Salzburg Flughafen (Case C-244/12) - Arrest

Salzburg Flughafen (HvJ 21-03-2013, Case C-244/12)

Feiten

Het vliegveld van het Oostenrijkse Salzburg wordt geëxploiteerd door de vennootschap Salzburger Flughafen. In 2003 is er bij de luchthaven een extra terminal gebouwd.

In 2004 heeft Salzburger Flughafen nieuwe verzoeken ingediend voor verdere uitbreiding van de luchthaven. Het betrof de uitbreiding van de luchthaveninfrastructuur met de bouw van verschillende gebouwen en platformen. Ook verzocht het om toestemming om de taxibanen te wijzigen. Dit nieuwe verzoek had geen betrekking op wijzigingen aan de start- of landingsbaan zelf.

Gezien de ligging van de luchthaven, de hoge luchtvervuiling en de verwachte milieueffecten, heeft de Landesumweltanwaltschaft Salzburg het Amt der Salzburger Landesregierung verzocht vast te stellen dat een milieueffectbeoordeling was vereist. Het verzoek werd afgewezen. Hierop stelde de Landesumweltanwaltschaft beroep in bij de Umweltsenat. Deze oordeelde dat de milieueffectbeoordeling was vereist. De Salzburger Flughafen stelde hiertegen beroep in bij het Verwaltungsgericht.

Het Verwaltungsgerichtshof heeft zich gericht tot het Hof van Justitie met prejudiciële vragen over de interpretatie van de m.e.r.-richtlijn in relatie tot nationale bepalingen.

Hof van Justitie

Het Hof oordeelt dat de criteria en drempelwaarden genoemd in artikel 4 lid 2 sub b m.e.r. richtlijn er niet toe mag leiden, dat bij voorbaat gehele categorieën van projecten uit bijlage II van de m.e.r. richtlijn aan een milieueffectbeoordelingsplicht worden onttrokken. Een nationale regeling die alleen een milieueffectbeoordeling eist voor de wijziging van de infrastructuur van een luchthaven als deze wijziging het aantal vliegbewegingen met ten minste 20.000 per jaar kunnen doen toenemen is dan ook in strijd met de m.e.r. richtlijn.

Bij het beoordelen of er een milieueffectbeoordeling moet worden uitgevoerd moet er ook rekening worden gehouden met de milieueffecten van samenhangende eerder uitgevoerde projecten. Dit is om te voorkomen dat de Unieregeling wordt gefrustreerd doordat

projecten die samen een aanzienlijk milieueffect kunnen hebben, worden opgesplitst.

De artikelen 2 lid1, 4 leden 2 sub a en 3 MER richtlijn hebben rechtstreekse werking als een lidstaat voor projecten die onder de m.e.r. richtlijn vallen een drempelwaarde vaststellen die onverenigbaar is met de richtlijn. Bevoegde nationale autoriteiten moeten eerst onderzoeken of de betrokken projecten een aanzienlijk milieueffect kunnen hebben. Als dat zo is, dan moet er vervolgens een m.e.r. worden uitgevoerd.

Kern: het Hof stelt vast dat het Oostenrijkse recht ten onrechte geen MER-verplichting kent voor de uitbreiding van het vliegveld. Als wordt vastgesteld dat een MER noodzakelijk is, moet Salzburger Flughaven (als gebruiker van het vliegveld) de gevolgen van zo’n beslissing dragen. De nationale autoriteiten moeten op grond van de rechtstreeks werkende bepalingen uit de MER-richtlijn onderzoeken of de betrokken projecten een aanzienlijk milieueffect kunnen hebben. Als dat zo is, dan moet het er voor zorgen dat een milieueffectbeoordeling wordt uitgevoerd. Dit moet ook als geen enkele particulier beroep heeft gedaan op de MER-richtlijn.