Roken is een taboe in Ghana. Een grootte taboe ook nog wel. Roken doet men niet openbaar en als er dan een zielig blank mannetje uit Nederland komt. Dan moet dat mannetje zich maar verstoppen als hij rookt. Ouderwets stiekem roken dus. Klinkt verschrikkelijk maar is eigenlijk heel aangenaam.

Zo heb ik al 2 vaste rookplekken ontdekt. Een rookplek moet ver genoeg zijn dat niemand je ziet en ook niemand langs kan komen maar toch ook een beetje dichtbij dat men niet 10 minuten moet lopen om te roken en het moet ook niet raar zijn dat je erheen loopt(het is overigens verdomd lastig om niet op te vallen hier als blank persoon, raar).

Mijn eerste rookplek is dicht bij mijn gastgezin. Naast zijn huis staat een ruïne(want soms bouwen Ghanezen gewoon hun huis niet af). Deze ruïne staat vol met planten en ligt vol met vuil. Ideaal voor de roker.

Mijn 2e rookplek is een bos achter op het terrein van mijn stage. Er moet natuurlijk ook gewoon overdag flink doorgepaft worden. Dus stap ik door de veldjes ananas, rijst en sugarcane naar mijn favoriete moerasje. Onder de metershoge bamboe bomen ligt een klein plonsje water van de regenbuien van de laatste dagen en daar op een klein heuveltje(nou oke het is gewoon een bultje van een halve meter) staat een blij blank mannetje.

Pissen daarentegen. Dat doet men in Ghana overal. Nergens zijn hierdoor ook wc's. Wat voor een pis en poepschuw persoon zoals mij nogal vervelend is. Ik heb na jarenlange zelfvertrouwen-opbouwende speeches eindelijk mijn vrees voor urinoirs en plassen met omstanders een beetje verloren en dan moet ik hier ineens op straat. Dan zou je denken: Loop toch het bos even in?. Nope gewoon naast de weg, tegen een bar, naast een huis, in het open riool(die laatste is eigenlijk wel een logische).

Trouwens. De wc's die er zijn. Daar wil men eigenlijk gewoon ook niet in.