Je kunt je vast nog wel de schoenendozen herinneren die je rond kerst volstopte met allerlei verschillende spulletjes. Dingen zoals tandenborstels, speelgoed en haarspulletjes die je aan een klein kindje in een derde wereld land wilde geven.

Je bent er vast op een gegeven moment mee gestopt omdat je niet wist of deze met liefde versierde schoenendoosjes wel bij jouw kindje aan komen.
Dan mag ik je nu het goede nieuws vertellen: ze komen aan, echt.

Vanmorgen rond 11 uur hoorde ik een enorm veel kinderen lachen, joelen, gillen en schreeuwen. Ik liep snel naar buiten om te kijken wat er aan de hand was. Tientallen kinderen renden over straat om het geweldige cadeau aan hun familie te laten zien. Ze hadden de schoenen dozen ontvangen.
De hele dag speelden de kinderen met hun pasgekregen speelgoed en bekeken ze uitvoerig de spulletjes van de ander.

Ik vroeg Metcie of ze hierover meer wist. Waar deze dozen vandaan kwamen bijvoorbeeld en hoe het kwam dat de kinderen uit mijn straat juist een schoenendoos hadden gekregen. Is het één schoenendoos per familie?
Helaas wist Metcie hier niets vanaf en mijn Bisaya is nog te slecht om de kinderen te vragen waar ze de schoenendoos vandaan hebben.
Dus het blijft een mysterie.
Het mysterie van de met zorg en liefde ingepakte schoenendozen...

link:http://elisemarcus.waarbenjij.nu/reisverslag/4490781/schoenendoos