Er bestaan vele fufu-achtige gerechten in heel Afrika. In Oostafrika heb je bijvoorbeeld ugali, in Zuid Afrika sadza. In West Afrika wordt fufu voornamelijk gemaakt met yam wortelen, soms gecombineerd met bakbanaan. In Centraal Afrika gebruikt men eerder maniok.

Het kost heel wat tijd en kracht om een goede fufu te bereiden. Je moet de yam wortelen koken, vervolgens schillen en dan fijnstampen tot het een smeuige massa wordt (zoals aardappelpuree, enkel iets steviger). De fufu moet behoorlijk dik zijn maar pas op voor klonten! 

Fufu kan gegeten worden met elk soort dikke saus, stoofpotten of zelfs soep. 
Om fufu te eten gebruik je de rechterhand (dit is belangrijk, het wordt als uitermate onbeleefd beschouwd om je linkerhand te gebruiken daar deze hand als onrein beschouwd wordt, thuis doe je natuurlijk wat je wil) om een stukje van de fufu af te nemen. Vorm er een balletje van en druk daar een holte in. Gebruik het balletje om de saus, soep of wat je dan ook maar eet, mee op te nemen en breng het naar je mond.

Yams zijn te koop in winkels waar tropische producten worden verkocht, en soms bij de betere groentekraam op de markt.

Plaats de yams in een grote pan en voeg koud water toe tot ze onder staan. Breng aan de kook en kook de yams tot ze gaar zijn (+/- 0,5 uur). Giet af en spoel de yams af onder koud water. Verwijder de schil van de yams. Doe de yams terug in de pan en voeg de boter toe. Stamp ze fijn met een aardappelstamper, klop en roer ze vervolgens met een houten lepel tot een volledig gladde, samenhangende, elastisch-taaie puree. Hiervoor zijn misschien twee personen nodig: een die roert en een die de pan vasthoudt. Het kan wel een kwartier of langer duren voor je fufu goed is!

Vorm ballen van de fufu en dien onmiddellijk op. 

De puree kan eventueel op smaak gebracht worden met wat zwarte peper.

Voor de fufu kan ook een combinatie van yams en zoete aardappelen of yams en bakbananen in een 1 op 1 verhouding gebruikt worden.

Ready In: 45 min.

Ingredients: