overeenkomend met de evolutionaire kijk. Ten tweede kan muziek spelen geassocieerd worden met lichamelijke en intellectuele vermogens door vrouwen. Mannelijke muzikanten kunnen waargenomen worden als hebbende meer mogelijkheden om geld te verdienen en een hoge status te verwerven, waardoor vrouwen hen aantrekkelijker vinden.

Artikel 12 – Probleem-muziek of probleem-stereotypes? De dynamiek van activatie van stereotypes in rock en hip-hop muziek

Rock en hip-hop zijn twee muziekgenres waarvan wordt gedacht dat deze probleemgedrag bij jongeren kunnen beïnvloeden. Er zit dus een negatieve lading aan. Maar komen deze effecten echt door de muziek zelf of door de negatieve stereotypes die geassocieerd worden met deze muziekgenres? Dit is de eerste studie die de activatie van rock en hip-hip stereotypes probeert te onderzoeken.

Stereotypes zijn categorieën die mensen gebruiken om hun sociale wereld te organiseren. Het zijn cognitieve structuren die kennis, overtuigingen en verwachtingen bevatten over een bepaalde groep. Stereotypes worden gemakkelijk en automatisch geactiveerd. Mensen gebruiken stereotypes wanneer hun cognitieve bronnen onvoldoende zijn.

Bij rockmuziek zijn woorden en teksten vaak moeilijk te verstaan door de luide muziek, instrumenten en zangstijl. In hip-hop kan de tekst zo snel gaan dat het ook moeilijk te verstaan is. Hierdoor kunnen de cognitieve bronnen onvoldoende zijn en kunnen mensen gebruik gaan maken van stereotypen. Hierbij worden bepaalde constructen die in het lange-termijn geheugen zijn opgeslagen voor een korte periode geactiveerd.

De media creëert stereotypen door sociale communicatie. De media heeft zich vaak gericht op de antisociale en roekeloze thema’s van rock en hip-hop muziek en richt zich vooral op de negatieve aspecten, waardoor mensen negatieve informatie hierover verwerken en zo negatieve stereotypen ontstaan.

Huidig onderzoek

Het doel van deze studie is het automatisch activeren van stereotypen van hip-hop en rock te onderzoeken in twee condities; wanneer mensen wel en geen specifieke informatie krijgen over de stereotypen. Dit verkrijgen van informatie wordt ook wel ‘priming’ genoemd. Beide groepen luisterden in totaal naar acht liedjes (drie rock, vier hip-hop en één pop als controle). Hierna moesten de deelnemers de teksten in termen van verschillende dimensies evalueren: geeld, vrouwenhaat, alcohol- of drugsgebruik, seks en satanisme.

Een variabele die mensen meer vatbaar voor ‘priming’ maakt is suggestiviteit. Dit beïnvloedt namelijk volgzaamheid en conformiteit aan groepsnormen. Hierdoor is besloten deze variabele te meten om zo de effecten hiervan op de evaluaties van de deelnemers te controleren.

Methode
In totaal zijn er 72 deelnemers, waarvan 94,44% vrouw. De deelnemers zijn random verdeeld in twee groepen; de controlegroep (37 deelnemers) en de experimentgroep (35 deelnemers). De leeftijd varieert van 19 tot 21 jaar. Ondanks dat het een kleine sample betreft, is er sprake van een grote power. Zowel de deelnemers als de onderzoeksassistent wisten niet wat het werkelijke doel van het onderzoek was, om onderzoekeffecten te voorkomen. De deelnemers luisterden naar de acht liedjes (terwijl ze de tekst lazen) en moesten deze evalueren. Hiervoor konden de deelnemers blootgesteld worden aan priming.

Resultaten/Discussie
De verwachting was dat deelnemers die blootgesteld werden aan priming de teksten meer negatief zouden beoordelen in vergelijking met de deelnemers die hier niet aan blootgesteld werden. Dit komt ook uit de resultaten naar voren. Bij drie liedjes was de experiment-groep significant negatiever dan de controlegroep. Er waren geen verschillen tussen de groepen in de beoordeling van het controle-liedje (de popmuziek). Dit toont aan dat priming plaatsvond over een bepaald stereotype die enkel geactiveerd werden bij rock en hip-hop. De informatie uit het controle-liedje kwam blijkbaar niet overeen met informatie over het stereotype.

Artikel 13 – Missy ‘’Misdemeanor’’ Elliott en Nicki Minaj: Fashionista’s in de hip-hop cultuur – vrouwenkracht of overweldigend?

Hip-hop muziek heft niet alleen invloed op de globale sociale bewegingen, maar ook op cultuur- en modetrends en heeft invloed op hoe vrouwen hun seksualiteit uiten. Missy Elloitt en Nicky Minaj zijn beide vrouwen in de hip-hop wereld, maar zijn erg verschillend in hun stijl. Ze zijn een goed voorbeeld van wat het is voor vrouwen in een door mannen gedomineerde wereld en hoe de persoonlijke stijl invloed heeft op hoe een vrouw wordt waargenomen. Dit artikel kijkt naar de modestijl, beeld en bekendheidscultuur van beide vrouwen om te onderzoeken hoe de seksuele staat van de hip-hop cultuur hen geholpen heeft hun seksualiteit, vertegenwoordiging en subjectiviteit te uiten. Door de modestijl en de professionele keuzes te onderzoeken die de vrouwen hebben gemaakt, onderzoeken e de mate waarin zij het verdraaide beeld van de Afrikaans-Amerikaanse vrouwelijke seksualiteit hebben weerlegd, aangenomen of afgewezen.

De objectificatie-theorie dient als een lens waarin we de consequenties kunnen begrijpen van het zijn van een vrouw in een hip-hop wereld waarin het vrouwelijke lichaam als seksueel object wordt gezien. Dit kan zorgen voor gender-stereotypen over dat een vrouw seksueel aantrekkelijk moet zijn. De laatste decennia is er echter een verandering opgetreden; de representatie van vrouwen in bladen en muziekvideo’s gaat van gezien worden als passief en object naar een kijk waarin vrouwen actief zijn, verlangens hebben en seksueel ‘macht’ nemen. Er is sprake van vrouwelijke seksuele zelfbeschikking. Er is dus sprake van een nieuwe kijk op seksualiteit bij vrouwen; seks is stijlvol, een bron van lichamelijk plezier, een manier om een identiteit te creëren, zelfexpressie en een speurtocht naar individuele vervulling.

Overtuigingen en attitudes over de seksualiteit van Afrikaans-Amerikaanse vrouwen worden bekrachtigd door een cultuur die stereotypes over ras en seksualiteit omarmt. Donkere vrouwen worden hierin gezien als seksueel beschikbaar en vrijer.

Ondanks dat mannen een dominante rol spelen in de hip-hop muziek, hebben vrouwen een grote rol gespeeld in de ontwikkeling van de hip-hop muziek en cultuur. Toen hip-hop populairder werd, werden de vrouwen meer afgebeeld als het zwakkere geslacht en werden ze meer in een seksueel daglicht gezet. Deze sociale en culturele representaties vormen de toekomstige generaties vrouwen, vooral die van Afrikaans-Amerikaanse vrouwen. Naast dat het invloed heeft op hoe gedacht wordt over genderrollen, heeft het ook invloed op hoe vrouwen over zichzelf denken. Ze kunnen zichzelf gaan zien als minder waardig dan het mannelijke geslacht. Ook blijkt het invloed te hebben op het seksueel gedrag van de vrouwen.

Missy Elliott was een rapper, producer en actrice in de hip-hop industrie. Zij is een artiest die seksualiteit demonstreert als macht. Haar presentatie van seksualiteit als macht gaat echter in tegen de stereotypes van de donkere vrouwen in de hip-hop en hier kwamen veel discussies door. Missy Elliott toonde door haar muziek veel kracht en de wens om vrouwen sterker te maken. Nicky Minaj volgde Missy Elliott in haar voetsporen. Minaj staat vooral bekend om haar schaarse kleding, in contrast tot Missy. Ze is meer bekend door haar grote kont dan door haar raptalent. Minaj zegt dat ze alleen zo met haar lichaam showt voor media-aandacht.

Aan de ene kant worden vrouwen vooral in een seksueel daglicht gezet, en aan de andere kant worden ze ook geassocieerd met vrouwen die controle proberen te krijgen over hun eigen leven, seksualiteit en hoe ze door de gemeenschap worden behandeld.

Nicki spreekt tot haar gevoel van onafhankelijkheid wanner ze zegt dat ze de sexyheid in video’s wil verlagen. Ze wil dat mensen – vooral jonge meisjes – weten dat niks in het leven gebaseerd is op seks appeal. Nicki heeft meer deuren geopend voor rollen voor vrouwen in de hip-hop wereld.

Hoewel beiden op een andere manier, proberen zowel Missy als Nicki een verschil te maken in de manier waarop de seksualiteit van donkere vrouwen wordt gezien. Ze gebruiken hiervoor hun kleding, teksten en beelden in de media.