Onafhankelijke reisorganisatie JeWeetHetNooit? Count me in!

(Benieuwd naar wat vooraf ging? Zie: ¨Aaadembenemend Quilotoa: wankelende paarden op de rand van een vulkaan.¨) ¨Wat denken we, is dit te toeristisch?¨ We zijn net uit de laadbak van onze redder in nood geklommen en nu staan we met onze rugzakken midden op de enige weg door het gehucht Chungchilán voor het hostel Cloudforest. De houten constructies en kleurrijke hangmatten zien er uitnodigend uit, dus we wandelen naar binnen om te vragen wat het kost. We krijgen samen een kamer met een badkamer en, jawel, warm water (én koud water: twee knoppen aan de douche deze keer) voor 12,50 inclusief diner en ontbijt.

Bij de open haard maken we onze plannen voor de volgende dag onder het genot van koffie en warme chocomel. Nee, niet ¨óf¨, ¨én¨ ! Even bijkomen. Tot onze vergadering bruut wordt onderbroken door de ontdekking van de playroom met een pingpongtafel, twee pooltafels, een dartboard, tafelvoetbal en een gitaar met vijf snaren. Oh never grow up. We pingpongen twee uur (en fanatiek! :P) terwijl de anderen een rondje gaan wandelen in de regen en zij die de douche hebben geprobeerd één voor één komen vertellen hoe heerlijk die wel niet was.

We hervatten onze planningsactiviteiten tijdens het avondeten en we komen overeen dat we morgen een truck nemen naar de kaasfabriek. Eén uur lopen, zei onze gastheer wederom, maar van verschillende kanten hoorden we dat dat ¨dus¨ drie uur was. En vanaf daar zouden we op zoek gaan naar het echte ¨cloudforest¨ (is daar een vertaling voor?) met misschien een waterval, en vanaf daar terugwandelen naar Chungchilán. ¨Eén uur, bergafwaarts,¨ zou dat een standaarduitdrukking zijn? We trekken er drie uur voor uit zodat we zeker weten dat we de laatste bus terug naar Quito halen. ¨De bus gaat om twee uur.¨ Ooh, sweet déjà vu. Maar deze keer zijn deze doorgewinterde Quilotoa-gangers erop voorbereid.

Na een korte nacht, de heerlijkste douche tot nu toe in Ecuador, een ontbijt met koffie en vers fruit en het bijvullen van de waterflessen, stappen we weer eens met zijn allen in een laadbak, op weg naar een kaasfabriek boven op een berg deze keer. Wauw, wat een uitzicht! (En aauww, wat een hobbels :P)
De kaasfabriek is eigenlijk ¨het kaasfabriekje¨: zo´n zeven bij zeven meter en met maar twee werknemers waarvan één er al dertig jaar werkt. Voor een dollar krijgen we een tour, wat zoveel betekent als dat één van de mannen uitlegt wat ze op dat moment aan het doen zijn, en daarna onze vragen beantwoordt. Ze maken de lokale soort ¨Andean cheese¨ en mozerella, die ze niet alleen in Quito en Guayaquil verkopen, maar ook in Peru, Colombia en zelfs in de VS en Europa. We kopen een huisgemaakt aardbijenijsje voor vijfentwintig cent, we bedanken de mannen voor hun tijd en we gaan op zoek naar het wolkenwoud (:D) met de waterval.

Theoretisch gezien zou een bos in deze omgeving niet moeilijk te vinden moeten zijn. Eén weg gaat terug naar waar we vandaan komen, en de andere kant op moet dus een woud met de waterval zijn. Dichtbij. Maar na drie kwartier tussen de weilanden met hutjes en koeien gelopen te hebben, hebben we nog niets gezien dat voor een bos door kan gaan. Rechtsom keert dan maar, terug naar Chungchilán.

Onderweg komen we om de zoveel tijd wandelaars tegen die hun eerste ervaring met ¨één uur, bergafwaarts¨ doormaken en na twee uur wandelen te horen krijgen dat ze nog minstens een uur verder moeten. Ook voor ons is het geen uur, uiteraard, maar wél bergafwaarts. En wederom: gelukkig duurt het langer. Wat een heerlijke wandeling in een schitterende omgeving.

Ruim op tijd voor de de bus komen we aan in Chungchilán, maar we checken toch maar even of de bus wel écht om twee uur gaat. Jaja, zeker, twee uur. We hebben dus nog precies tijd om iets te eten op de markt. We staan net met een bordje friet met vis of gebakken ei in onze hand, als we horen dat we moeten rennen als we nog met de bus mee willen. Het is half twee.
Er zijn geen zitplaatsten meer, maar als het moet, past er veel meer in een bus dan je je voor kunt stellen. En we zijn wat gewend hier. Gelukkig komen er gaandeweg steeds meer stoelen vrij, en komt de bus ondanks de mist en regen op de smalle glibberige bergweggetjes veilig aan in Latacunga. We hoefden maar één keer achteruit te rijden voor een haarspeldbocht met afgrond omdat er een bus van de andere kant kwam: niet slecht!

Wie dacht dat de rij van zestig mensen voor het loket in Latacunga lang was: de rij voor de bus naar Quito is drie keer zo lang. Godzijdank mag iedereen een kaartje kopen in de bus, anders hadden ze de dame achter het loket wel kunnen afvoeren. Hoeveel bussen er gaan en wanneer? ¨Nunca se sabe,¨ zegt de politieman die ook hier de rij in de gaten houdt. Je weet het nooit. Ok.

En inderdaad, ik denk dat dat een prima samenvatting van onze trip is. Nunca se sabe. Waar je moet zijn, waar je heen gaat of waar je uitkomt. Of er water is. Warm of koud. Of allebei. Of er een bus komt. En hoe laat. Of er een wolkenwoud is. En waar dan. Hoe lang je moet lopen. Omhoog of omlaag. Je weet het nooit. Heerlijk! Count me in voor de volgende.

Voor mijn project Imagine all the people werk ik in 2,5 jaar in verschillende landen als vrijwilliger en schrijf ik minstens elke maand een stukje over mijn ervaringen in verhaal-vorm. Op die manier wil ik proberen om mensen met elkaar in contact te brengen, om hun blikveld een beetje te verruimen zodat ze zich wat meer bewust worden van hun eigen positie in die wereld. Via verschillende media probeer ik zo de doelen van het project te bereiken: de wereld een beetje beter maken en anderen inspireren om op hun manier hetzelfde te doen.

Wil je meer weten over dit project (wat doe ik precies, waarom en hoe) wil je weten wie ik eigenlijk ben, of wil je me volgen (met álle foto´s bij mijn verhalen) kijk dan eens op: httpspublic://blog/chunchilan_3_0.jpgnellyontour.wordpress.com/ of vind project Imagine all the people op facebook. www.facebook.com/pages/Project-Imagine-all-the-people/210147532462086 Groetjes uit Ecuador!

Image
Follow the author: Nelly2012
Promotions
verzekering studeren in het buitenland

Ga jij binnenkort studeren in het buitenland?
Regel je zorg- en reisverzekering via JoHo!

Content categories
Comments, Compliments & Kudos

Heya Nelly! Zag in één van je

Heya Nelly! Zag in één van je vorige comments dat je vroeg of ik ook een journal had. haha erm.. yup, alleen niet zo spannend als de jouwe! Om eerlijk te zijn ben ik nooit echt een reiziger geweest (wel altijd willen zijn). Dus heb ik besloten af en toe op een willekeurige trein te stappen of ticket te booken en dan maar zien waar ik uitstap! Eerste keer was London (lekker dichtbij :P ) misschien iets verder volgende keer.
Mooi einde van dit stukje btw. Het klinkt misschien cliché, maar het gaat om de reis, niet de bestemming. =D. En hup, weer een verhaal om aan je familie te vertellen!
Bedankt weer voor het uploaden!

Re: Heya Nelly

Gheghe, oh maar dat treinen kan anders even spannend zijn als wat ik doe :D En een leuke manier om de omgeving te verkennen, er is nog zoveel dicht bij huis dat ik niet heb gezien! Maar voorlopig ga ik het verder hier eerst ontdekken, de rest komt later ... ? Ik zag geen blog van je hier op wereldsupporter, waar houd je hem bij? Thanks voor je berichtje weer en voor je tijd! P.S. Op mijn eigen blog staat een verhaaltje over wereld reizen in Belgie tijdens mijn voorbereiding.. "Wereldreis oefendag in Brussel: de professor in de boemel, twee Al ge rij en die je willen redden en @€#&%,! tram 89" . Misschienleuk in deze context? :D Zie tinkywong.web node.nl/blog onder het kopje "voorbereiding Nederland". Tot de volgende!

Bedankt voor de tip! Als ik

Bedankt voor de tip! Als ik tijd heb lees ik ze vandaag nog. Oh hehe en mijn journal is fysiek :P nog echt met pen geschreven.
Oh btw, die link naar tinkywong geeft me een "Page not found" message.

Re: bedankt voor de tip!

Haa Dennis, he sorry, dat is mijn telefoon, die maakt vanzelf ¨web node¨ van ¨webnode¨... Sooo, de hele link is http://tinkywong.webnode.nl/news/wereldreis-oefendag-in-brussel-een-prof... (jaja, ik heb een computer nu...) Thanks alvast voor het lezen, en ik doe snel weer een verhaaltje. (waar blijft de tijd?? Het internetcafé gaat dicht nu, tot later!!) Groetjessss

Ik kijk d'r naar uit. Ben

Ik kijk d'r naar uit. Ben begonnen met je oude blog te lezen op tinkywong (super leuk om te lezen waar je mee bezig bent geweest voordat je ging reizen) Heb de eerste 3 blogs gelezen (shoes, Belgie, Mr. W)
Ik zit er zelf ook over te denken om op reis te gaan, maarja heb nu een baan, school en stage. Gaat wat moeilijk. Maar ja, tot die tijd is het blogs lezen =D

Re: Ik kijk d´r naar uit.

Yo, haha, pfiew het feit dat ik een paar onontdekte ¨oude¨ verhalen op de site heb staan, geeft me mooi een beetje extra tijd om de rest van mijn verhalen hier in te tikken :D ...

Yup, soms zijn er momenten dat het moeilijk is om te vertrekken, het kost wat voorbereiding om alles ¨gewoon¨ maar te laten voor wat het is. Maar deze ervaringsdeskundige zegt: het is absoluut de moeite van het re-organiseren waard. Nu al :D. Lekker beginnen te plannen dus, en voorlopig kun je nog gewoon op de rand van mijn reizigershoed mee de wereld ontdekken. ;)

Bedankt voor je reactie weer en voor het lezen van mijn ¨oude¨ blogs, ennnn... Jaaa, er is weer een nieuw verhaal! Ik dacht dat ik het na al die vakantieverhalen (en dat was maar één lang weekend!) ook maar weer eens over het werk moest hebben ;) Veel groetjes uit Ecuador en... veel plezier met de voorbereidingen :P

Add new contribution

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
Image
Access level of this page
  • Public
  • WorldSupporters only
  • JoHo members
  • Private
Statistics
[totalcount] 6