Vergoeding van planschade - Arrest

Feiten

I.c. gaat het om een zaak tussen appellante en het college van burgemeester en wethouders van Helmond. Bij besluit van 27 september 2012 heeft het college het verzoek van de appellante om een vergoeding van planschade afgewezen. Het bezwaar en beroep van de appellante zijn beide ongegrond verklaard. De appellante heeft toen hoger beroep ingesteld.

De appellante is sinds 1999 eigenaar van een perceel met woning in Helmond. In augustus 2010 heeft zij het college verzocht om een vergoeding van planschade als gevolg van het besluit van de gemeenteraad van Helmond tot vaststelling van het bestemmingsplan "Herziening Villapark/Elkerliekziekenhuis". Dit plan betreft de gronden tegenover haar perceel. Aan het verzoek om vergoeding van planschade heeft zij ten grondslag gelegd dat het bestemmingsplan heeft geleid tot een toename van de bouwmassa, samenhangende horizonvervuiling en hinder. Deze planologische wijziging heeft volgens haar een negatief effect op het woongenot en de waarde van haar perceel, waardoor zij schade lijdt.

In een advies van 13 september 2012 heeft Hekkelman geadviseerd het verzoek om vergoeding van planschade af te wijzen. Het college heeft dit advies aan het besluit van 27 september 2012 ten grondslag gelegd en dit besluit in bezwaar gehandhaafd. De appellante betoogt dat de rechtbank onterecht heeft overwogen dat Hekkelman een onafhankelijk en onpartijdig deskundige is. Zij voert aan dat Hekkelman aanvankelijk als advocaat is gepresenteerd en pas in beroep als onafhankelijk adviseur. Ook was een advocaat van Hekkelman ter zitting bij de rechtbank gemachtigd om namens het college te spreken.

ABRvS

De Wet ruimtelijke ordening en het daarop gebaseerde Besluit ruimtelijke ordening, regelt dat in een verordening regels moeten worden gesteld over de aanwijzing van een planschadeadviseur of adviescommissie. De regels in een gemeentelijke verordening moeten betrekking hebben op de deskundigheid en onafhankelijkheid van de adviseur.

Hekkelman is op basis van de verordening als adviseur aangewezen. Gelet hierop, heeft de rechtbank in het kader van de vraag of de schijn van partijdigheid van de adviseur is gewekt terecht getoetst of Hekkelman werkzaam is onder verantwoordelijkheid van de raad of het college en of zij betrokken is geweest bij de planologische maatregel waarop het verzoek van de appellante betrekking heeft. Zij heeft ook terecht geoordeeld dat dit niet het geval is geweest. Echter de schijn van partijdigheid kan ook worden gewekt door een deskundige die in het ene geval door een bestuursorgaan wordt ingeschakeld om een onafhankelijk advies uit te brengen, terwijl zij (nagenoeg) gelijktijdig in een ander geval door hetzelfde bestuursorgaan wordt ingeschakeld om zijn belangen te behartigen of als zijn gemachtigde op te treden in een gerechtelijke procedure. Ter zitting is vastgesteld dat Hekkelman in beginsel de vaste planschadeadviseur van het college is, maar dat zij door het college en de raad van Helmond soms ook als advocaat wordt ingeschakeld voor juridische bijstand. Een advocaat draagt zorg voor de rechtsbescherming van zijn cliënt en is daartoe partijdig bij de behartiging van de gerechtvaardigde belangen van zijn cliënt. Daar komt bij dat uit de gedurende de procedure door Hekkelman opgestelde stukken, waaronder het advies dat als verweerschrift in hoger beroep is ingediend, geen onderscheid valt te maken tussen haar rol als planschadeadviseur en haar rol als advocaat. Gelet hierop, is de schijn gewekt dat Hekkelman i.c. als planschadeadviseur niet onpartijdig is, zodat het college het advies van Hekkelman niet aan zijn besluitvorming ten grondslag mocht leggen. Dat Hekkelman, bij de rechtbank niet als gemachtigde maar als deskundige is opgetreden, doet hier niet aan af, nu dit onderscheid voor een burger moeilijk te begrijpen is. Het hoger beroep is gegrond.

Kern: de adviseur had de schijn van partijdigheid gewekt, omdat geen onderscheid kon worden gemaakt tussen haar rol als planschadeadviseur en haar rol als advocaat.