Welke onderwerpen worden behandeld in het hoorcollege? Is de bestuursrechter bevoegd? Om die vraag te beantwoorden moet je altijd beginnen in hoofdstuk acht van de Algemene wet bestuursrecht. Art. 8:1 Awb: besluiten zijn voor de bestuursrechter, al het andere handelen niet. Maar artikel 8:1 vertelt niet het hele verhaal, soms is het zo dat al heb je een besluit, dat je dan alsnog niet naar de bestuursrechter kan en soms heb je geen besluit en kan je toch naar de bestuursrechter. Art 1:3 lid 2, een afwijzing van een aanvraag zijn gelijk gesteld aan beschikkingen (besluiten)Art 6:2 sub a, schriftelijke weigering besluit te nemen is gelijkgesteld aan een besluitArt 6:2 sub b, niet tijdig nemen van een besluit is gelijkgesteld aan een besluitArt 8:2 lid 1, andere handelingen ten aanzien van een ambtenaar, maar deze bepaling vervalt binnenkort. Art 6:3, voorbereidingsbeslissingen kunnen niet tegen worden geprocedeerd bij de bestuursrechter Art 8:3 lid 1 sub a, algemene verbindende voorschriften, beleidsregels kun je niet tegen procederen bij de bestuursrechterArt 8:4, een lijst van expliciet uitgezonderde besluitenArt 8:5, uitgezonderde besluiten (verwijzing naar de bevoegdheidsregeling bestuursrechtspraak, hoofdstuk 1) Als algemene regel zeggen dat alles voor de civiele rechter is, tenzij dat uit een bijzondere regeling blijkt dat je bij de bestuursrechter moet zijn. De vraag is of strafrechtelijke geschillen niet gewoon bestuursrechtelijke geschillen zijn. Als je de officier van justitie op de definitie van bestuursorgaan legt, is de OvJ een bestuursorgaan. De vordering van de officier van justitie is dan eigenlijk een besluit. Maar de wetgever heeft dat uitgesloten in artikel 1:6 lid 1 sub a Awb. Materieel strafrecht zit heel veel in het bestuursrecht verpakt, denk aan bestuurlijke boetes. Als je een...

Dit college zal gaan over het verloop van de procedure en de omvang van het geding. Een procedure betreft altijd een besluit (1:3 Awb). Let op, er zijn een aantal handelingen die met een besluit worden gelijkgesteld ten opzichte van de rechtsbescherming (bijv. art. 6:3 Awb). Een beslissing op bezwaar is altijd een besluit in de zin van de Awb, ook al is dat een handeling dat niet gebaseerd is op een besluit.Eiser is nooit het bestuur, maar altijd een (rechts)persoon die het niet eens is met een besluit van een bestuursorgaan. Nuance: bestuursorgaan kan wel besluit aanvechten als belanghebbende tegen besluit van een ander bestuursorgaan.Doel van het beroep: vernietiging van het besluit De taak van de bestuursrechter is om te beoordelen of het besluit van het bestuur rechtmatig of onrechtmatig is. De uitkomst;Rechtmatig: beroep ongegrond, vordering afgewezen, besluit blijft in standOnrechtmatig: beroep gegrond, vordering toegewezen, besluit wordt vernietigd -> het besluit bestaat dan niet meer art. 8:72 lid 2 Awb.Ook andere belanghebbende kunnen worden betrokken bij de procedure. De andere belanghebbende kunnen geen beroepsgronden indienen art 8:26 Awb. Ze kunnen dus geen invloed uitoefenen op de omgang van het geding. In het bestuursrecht geldt niet de verplichte partijvertegenwoordiging, dit tekent de laagdrempeligheid van bestuursrecht. Je kunt wel iemand machtigen om voor je belangen op te komen zie art. 8:24 Awb. Het orgaan waarbij het bezwaar- of beroepschrift is ingediend, bevestigt de ontvangst daarvan schriftelijk. Het orgaan waarbij het beroepsschrift is ingediend, geeft daarvan zo spoedig mogelijk kennis aan het bestuursorgaan dat het bestreden besluit heeft genomen. Binnen...

Vandaag gaan we het hebben over de uitspraak van de bestuursrechter. Het zal gaan over de instrumenten om te komen tot een uitspraak, tot tijdige en finale geschilbeslechting. De bestuursrechter doet uitspraak. Geen vonnis, arrest of beschikking.Wanneer de bestuurlijke lus wordt toegepast, wordt er een tussenuitspraak gemaakt.Procedurele beslissingen worden niet bij uitspraak gedaan, maar worden met een griffiersbrief aan de partijen bekend gemaakt. Door het geen uitspraak kan noemen, weet je ook dat je tegen deze beslissing niet rechtstreeks in hoger beroep kan gaan.Prejudiciële vragen gaat in de vorm van een uitspraak. Een uitspraak kan zowel mondeling als schriftelijk worden gedaan. In de praktijk wordt bijna nooit mondeling uitspraak gedaan, maar hier wordt wel voor gepleit in de literatuur. De schriftelijke uitspraak moet binnen zes weken na sluiting van het onderzoek worden gedaan, zie art. 8:66 lid 1 Awb. Die termijn kan wegens bijzondere omstandigheden worden verlengd. De mondelinge uitspraak geschiedt meteen na sluiting van het onderzoek ter zitting, 8:67 lid 1 Awb. Soms moet er heel lang op de zitting gewacht worden, soms wordt er dan in een wettelijk voorschrift de uitspraaktermijn aan een maximum gebonden, bijvoorbeeld in art. 8.2 lid 2 Wro, daar geldt een maximumtermijn van zes dagen, gerekend vanaf het einde van het einde van de beroepstermijn. Binnen twee weken na dagtekening moet de griffier een afschrift van de uitspraak ter beschikking moet stellen aan partijen. De toezending op papier bepaalt de datum van het aanvangen van de hogerberoepstermijn. OpenbaarheidDe uitspraken moeten openbaar worden gemaakt, omdat geheime rechtspraak natuurlijk ondenkbaar is in een democratische rechtsstaat. Alle uitspraken van de hoogste bestuursrechter en de rechterlijke macht...

Dit college zal gaan over zes hoofdlijnen:Gebruikersperspectief, wat heeft men liever?Burger tegen burger, burger tegen overheid, overheid tegen burgerRechtsmachtverdeling bezien van de AwbRechtsmachtverdeling vanuit de GrondwetDe wetgever kan niet kiezen in het geval van schadeCiviele rechter bevoegd, maar facultatieve bestuursrechtelijke voorprocedure; klachtprocedure Burgers hebben een voorkeur voor de bestuursrechter omdat de toegankelijkheid groter is. De kosten zijn lager, omdat de griffiekosten lager zijn en er is geen verplichte procesvertegenwoordiging. Soms hebben ze de voorkeur voor een civiele procedure, dat heeft te maken met dat een advocaat dan vertrouwder is met het civiele recht. De overheid heeft een wisselende voorkeur. Meestal is er voorkeur voor de bestuursrechter, dat heeft te maken met de vertrouwdheid, dat is iemand die begrijpt hoe een overheid werkt. Tevens is een voordeel heeft het te maken met een gunfactor naar de burger. Soms is er de voorkeur voor een civiele rechter, dat is dan omdat de overheid geen behoefte heeft aan procederende burgers. Burger initiatiefnemer en richt zich tegen de overheid: geen keuze. Enige keuzeruimte is er, maar alleen bij schade.Burger initiatiefnemer en richt zich tegen burger, maar bestuursrechtelijk van aard: Keuze tussen civiel recht (OD) en bestuursrecht.Overheid initiatiefnemer en richt zich tegen burger: Beperkte keuzevrijheid, tweewegenleer (gebruik privaatrecht alleen geoorloofd als geen sprake is van onaanvaardbare doorkruising van de publiekrechtelijke weg). Hoofdregel: een belanghebbende kan tegen een besluit beroep instellen bij een bestuursrechter. Er zijn uitzonderingen, beperkingen en verruimingen....