Grenzen aan bestuurlijke lus - Arrest

CRvB 16 april 2013, (AB) 2013/256, m.nt. Marseille (Grenzen aan bestuurlijke lus)

Feiten
Zaak is tussen appellante en het college van B&W van Nijmegen. Appellante gaat in hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank.
M. ontving bijstand volgens de wet werk en bijstand. Op 10 mei 2008 heeft de politie een onderzoek ingesteld in de woning van M. Op het door hem bij het college opgegeven adres is een hennepplantage aangetroffen. Naar aanleiding daarvan heeft het college een onderzoek ingesteld naar de woonsituatie van M. De sociale recherche heeft M. en appellante op 23 oktober 2008 verhoord. De resultaten van het onderzoek zijn voor het college aanleiding geweest om bij besluit van 23 oktober 2008 de kosten van de sinds 28 oktober 2003 aan M. verleende bijstand tot een bedrag van € 55.853,10 mede van appellante terug te vorderen.

Rechtsgang en conclusie
Bij besluit van 25 mei 2009 (bestreden besluit) heeft het college het bezwaar tegen het besluit van 23 oktober 2008 ongegrond verklaard met dien verstande dat de kosten van de sinds 16 oktober 2007 aan M. verleende bijstand mede van appellante worden teruggevorderd. Daaraan heeft het college ten grondslag gelegd dat appellante en M. sinds 16 oktober 2007 een gezamenlijke huishouding voeren en dat M. daarvan geen melding heeft gemaakt bij het college (r.o. 1.2). Hier heeft appellante beroep tegen ingesteld.

De rechtbank oordeelt dat als appellante zich verzet tegen de uitspraak dat ze met M. een gezamenlijke huishouding zou hebben, dat dit bewijs moet worden verzameld door de eerder verhoorde getuigen extra te verhoren. Appellante is het hier niet mee eens en protesteert hiertegen. Nadat de nieuwe verklaringen zijn verkregen oordeelt de rechtbank dat zij de door het college aan het bestreden besluit ten grondslag gelegde verklaringen van de buurtbewoners onvoldoende acht en dat het bestreden besluit om die reden onvoldoende is gemotiveerd (r.o. 2.2).

‘2.2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank overwogen dat uit de onder 2.1 geciteerde brief voortvloeit dat zij de door het college aan het bestreden besluit ten grondslag gelegde verklaringen van de buurtbewoners onvoldoende acht en dat het bestreden besluit om die reden onvoldoende is gemotiveerd. De rechtbank heeft voorts overwogen dat met de in beroep door het college overgelegde aanvullende verklaringen van de buurtbewoners voldoende feitelijke grondslag bestaat voor het standpunt van het college dat [M.] in de periode van 16 oktober 2007 tot 1 juni 2008 (te beoordelen periode) zijn hoofdverblijf heeft gehad op het adres van appellante en dat de verklaringen van [M.] en appellante voldoende feitelijke grondslag bieden voor de conclusie dat sprake is van wederzijdse zorg. Volgens de rechtbank heeft het college zich dan ook terecht op het standpunt gesteld dat appellante in de betreffende periode met [M.] een gezamenlijke huishouding heeft gevoerd. Gelet op die overwegingen heeft de rechtbank - met beslissingen inzake proceskosten en griffierecht - het beroep tegen het bestreden besluit gegrond verklaard, het bestreden besluit vernietigd en bepaald dat de rechtsgevolgen van het vernietigde besluit geheel in stand blijven. De rechtbank heeft voorts een beslissing gegeven over de door appellante gemaakte kosten in verband met de behandeling van het bezwaar.’