Rechtbank Amsterdam, 1 april 2014 (Bijstandsuitkering) - Arrest

Rechtbank Amsterdam 01-04-2014, ECLI:NL:RBAMS:2014:1646, nr. AWB-13_4118

Onderwerp

Terugvordering en intrekking bijstandsuitkering.

Relevante wetsartikelen/beginselen

Art. 15 lid 1 IVBPR, art. 7 lid 1 EVRM, art. 1 Sr, art. 5:4 Awb, art. 17 lid 1 jo. 58 jo. 59 lid 1 WWB.

Casus

Eiseres had recht op een uitkering op grond van de Wet Werk en Bijstand (WWB). Deze is door de gemeente Amsterdam ingetrokken per eind 2010. Tot en met januari 2013 heeft eiseres echter ten onrechte alsnog de bijstand genoten. De gemeente vordert het onterecht uitgekeerde bedrag, van ruim 34.000 euro, terug van eiser (partner van eiseres). De gemeente stelt beiden aansprakelijk voor gemaakte kosten en legt aan eiseres een boete op van ruim 29.000 euro. Eiser en eiseres woonden samen tot 2012, totdat eiseres verhuisde. De nieuwe woning van eiseres heeft echter een te hoge huur voor iemand met een bijstandsuitkering. Eiseres past bovendien een aantal uur per week (wisselende uren) op haar kleinkinderen. Bovendien wordt eiseres in haar levensonderhoud gesteund door haar kinderen en mag zij gebruik maken van hun auto.

Doordat de uren waarop eiseres oppast wisselen is het recht op bijstand niet meer vast te stellen voor de gemeente. De gemeente wil de uitkering van eiseres dan ook intrekken en het teveel betaalde terugvorderen.

Overwegingen Rechtbank

Volgens de rechtbank zijn de inkomsten die eiseres uit de oppaswerkzaamheden verkrijgt niet te controleren. De gemeente besluit daarom de bijstand in te trekken en terug te vorderen. De oppaswerkzaamheden moeten volgens de rechtbank als op geld waardeerbare arbeid worden gezien. Het gaat om werkzaamheden met een structurele aard. Eiseres had dit dus bij de gemeente moeten melden. Dat zij er in werkelijkheid geen vergoeding voor kreeg doet hier niet aan af. Hetzelfde geldt overigens voor de financiële ondersteuning die eiseres van haar kinderen kreeg. Hiermee heeft eiseres de inlichtingenplicht uit art. 17 lid 1 WWB geschonden. De oppaswerkzaamheden kunnen niet worden ingeschat, nu eiseres daarvan geen administratie heeft bijgehouden.

Voor wat betreft de terugvordering van bijstand overweegt de rechtbank het volgende. Op grond van art. 58 en 59 WWB geldt dat de bijstand kan worden teruggevorderd. Er zijn geen redenen om aan te nemen dat dit niet redelijk zou zijn.

Dan de boete die is opgelegd. Op de situatie van eiseres is nieuw recht van toepassing overeenkomstig de Sanctiewet. Verweerder wat bevoegd een boete op te leggen. Eiseres had haar oppaswerkzaamheden immers moeten melden bij de gemeente. Overigens mag de sanctie niet hoger zijn dan de sanctie die gold op het moment waarop het feit zich voordeed. De hoogte van de boete moet daarom worden aangepast.

De rechtbank beslist zelf welke boete passend en geboden is. De totale boete bedraagt 1758,20, het bedrag van twee keer een maand bijstand plus 100% van het benadelingsbedrag. Er is geen reden om de boete te matigen.

Uitspraak

De rechtbank verklaart het beroep tegen de terugvordering van de uitkering gegrond. Eiseres krijgt een boete opgelegd van 1758,20 euro. Verweerder wordt veroordeeld in de proceskosten.