Jezus Redt (ABRS 14-07-2010, ECLI:NL:RVS:2010:BN1135)

Onderwerp

De vrijheid om godsdienst te uiten komt in opspraak als een religieuze uiting van een boerderij-eigenaar botst met de uitgangspunten van de gemeente.

Casus

De Evangelische eigenaar van een boerderij heeft in letters van aanzienlijk formaat met witte verf op de dakpannen de tekst 'Jezus redt' gezet. De gemeente is het hier niet mee eens omdat de letters te groot en te contrasterend zouden zijn in vergelijking met de donkere dakpannen, waardoor de tekst net zo opvallend is als verkeerstekens op asfalt. Na enkele bestuurlijke kwesties wordt er op basis van een welstandsnota een dwangsom op gelegd van 500 euro per week om de tekst te verwijderen. De Evangelische boer weigert dit. Hij beweert dat de desbetreffende welstandsnota in strijd is met art. 10 EVRM, respectievelijk art. 9 EVRM.

Uitspraak ABRvS

Het handhavingsbesluit keert zich niet tegen de inhoud van de uiting. Artikel 9 EVRM staat niet in de weg aan een algemene regeling ten behoeve van de openbare orde, die de inhoud van de uiting niet raakt. Ter voorkoming van wanordelijkheden kan een beperking van het recht in artikel 10 EVRM worden aanvaard zolang dit ten behoeve van het voorkomen van wanordelijkheden of bescherming van anderen is. De verwijdering van de tekst staat gelijk aan een dwingende maatschappelijke behoefte die in een redelijke verhouding tot het nagestreefde doel staat. Welstandsbelang is een reëel maatschappelijk belang.

Latere ontwikkelingen en nasleep

In plakcampagnes met posters met 'Jezus redt' kwam de eigenaar van de boerderij later weer juridisch in aanvaring met lokale overheden. De rechtszaak heeft ook positieve gevolgen gehad voor de eigenaar, hij gaf aan blij te zijn met de grote hoeveelheid aandacht voor de boodschap die door de rechtszaak is veroorzaakt, ook heeft hij naar aanleiding hiervan een politieke partij opgericht.

Annotatie van R.J.B. Schutgens in januari 2012

R.J.B. Schutgens heeft naar aanleiding van deze rechtszaak beargumenteerd dat godsdienstvrijheid en de vrijheid van meningsuiting samen moeten worden gesmolten tot één overkoepelende uitingsvrijheid. Momenteel zijn de twee vormen van vrijheid nog apart geregeld in twee typen Grondwets- en verdragsbepalingen: Artikel 6 Gw. en artikel 9 EVRM garanderen de burger dat hij zijn religie vrijelijk mag belijden en zijn religieuze opvattingen kan uitdragen zonder angst voor de overheid; artikel 7 Gw. en artikel 10 EVRM garanderen hem het vrijelijk mogen uitdragen van zijn opvattingen, ongeacht om welk soort opvattingen het gaat. Schutgens is van mening dat het in de moderne seculiere samenleving productiever werkt om de twee vormen van uitingsvrijheid samen te voegen in een bepaling.