Lalmahomed t. Nederland - Arrest

Lalmahomed t. Nederland (EHRM 22-02-2011, NJ 2012/306)

Feiten

In juni 2006 wordt een man staande gehouden vanwege een overtreding van de APV van Den Haag. De opsporingsambtenaar herkent deze man als Lalmahomed op basis van een politiefoto. Omdat de man geen identiteitsbewijs bij zich heeft wordt een boete van € 50 aan hem opgelegd omdat hij niet voldoet aan de wettelijke identificatieplicht. Lalmahomed betaalt de boete niet. Hij wordt daarom gedagvaard voor de Kantonrechter in Den Haag. Ter zitting voert Lalmahomed aan dat het feit niet door hem, maar misschien door zijn broer is gepleegd. Hij stelt dat hij in het verleden vaker voor zulke vergelijkbare feiten is vrijgesproken. De zaak wordt aangehouden en bij hervatting van de zaak blijkt dat de politieagent die hem had herkend bij zijn standpunt blijft dat het niet de broer is (beide broers lijken niet op elkaar). Bij verstek wordt Lalmahomed veroordeeld tot betaling van € 60 boete.

Lalmahomed stelt direct appel in. Hij voert aan dat hij niet ter zitting is verschenen vanwege een misverstand en dat hij het delict niet heeft gepleegd. Hij is eerder al vaak vrijgesproken omdat iemand zijn identiteit heeft misbruikt. In hoger beroep wordt Lalmahomed niet ontvankelijk verklaard omdat (gelet op het dossier), zijn stelling niet plausibel is dat zijn identiteitsgegevens systematisch door iemand anders wordt misbruikt en dat hij al vaker daardoor vrijgesproken. Ook is niet gebleken dat behandeling in hoger beroep in het belang van een goede rechtsbedeling vereist is. Lalmahomed is al eerder veroordeeld geweest voor verschillende delicten. Lalmahomed wendt zich tot het EHRM omdat hij meent dat o.a. artikel 6 EVRM is geschonden omdat hem geen verlof tot appel is gegeven.

EHRM

Voldoet een concrete verlofbeslissing aan de eisen die artikel 6 EVRM daaraan stelt? Volgens het hof moet er sprake zij van een ‘full and thorough evaluation’. In casu ontbrak het echter aan zo ‘een volle en grondige evaluatie van de relevante factoren’. Volgens Lalmahomed was hij onschuldig en is er sprake geweest van een persoonsverwisseling. De voorzitter had overwogen dat niet aannemelijk was dat de identiteit van Lalmahomed systematisch was misbruikt en weigerde daarom verlof. Terwijl niet een volledig dossier bekend was. Lalmahomed had aangevoerd al meerdere keren voor soortgelijke feiten te zijn vrijgesproken. Echter zowel de kantonrechter als de voorzitter van het hof die verlof weigerde, beschikten niet over het dossier met die vrijspraken. Volgens het EHRM was de weigering tot het verlenen van verlof daarom niet gebaseerd op een volle en grondige evaluatie van de relevante factoren. Door het hof wordt een schending van artikel 6 EVRM vastgesteld.

Kern

Een man is bij verstek veroordeeld door de kantonrechter. Hij krijgt van het hof geen verlof om appel in te stellen tegen deze veroordeling. Hij had aangevoerd dat zijn identiteit was misbruikt. Het hof acht dit argument niet plausibel en ziet geen redenen voor een behandeling in hoger beroep. Het EHRM meent dat er een schending van artikel 6 lid 1 en 3 EVRM is geweest. Het probleem zit vooral in het ontbreken van nader onderzoek en de gebrekkige motivering van de verlofbeslissing. Art. 6 EVRM brengt met zich dat de voorzitter volledig en grondig onderzoek moet doen naar relevante factoren. Daarom is een verlofstelsel niet onverenigbaar met dit artikel. Er moet wel sprake zijn van een volledig en grondig onderzoek van alle relevante factoren in dat kader.