Protocollaire behandelingen voor volwassenen met psychische klachtenHoofdstuk 6Protocollaire behandeling van patiënten met een posttraumatische-stressstoornis: imaginaire exposure en exposure in vivo. Een posttraumatische-stresstoornis (PTSS) kan ontstaan na het meemaken van een trauma. De belangrijkste symptomen zijn: 1) herbelevingen 2) vermijding van prikkels die geassocieerd zijn met het trauma 3) negatieve veranderingen in cognities en stemming 4) verhoogde arousal.Als iemand naast de PTSS-symptomen ook symptomen heeft van derealisatie en/of depersonalisatie, wordt dit een dissociatief subtype genoemd. Voor de behandeling van PTSS dis het van belang om de herinnering aan de traumatische gebeurtenis op te halen uit het geheugen en deze te bewerken. Het heeft als doel om pathologische elementen van het geheugen te corrigeren die ten grondslag liggen aan de angstsensaties. Hiervoor moet eerste het angstnetwerk in het geheugen geactiveerd worden. Ook moet nieuwe corrigerende informatie toegevoegd worden die incompatibel is met de bestaande pathologische informatie. Exposure is hiervoor geschikt. Exposure is bewezen effectief. Kenmerken van het trauma zelf hebben geen relatie met de behandelresultaten. Hetzelfde geld voor comorbiditeit. Bij comorbiditeit is vaak de PTSS de centrale bron van de stoornissen. Hierbij hoeft de PTSS behandeling niet aangepast te worden. Behandelingen waarin alleen imaginaire exposure werd toegepast zijn minder effectief dan behandelingen...