Man man man wat vliegt de tijd hier! Dit is alweer mijn vierde week in Cusco! Je zou misschien denken dat het wat rustiger is zo naar de feestdagen maar niets is minder waar.
Afgelopen donderdag heb ik het wel een beetje rustig aan gedaan, een beetje met de meiden op het project buiten gespeeld en ze opgemaakt en de stad in gegaan om een nieuwe telefoon te kopen. Ik was er inmiddels achter dat van vrijwel iedereen die ik ken wel iets is gestolen! Toen ik mijn mail checkte las ik dat mam me de tip gaf om langs de politie te gaan om aangifte te doen van de diefstal zodat ik misschien geld van de verzekering terugkrijg. Heel dom maar hier had ik zelf totaal niet aan gedacht, thanks mama! Dat was dus het volgende dat ik die dag deed, en meteen ook het laatste. Na al dat gefeest en het weinige slapen voelde ik al een verkoudheid opkomen dus vroeg onder de wol!

Nou die verkoudheid was duidelijk aanwezig toen ik vrijdag wakker werd.. Maar geen tijd om te treuren want ik had wederom Spaanse les en hierna ben ik naar Molino gegaan om een nieuwe camera te kopen. Dit is een mega groot overdekt ´winkelcentrum´ met allemaal kleine kraampjes. Wat een prachtig land is dit toch, ze beginnen met een prijs en je zegt net zo lang Es possible mas barato (kan het goedkoper) totdat ze een prijs noemen waar je tevreden mee bent :) Na mijn geweldige afdingpraktijken was het weer tijd om naar het project te gaan. De kids zijn een tikkeltje lastig deze dagen, misschien hebben ze ook iets teveel feestjes gehad. Maar daar komt nog geen einde aan want het was alweer tijd om het volgende feest voor te bereiden; het 25-jarig bestaan van het project! Met veel tegenzin heb ik ingestemd om de zaterdag om 9 uur aanwezig te zijn om een dans in te studeren, maar dit plan faalde. Waarom dit was zal snel genoeg duidelijk worden. Het was namelijk de laatste dag dat Cesar, een groepslid van de Jungle Trail in Cusco was, en dit mocht natuurlijk niet zomaar voorbij gaan. Na een korte les salsa dansen bij Mama Africa onder het genot van veel Pisco Sour zijn we samen met 2 andere vrienden naar the Temple gegaan. Tot onze verrassing was er een feest met een jungle thema, compleet met gezichtsverf en veel groen. Na wederom veel nieuwe mensen te hebben leren kennen en wederom iets teveel biertjes gedronken te hebben ging midden in de kroeg Cesar zijn wekker af, tijd om het vliegtuig te halen!

Nou aangezien het iets te laat was geworden had ik me de ochtend erop dus verslapen. Maar dit was geen probleem want hier zijn afspraken nooit echt afspraken en een andere vrijwilligster die er wel was vertelde me dat er helemaal niemand aanwezig was! Zaterdag was ik dus vrij brak, het blijkt dat ik het lokale bier prima kan hebben, maar de Pisco Sour gaat een tikkeltje te ver. Op deze dag was de verkoudheid inmiddels zover gevorderd dat ik totaal geen stem meer had, en dit is nog steeds hetzelfde op de dag van vandaag. Na de lunch besloot ik dat het ondertussen tijd was om kaarten naar Nederland te versturen. Helaas begon het KEIHARD te regenen toen ik net 5 minuten onderweg was, maar het kan me ondertussen niet meer zo gek veel schelen om ergens als een verzopen katje aan te komen. Na de kaarten uitgezocht te hebben zocht ik een plekje aan de bar in Paddys Pub om ze te schrijven, dit is zegmaar dè Ierse pub van Cusco. Nou daar zat ik dan, drijfnat en brak met een kop koffie en 10 kaarten aan de bar. Gek genoeg heb ik zelfs in dit soort situaties nog aanspraak van anderen, een Engels paar en een jongen en meisje uit Australie vroegen of ik erbij kwam zitten nadat ik klaar was met het kaarten schrijven. Nou dat accepteerde ik natuurlijk en het eindigde weer in een super gezellige avond!

Op zondag heb ik een beetje uitgeslapen en ben ik naar Matt gegaan om te lunchen. Super fijn, hij heeft zijn eigen hostel dat nog een beetje ontdekt moet worden maar ik kan hier al mijn spullen laten als ik ga reizen naar mijn werk! Na de lunch ben ik weer naar Paddys Pub gegaan om met de mensen uit Engeland en Australie te meeten, wat een leuke plek om een beetje rond te hangen en te kletsen!

Op maandag was het weer tijd voor de Spaanse les in de ochtend, alweer mijn laatste week van de lessen! Ik kan niet echt zeggen dat ik al vloeiend Spaans spreek, maar gelukkig is dit tot nu toe nog geen probleem geweest haha! Na de les ben ik meteen door gegaan naar het werk omdat dit de dag van het feest was. Toen ik aankwam merkte ik op dat er twee nieuwe vrijwilligers zijn; een meisje uit Amerika en een jongen uit Canada. De jongen uit Canada begon meteen te vertellen over het feit dat hij pas een maand in Cusco was maar nu al vier tattoos had laten zetten. Mijn eerste indruk; die is gek!! De eerste activiteit was het bezoeken van de kerk op het project, hier hebben we een uur lang liedjes gezongen (de anderen dan, uit mijn keel komt niet meer zo gek veel geluid). En daarna gingen we naar de Comedor om eerst naar alle dansjes die de kinderen in hadden gestudeerd te kijken. Ze waren compleet gehuld in matchende pakjes, zo schattig! De lunch die hierna volgde beviel minder goed. Ranzig vlees met hele rare aardappels die hier veel worden gegeten. Na nog een beetje gedanst en gespeeld te hebben ben ik naar huis gegaan want mijn Engelse en Australische vrienden zaten wederom op me te wachten. Wat een geweldig gezellige mensen!

Op dinsdag waren daar wederom de Spaanse lessen en het project. Johannes van de Jungle Trail zou vandaag weer in Cusco aankomen om hier een beetje te werken en aangezien hij een kunstenaar is wilde hij graag op mijn project wat muurschilderingen maken. Nou dat vonden ze geweldig! Vanaf komende week zal hij zijn naam dus permanent maken door de huizen te decoreren. Dit voelt stiekem ook heel goed bij mij, dit is mijn manier om ook iets blijvends achter te laten op het project. Verder heb ik deze dag een klein beetje Engelse les gegeven aan wat meiden die hier geinteresseerd in waren en heb ik naar de video van het kerstfeest gekeken, dat zag er goed uit!! Na mijn werk kreeg ik weer een telefoontje van de Australiers en Engelsen om wat af te spreken. Het was hun laatste avond hier want vandaag zijn ze met de Inca Trail begonnen. Het is echt bizar hoe makkelijk je hier een geweldige tijd kunt hebben met zoveel verschillende mensen van over de wereld om je heen, I love it!

Vandaag ben ik al naar Molino geweest om wat cadeautjes te kopen voor Natali, de moeder van mijn gastgezin. Ze is hoogzwanger en geeft vanmiddag haar babyshower. Zometeen ga ik lunchen met de vrijwilligers van het project en Alex, de fotograaf en zijn vriendin Chelsey. Op het project zal de dag in het teken staan van een slackline, een band die tussen twee bomen wordt gespannen en waar je dan overheen kunt lopen. Het is in het gastgezin sinds de laatste week de zoete inval van allerlei soorten familieleden, ze komen en gaan weer, er valt geen touw aan vast te knopen, maar het is wel gezellig! Ze overladen me met tips om mijn stem weer normaal te krijgen. Deze varieren van warm bier drinken tot met chocolademelk gorgelen. Ik denk dat ik het maar gewoon bij thee, water en keelsnoepjes houd haha!

Nou amigos, jullie horen snel weer van me! Hasta Luego!