De eerste weken

De eertste weken zitten er al weer op. Het is niet te geloven hoe snel de tijd gaat. Nog voor dat ik me kon beseffen dat ik daadwerkelijk met beide benen op Afrikaanse bodem stond, was de eerste week en daarmee ook gelijk het eerste deel van mijn reis al weer voorbij. Het is lang geleden dat ik me zo nieuw en onwetend op een plek heb gevoeld, nog nooit voelde ik me zo toeristisch. Het zijn de kleine dingen die het land zo anders maken dan wat ik gewend ben. Neem bijvoorbeeld de manier van groeten. Er zijn elf verschillende talen waar je uit kunt kiezen en dan moet je ook nog vragen hoe het met die gene gaat. Lijkt heel simpel, maar op de een of andere manier blijft het ongemakkelijk, al helemaal in de sloppewijken. Zo was er een meisje die na het groette mijn handvastpakte en vervolgens in mijn borst kneep, een jongen die me op mijn mond probeerde te zoenen en als klap op de vuurpeil was er een moeder die mij in mijn gezicht sloeg omdat het meisje naast me haar gedag zei. Of het andere normen en waarde zijn weet ik niet, wel weet ik dat ik hier lastig aan kan wennen.

Samen met Nairouz en Desmond hebben we mijn eerste week in Pretoria doorgebracht. Naast het feit dat we veel gedaan en gezien hebben, al helemaal voor Afrikaanse begrippen, heb ik ook de kans gekregen om Desmond goed te leren kennen. In plaats van 'de vriend van', ben ik hem gaan zien als mijn schoonbroer, als een deel van de familie. Een van de mooiste en korste weken die in mijn vakantie geschiedenis kijken was deze week.

Je kan je misschien wel voorstellen dat het afscheid me dan ook niet zo makkelijk viel. Ik moest niet alleen mijn reismaatjes gedag zeggen, ook het alziend oog die mij te hulp schoot waar het nodig was, mijn zus, ging weer terug naar Nederland. Vanaf nu stond ik er alleen voor. Spannend, maar ook eng.

Het warme welkom dat me stond te wachten op Palm Tree, de plek die voor de komende twee maanden mijn nieuwe 'thuis' zou worden, maakte dat ik de knop heel makkelijk om kon zetten. De vakantie was in volle gang toen ik aankwam wat maakte dat ik de tijd had om de kinderen te leren kennen. Dat is ook de reden dat ik nog niets van me heb laten horen. De tijd doorbrengen met de kinderen is zo leuk dat het zonde is van je tijd om achter je laptop te zitten bloggen.

Er gebeuren veel mooie en ik zie ook veel heftige dingen die ik graag met jullie wil delen. Van af nu zal ik proberen wat actiever te zijn in het delen van mijn verhalen.

Foto's komen de volgende keer omdat het laden nu niet helemaal wil lukken.

Follow the author: Israh
Promotions
verzekering studeren in het buitenland

Ga jij binnenkort studeren in het buitenland?
Regel je zorg- en reisverzekering via JoHo!

More contributions of WorldSupporter author: Israh
Content categories
Comments, Compliments & Kudos

Add new contribution

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
Access level of this page
  • Public
  • WorldSupporters only
  • JoHo members
  • Private
Statistics
[totalcount]