Duncan v. Louisiana - Arrest

Duncan v. Louisiana, 391 U.S. 145 (1968)

Feiten

Gary Duncan, een 19 jarige Afro-Amerikaanse man, reed in oktober 1966 op de snelweg toen hij langs de weg twee familieleden zag staan. Deze twee jonge neefjes stonden met een groep van vier blanke jongeren. Omdat zijn neven eerder enkele ras incidenten hadden gemeld op school, raakte Duncan bezorgd. Hij stopte de auto en verzocht zijn neven in te stappen. De blanke jongeren klaagden later dat Duncan een van hen had aangeraakt. Echter zowel Duncan als zijn familie ontkende dit. Duncan werd gearresteerd en uiteindelijk belast met eenvoudige geweldpleging. Omdat zo’n incident maximaal met twee jaar gestraft kan worden, was het onder de wet van Louisiana niet nodig om de rechtszaak voor een jury te laten plaatsvinden. Duncan's aanvraag voor een proces met jury werd geweigerd en hij werd veroordeeld tot 60 dagen gevangenisstraf. Ook moest hij een boete van $150 betalen. Hij deed een beroep op grond van het feit dat de Staat van Louisiana zijn “Sixth and Fourteenth Amendments” had geschonden door zijn recht op een jury proces niet te garanderen.

Supreme Court

De rechter diende zich te buigen over de vraag of het 6e en 14e Amendement van de Amerikaanse Grondwet, het recht op een proces met jury, ook zou gelden voor uitspraken met de straf van minder dan twee jaar. Rechter White merkte op dat het recht op een jury proces bij strafrechtelijke overtredingen een diep verankerde waarde is in Amerikaanse juridische traditie. Ondanks dat het bepaalde gebreken heeft is het belang ervan algemeen erkend en is het diep geworteld in de Amerikaanse geschiedenis en traditie. Het recht op een jury proces in strafzaken ligt vastgelegd in het 14e amendement, en daarom is van toepassing op alle Staten. De vraag die speelde was of een delict dat wordt gestraft met maximaal twee jaar gevangenisstraf kan worden gezien als een "ernstige overtreding". De meerderheid stelde dat misdrijven met meer dan 6 maanden gevangenisstraf meestal wel werden onderworpen aan jury proces. Ook de federale wet en de wet in 49 van de Staten achtten een jury proces bij straffen van meer dan een jaar noodzakelijk. Daarom oordeelde het Hof dat de wet van Louisiana niet in overeenstemming was met de historische en actuele normen van het rechtssysteem. Het werd dan ook als ongrondwettig gezien. Met 7 tegen 2, oordeelde het Supreme Court in voordeel van Duncan, door aan te geven dat het recht op een proces met jury in strafrechtelijke zaken een fundamenteel beginsel was van het Amerikaans concept over justitie. De “Due Process Clause” van het 14e Amendement  eist van staten om de jury processen te honoreren. Het Hof stelt wel dat de “common-law uitzondering” wel geldt voor "kleine misdrijven" die worden bestraft met een maximumstraf van $500 boete of 6 maanden gevangenis. In dergelijke gevallen zijn staten niet verplicht een proces met jury te bieden.

Kern: in deze zaak werd de bescherming van de burger tegen onpartijdige rechtspraak vastgesteld. “We could not assert, however, that every criminal trial, or any particular trial, held before a judge alone is unfair or that a defendant may never be as fairly treated by a judge as he would be by a jury”. De “Due Process Clause” van het 14de Amendement eist van staten om de jury processen te honoreren ook voor misdrijven waar een gevangenisstraf van maximaal 2 jaar op staat.