Voor de stichting samenscholen ben ik naar Nicaragua gevlogen om de leerkrachten van de 3 scholen die de stichting gebouwd in de regio RAAN wat aan de oostkust van het land licht. 1 school is gebouwd in een jungle dorpje aan de Rio Waspuk in onze 3de week gaan we opzoek naar deze school. Hiervoor moeten we eerst 6 uur in een bus wat een ervaring opzich is door de kuilen in de weg lijkt het net een achtbaan. En met de ontzettend harde muziek net een disco goede combie ‘i like’. Na deze achtbaan een nacht slapen in de pastorie in Waspam stond er een 9 uur lange kano tocht te wachten. Waarna we aankomen in El Naranjal een meisje ziet ons al en rent over de kade door het dorp en roept iedereen bij elkaar. Binnen 1 minuut staat het hele dorp aan de kade en in de volgende minuut is onze boot leeg en staan onze spullen in de school waar wij ook gaan slapen. Bij aankomst vertelde de coordinator dat er wat problemen zijn. Er is namelijk in de hele mooie goed onderhouden grote school 1 docent actief die van 7 tot 10 uur lesgeeft aan kinderen van 4 tot 6 jaar (pre escolar). De lokale overheid heeft wel docenten gestuurd maar deze stonden of dronken voor de klas of kwamen opeens niet meer opdagen. Dit is natuurlijk heel sneu om te zien. Maar ik begrijp het wel want het systeem zit zo inelkaar dat MINED de plaatselijke ministerie van onderwijs docenten naar scholen stuurt. De docenten die in El Naranjal moeten lesgeven komen uit een grotere stad en moeten voor een jaar verhuizen naar een jungle dorpje waar je niemand kent en ook niet zo snel ergens komt. In nederland zou je voor zo’n beslissing kunnen kiezen, iedereen achter je laten en een jaar een bijzondere ervaring opdoen klinkt nog zo gek niet in nederland. Maar wanneer je dit moet doen, er niet voor gekozen hebt en ook je ambities daar niet liggen is het toch een ander verhaal. Verder was de week in El Naranjal echt bijzonder en super vet. Het ene moment ben je de les aan het observeren het andere moment wordt je voor de klas gezet ‘ga jij maar les geven’. Oke! Leuk! En een half uur later sta je op je blote voeten midden in de jungle. Waarna je bij terugkomst er achter komt dat de dorpelingen een hert hebben gevangen na het geveild te hebben wordt het hert zodanig verdeeld dat het hele dorp ervan kan eten. Voor ons was er ook nog een stukje over. Dat was echt bijzonder lekker! Nu merk ik pas wat er allemaal in de dieren in Nederland wordt gestopt. Maar de verassingen stoppen niet want dan sta je opeens te dansen, waar komt het geluid vandaan? Super mega boxen die van stroom worden verzorgd door zo’n benziene ding. Geniaal het hele dorp is aan het dansen terwijl onze poging om zelf gallo pinto (lokale eten) te maken finaal mislukt. Maar zonder lange gezichten eten alle uitgenodigden het op en klagen is er ook niet bij. Om ervoor te zorgen dat er toch een docent komt hebben we de docent meegenomen en zijn we samen naar MINED gegaan om te zeggend dat dit toch echt onze afspraak niet was. Best wel vervelend om te merken dat je als blanken toch veel meer macht hebt. De concierge had namelijk ditzelfde al wat vaker geprobeerd maar ons lukt het binnen een half uur. Dus nu zijn er 2 docenten aanwezig! Terug in Puerto gekomen hebben we het idee dat we alle luxe hier hebben, een douche, gasfornuis, stroom alles wat je nodig hebt. Al was het leven zonder ook een aangename beleving. De twee weken na de jungle ervaring zijn we de 2 andere scholen gaan observeren. Het is super gaaf om mee te mogen maken hoe het lesgeven in een andere cultuur gaat. De nadruk hier licht erg bij het schrijven van dingen. De juf schrijft een verhaal op het bord en de kinderen gaan dit automatisch overschrijven. De kinderen hebben hier geen eigen werkboek dus is dit de manier om toch de informatie op papier te krijgen. Het leerrendement van de kinderen is hierdoor ook erg laag. Ook zo vervelend dat de kinderen maar 4 uur naar school gaan. En bizar om te zien dat het niveau verschil in de klas ontzettend groot is. Maar daarnaast is het super fijn dat de kinderen naar school gaan en iets leren, daarnaast krijgen ze ook eten na school dus dat is ook fijn. We zijn al een heel eind met het maken van de training.We willen erg graag dat alle lokale autoriteiten meewerken aan de training en hebben daarom ook veel vergadering met het ministerie en de lokale ministerie van Onderwijs. Het is bizar dat dit zo goed gaat, iedereen werkt goed mee, de burgemeester, ministerie van onderwijs en de scholen. Vandaag gaan we bezig met het zorgen dat ook de ouders erbij betrokken worden en ook invulling kunnen geven. Het is echt een verademing om met mijn vak bezig te zijn en te weten dat ik op mijn opleiding super veel geleerd heb