Hallo!

Een paar weken geleden op 4 oktober was er reunie van worldmapping. Op deze dag zou ik na een aantal maanden mijn reisgenoten eindelijk weer zien en Oh wat had ik zin in deze dag. In de whatsappgroep werd er al heel enthousiast over gepraat en ik deed enthousiast mee. Toch was het ergens heel onwerkelijk om iedereen weer te zien. In de trein dacht ik nog terug aan de dag dat ik zenuwachtig in de auto op weg naar Schiphol zat. Ik herinnerde me nog precies hoe ik afscheid nam van mijn ouders en me aansloot bij de groep waarmee ik de komende twee weken zou doorbrengen, hoe onze vlucht werd gecancled, hoe we in 4 groepen naar Rio de Janeiro komen en natuurlijk de machtig mooie avonturen die we daar met zijn allen beleef hebben. 

Na de reis heb ik elke dag wel terug gedacht aan de mooie reis die ik heb mogen maken. In Brazilië heb ik twee bandjes gehaald en om mijn enkel gebonden. Deze bandjes hingen samen met een verhaal. Je knoopt ze vast met maar liefst 7 knopen waarna je een wens mag doen. Deze wens komt uit wanneer de 7 knopen eruit gaan en je (in mijn geval enkel-) bandje afvalt. Dit is tot op heden nog niet gebeurd en ergens ben ik daar heel blij om. Zo draag ik toch altijd iets bij me van die mooie tijd.

Maar terug naar de Reunië. Een lange treinreis met overvolle treinen mocht de pret niet drukken toen ik mijn reisgenoten weer zag op het station en de anderen op de locatie zelf. Het was heel gaaf om ze allemaal weer terug te zien en weer met bijna iedereen bij een te zijn. Waar de eerste voorbereidingsdag nog wat onwennig en een beetje ongemakkelijk was zaten we hier allemaal heel vertrouwd en alsof we elkaar al jaren kenden. Toch kwam er het gevoel dat dit weer een voorbereidingsdag was naar boven in ons allemaal. Was het maar zo, dat we komende zomer weer met deze geweldige groep op reis gaan en weer zo'n prachtig avontuur op onze naam kunnen zetten. Helaas heb zowel ik als een aantal andere groepsgenoten de "worldmapping leeftijd" bereikt en zullen we onze reizen met een andere organisatie moeten gaan maken. Heel voorzichtig ben ik zelf al weer een beetje aan het plannen. Cambodja, de filipijnen, het trekt me allemaal wel.

Tijdens de reunie was het weer lachen, gieren, brullen, bijpraten over wat ons nog bezig heeft gehouden de tijd dat er tussen de reis en de reunie zat en nog een hele hoop meer. Zo kregen we een video bericht van een van de lokale expeditieleiders die op onze laatste dag een hele mooie speech heeft gehouden. Het was een heel lief bericht en na wat denken hebben wij een eigen bericht opgenomen en dit naar hem opgestuurd. Ook hebben we de eer aan het spel 'weerwolven' hoog gehouden en dit weer gespeeld, wat ook heel leuk was, net als 30 seconds wat we daarna deden.  Verder hebben we in verschillende groepjes een soort tijdlijn gemaakt van de voorbereidingsdagen tot aan de reunie met allemaal herinneringen. Dit was echt heeeeeel erg leuk en steeds kwam er iets meer naar boven. Een klein woord of een wat langere zin met de mooiste, leukste, heftigste herinnering eraan verbonden. Gezellig lunchen waarbij de eetgewoonten van Brazilië weer uitgebreid aan bot kwamen. Een filmpje over de reis gekeken, toekomstige reisplannen besproken en nog veel meer. Na de dag zijn we nog wat gaan drinken in Utrecht en daarna zat het er al weer op. Het afscheid was iets minder emotioneel als op het vliegveld na de reis maar ook nu vertrok ik weer met een beetje een knoop in mijn maag.

De twee weken die we met zijn allen in Brazilië hebben doorgebracht hebben ons toch dicht bij elkaar gebracht. Ergens zijn ze toch een soort familie geworden en nu zie je ze eigenlijk maar een paar keer per jaar wat wel een heel verschil is na twee weken non-stop bij elkaar te hebben gezeten. De volgende reunie hebben we wel alweer gepland en het aftellen is alweer begonnen!

Deze dag ben ik ook nog een reisgenote van mijn vorige reis naar Zuid-Afrika tegen gekomen. Zij is ook naar Brazilië gegaan maar dan de twee weken voordat ik ging. Het was superleuk om haar weer te zien na bijna een half jaar. Ook gaaf om te horen hoe zij het in Brazilië heeft gehad en hoe verschillend de twee expedities toch waren. NAtuurlijk hebben we ook nog even herinneringen opgehaald over onze reis naar Zuid-Afrika. Beiden missen we de groep toch wel en ook dit was een geweldige reis. Ik zou niet tussen beiden kunnen kiezen. Ze waren zo verschillend zowel het land als het programma als de groep als de sfeer. Ik mag mezelf heel gelukkig prijzen dat ik twee keer zo'n reis heb mogen mee maken en twee keer een top bestemming, groep en programma heb gehad. Worldmapping, wat een top organisatie. Ik zou deze organisatie aan iedereen aanraden en dit doe ik natuurlijk ook ;)

Dit was weer een topdag! Worldmapping heel erg bedankt voor het organiseren van deze dag! De groep, heel erg bedankt voor de gezelligheid en hopelijk tot gauw!