Hoorcolleges motivatie en de zelfsturende mens

College 1: introductie

Interne processen

1. Behoefte/needs: psychologische en fysiologische processen
2. Cognities: denkschema’s
3. Emoties: reacties op dingen die gebeuren
    

Verzadiging (honger, dorst, seks) -> fysiologische deprivatie (celniveau/ hersenen bijv. droge mond)      -> lichamelijke behoefte (behoefte aan vocht) -> psychologische drive -> motivatie; doelgericht gedrag -> consumptie -> afname drive
MAAR dit gaat niet altijd goed in de praktijk. Zie overgewicht. Je wil dat deze cirkel wel altijd klopt natuurlijk

Factoren overgewicht

• Algemeen -> mensen bewegen steeds minder, meer calorierijk voedsel tot beschikking
• Genetische predispositie
• Omgeving – evolutie -> eten is altijd in de omgeving, porties zijn groter
• Eetstoornissen

Gezond eetgedrag =
 honger, hunger boudary Je gaat eten (zone of biological indifference), satiety boundary, aversive state of fullness

Intern gereguleerd eetgedrag=
Zone of biological indifference wordt kleiner dus later honger en eerder vol en invloeden van buiten of intern hebben minder invloed om je eetgedrag te bepalen.
 

Emotioneel eten
Psychologische verklaring hiervoor is dat het eetgedrag een emotieregulatie strategie is (je gebruikt het om je beter te voelen). Voedsel als troost ook wel ‘kummerspeck’ genoemd.

Je ziet in onderzoek niet dat mensen emotioneel eten. Het gaat heel erg over het idee dat je hebt over jezelf, vind je jezelf een emotionele eter?

• Ideeën van mensen over zichzelf als emotionele eter corresponderen NIET met hun daadwerkelijke eetgedrag als ze emotioneel zijn.

Restrained eaters-> lijners -> gaat er om dat deze mensen mentaal bezig zijn met ik moet minder eten.

Unrestrained eater
Honger, hunger boudary Je gaat eten (zone of biological indifference), satiety boundary, aversive state of fullness

Restrained eater
Eerder eten dan je psychologisch moet en je gaat veel langer door met eten na verzadiging. De zone of biological indifference wordt dus veel groter dus omgeving en gedachten hebben veel meer invloed.
Als je een dieet volgt verschuif je die verzadigingsgrens naar voren maar dat is een cognitieve grens! Gen fysiologische! Deze cognitieve grens kun je makkelijke opgeven omdat hij niet wordt gedreven door verzading of honger (fysiologische factoren).