Nepal blijft een enorme inspiratiebron en ik probeer dus ook nog steeds dingen op te zoeken die me weer aan mijn verblijf in Nepal doen herinneren. Zo stuitte ik afgelopen week op een documentaire over een Tibetaans gezin: The only son. Het is lang geleden dat een documentaire zo'n indruk op me gemaakt heeft.

De documentaire gaat over een jongen, Pema, die de enige zoon is uit een groot gezin in een afgelegen dorpje in de bergen: Kurang. Het dorp is zo afgelegen dat je vanaf het dichtstbijzijnde vliegveld nog enkele dagen door de bergen moet trekken voordat je het kunt bereiken. Zijn ouders wonen daar. Een oudere zus woont in de omgeving. De jongere zusjes zitten in een weeshuis in Kathmandu en een van de zusjes woont in Nederland. Pema bezoekt met zijn zusjes Kurang en wordt daar al vrij snel geconfronteerd met het feit dat zijn moeder het werk op de boerderij niet aan kan. Er wordt van hem verwacht iemand uit het dorp te trouwen en zijn ouders het werk uit handen te nemen. Maar Pema heeft ook in Kathmandu en Nederland gestudeerd en voelt er niet zoveel voor om zo geïsoleerd te leven. Hij zegt dat het voelt alsof hij dood is als hij zonder computer en papier moet leven. Pema staat dus voor een lastige keuze, zeker nu zijn moeder het een schande vindt dat hij niet voor haar wil zorgen.

Je krijgt een goede indruk van het leven op een Tibetaanse boerderij en de grote cultuurverschillen tussen het leven in Kurang en Kathmandu. Wat betreft het dilemma vind ik het lastig om mijn mening te geven, omdat het verhaal zo duidelijk twee kanten heeft. Ik houd daarom mijn mening over de documentaire nog even voor me, zodat jullie eerst een eigen mening kunnen vormen. Bekijk de documentaire hier.

Ik ben benieuwd naar jullie reacties! Vinden jullie dat de moeder van Pema gelijk heeft? En denken jullie dat Pema de juiste keuze maakt? Ik zal mijn mening na jullie reacties ook geven.