Toen ik terug was uit Uganda, vroeg natuurlijk iedereen hoe het was geweest. De meest vervelende vraag vond ik wel; Hoe was het? Tja, hoe was het.. Leuk, maar ook heftig, mooi, maar ik heb ook verschrikkelijke dingen gezien. Kortom, heel moeilijk om te beschrijven. Er waren dan ook wel eens mensen die mijn verhaal niet zo interessant vonden. Soms frusterend, maar ook begrijpelijk, want zo'n reis valt eigenlijk niet te beschrijven. Ik heb nu dan ook een fotoboek gemaakt, waardoor het veel makkelijker wordt om het aan belangstellenden uit te leggen. Met een foto erbij, kun je je veel beter voorstellen hoe het daar is geweest. Deze reis heeft zeker ook een impact gehad op mijn ouders en broertjes. Zij hadden zelf niet veel ervaring met ontwikkelingslanden. In het begin is het lastig om je verhaal te vertellen, maar zo langzamerhand komen de verhalen toch wel een beetje. Eigenlijk denk ik elke dag nog wel aan Uganda.
Een vriendin van me, die ik ken van het jeugdorkest en die ook bij mij op school zit, vertrekt volgend jaar ook naar Uganda. Ik heb haar er al veel dingen over verteld en vind het natuurlijk super leukd dat ze dat ook gaat doen. Het liefst was ik weer mee gegaan ;)
Ik denk dat de impact die mijn reis heeft gehad op familie en vrienden erg verschilt per persoon. Maar ze hebben er in ieder geval allemaal een keer over nagedacht, en ik hoop dan ook dat ze zelf ook geïnspireerd zijn geraakt, om zo'n mooie bijzondere reis te gaan maken.
Add new contribution