Artikelsamenvatting bij The drop in juvenile delinquency in the Netherlands: Changes in exposure to risk and protection van Van der Laan et al. - 2019 - Chapter

Waar gaat het artikel over?

Jeugdcriminaliteit is verminderd sinds 2007. Meerdere verklaringen zijn bedacht voor de vermindering van de criminaliteit. Dit is voornamelijk gericht op macro verklaringen, terwijl op mirco niveau kijken zorgt voor een mogelijk betere kijk op de verklaringen. 

• Mogelijk kan het verbeterd zijn doordat de veiligheid en beveiliging sterk verbeterd is. 
• Mogelijk kan het verbeterd zijn door opkomende sociale trends, jeugdigen in de criminaliteit die hun opleiding afmaken en in een werkend leven komen, vermindering van alcoholgebruik etc. 

Dit zijn voorbeelden van verklaringen zoeken op macro level. Maar het is nog onduidelijk of deze verklaringen nu daadwerkelijk dé verklaring zijn voor de vermindering van jeugdcriminaliteit. 

1. Er zijn weinig studies die als bewijs gebruikt en gezien kunnen worden gericht op jeugdcriminaliteit en de vermindering daarvan.
2. Sociale ontwikkelingen kunnen alleen verklaringen geven op individueel niveau. 

Wat zegt eerder onderzoek hierover?

Volgens het cumulatieve risico model komt delinquent gedrag voort uit risico en beschermende factoren in het individu, de familie en vrienden, en schooldomein. De kans op delinquentie wordt verhoogd door risico factoren en verlaagd door beschermende factoren. Deze verschillende factoren zijn vaak onderzocht.

Individu:

• Risico factoren: antisociaal gedrag, verslavingen, impulsiviteit.
• beschermende factoren: sociale competentie, planningsvaardigheden, intelligentie.

Familie:

• Risico factoren: negatieve ouderschapsstijlen, zoals verwaarlozing.
• Beschermende factoren: emotionele support, supervisie en hulp.

Vrienden:

• Risico factoren: peer delinquentie, slechte schoolprestaties, slechte band met school.
• Beschermende factoren: sterke band met leraren.

Hoe kunnen risico en beschermende factoren gebruikt worden om jeugddelinquentie te verklaren?

Er zijn verschillende mechanismen die gebruikt worden om delinquentie te verklaren:

1. Kwetsbaarheid: voor risico en beschermende factoren is van belang. De kwetsbaarheid gaat over de sterkte waarmee een bepaalde factor wel of niet invloed heeft op delinquentie. 
2. Blootstelling: gaat over de blootstelling aan risico en beschermende factoren, wat invloed heeft op de uiteindelijke mogelijkheid delinquent gedrag te gaan vertonen. 

Veranderingen in blootstelling en kwetsbaarheid voor deze factoren in het leven van een kind/jongere, kan ook een verklaring zijn voor waarom jeugddelinquentie afneemt. In dit artikel gaan ze uitzoeken of dit ook daadwerkelijk een verklaring is. 

Dit artikel maakt gebruik van een cross-sectional design. Daarnaast werd er ook gebruik gemaakt van face-to-face interviews met delinquenten. 

Wat is de conclusie van het artikel?

Het onderzoek laat zien dat de vermindering van jeugddelinquentie niet verklaard kan worden op basis van de verandering van kwetsbaarheid voor risico en beschermende factoren. Deze bleven namelijk zeer stabiel in de tijd. Wel laat het onderzoek een verandering in blootstelling zien van risico en beschermende factoren. Vaak is er een sterkere blootstelling naar beschermende factoren naarmate jongeren ouder worden (denk aan mentor relaties, support van andere volwassenen, pro-sociaal gedrag etc.). Dit kan een verklaring zijn voor de vermindering van jeugddelinquentie. Maar, een zeer sterke verklaring voor de gevraagde hypothese is niet volledig gevonden.