Ik ben nu alweer een paar dagen thuis. De reis terug was lang en vermoeiend en afscheid nemen was zwaar. Ik ben blij om weer thuis te zijn maar ik zal alles daar heel erg missen. Alle nieuwe mensen die ik heb leren kennen, het kamp, het land zelf en het werken en spelen met de leeuwen. Ik maak me nu alweer klaar om naar Frankrijk te gaan dus dit zal mijn laatste bericht zijn.

Ik zal in mijn laatste bericht nog wat eventuele vragen helder maken.
Om te beginnen zal ik wat vertellen over de olifanten daar. We hebben 4 olifanten, 3 vrouwtjes en 1 mannetje. Deze olifanten zijn vroeger in gevangenschap geweest en het park heeft ze gered. Ze kunnen nooit meer terug naar het wild helaas maar in dit park hebben ze een erg goed en vrij leven. Olifanten zijn alleen erg duur omdat ze de hele dag eten dus om de olifanten te kunnen houden moeten we een manier vinden om geld te verdienen. Dit kan alleen door de toeristen. Je moet niet denken dat we deze olifanten houden om toeristen te krijgen en ze trucjes leren als een of andere circusolifant. Nee. Dit is anders. De olifanten worden inderdaad trucjes aangeleerd. Dit gaat d.m.v. positieve training. Als de olifanten iets goed doen krijgen ze een beloning (eten). Dus de olifanten doen het in feite vrijwillig. Ze worden nergens om gestraft alleen beloond. De olifanten worden ook niet de hele dag vast gehouden. Ze krijgen ongeveer een half uur per dag training (waar toeristen dus mee kunnen doen). De rest van de dag lopen ze door een gebied in het park en 's nachts blijven ze in de nachtverblijven. Dus we maken het voor de olifanten zo goed als we kunnen :)

Als tweede wil ik iets vertellen over de leeuwen. Wij lopen namelijk met de leeuwen en aaien ze en gaan ermee op de foto. Dit kan misschien raar zijn als je bedenkt dat we deze leeuwen weer terug naar het wild willen brengen. Voor dit project willen we 4 stages gaan maken. We bestaan nog niet zo lang dus hebben we nu nog maar 2 stages. In stage 1 zijn 98 leeuwen nu en in stage 2 11. In stage 1 is inderdaad menselijk contact. Wij lopen met de welpen mee zodat zij zich kunnen ontwikkelen met jagen. Als wij niet zouden meegaan zouden deze welpen zich nooit kunnen ontwikkelen om te leren jagen. Als de leeuwen geen FIV (HIV voor leeuwen) hebben en goeie jagers zijn geworden mogen ze naar stage 2 waar nu 11 leeuwen zijn. Een aantal van deze leeuwen komen uit stage 1 maar ook een heleboel zijn in het "wild" geboren. In stage 2 krijgen ze geen menselijk contact meer en zitten ze in een gebied zonder competitie (hyena's etc). Deze groep leeuwen worden dagelijks geobserveerd d.m.v. een auto met researchers. De leeuwen moeten nu zelf als een groep gaan jagen en deze leeuwen krijgen welpen die dus in het "wild" zijn opgegroeid. Er zijn een heleboel leeuwen in stage 1 omdat er veel zijn die we uit gevangenschap bevrijd hebben of leeuwen die FIV hebben. Deze leeuwen moeten helaas de rest van hun leven in verblijven doorbrengen. De leeuwen die wel geschikt zijn mogen naar stage 2. Maar leeuwen die in stage 1 zijn geweest mogen niet door naar stage 3. De welpen waarmee we lopen zijn ca. 1 jaar oud en als ze ongeveer 18 maanden zijn kunnen we niet meer met ze lopen. In het park met al onze leeuwen wordt ook geselecteerd welke leeuwen welpen krijgen zodat we gezonde welpen krijgen om mee te trainen. In stage 3 is het plan dat er competitie is zoals hyena's etc. Als we daar een troep leeuwen kunnen krijgen van welpen die in stage 2 geboren zijn en van stage 3 misschien leeuwen naar stage 4 kunnen krijgen (waar ook andere zullen leeuwen zijn). zullen we in de toekomst leeuwen in het wild kunnen vrijlaten. Als dit gebeurt hebben ze aan de leiding in het land bewezen dat het kan en krijgen ze misschien steun van de regering. Nu moeten ze alles zelf betalen wat erg duur is helaas. Dus als er veel vrijwilligers komen en er veel en hard aan gewerkt wordt moet dit zeker lukken! Dan kunnen we misschien de leeuw redden van de ondergang!
Dit was een heel lang en moeilijk verhaal om te vertellen en te begrijpen maar ik hoop dat je het hebt begrepen. Als er nog vragen zijn kun je me een berichtje sturen en beantwoord ik met plezier je vragen.

Als laatste wou ik iedereen heel erg bedanken. De mensen die mijn berichten lezen en rondsturen, mensen die me financieel gesteund hebben en mensen die kleren hebben gegeven voor het weeshuis. Heel erg bedankt! Ik heb dit met plezier gedaan en ik zal dit avontuur voor de rest van mijn leven onthouden! In naam van ons project, de mensen en mijzelf: Tatenda! Bedankt!