Duivenhok Velp - Arrest

Duivenhok Velp (ABRvS 1 april 1996), JB 1996, 155

Casus

Bij de gemeente Velp wordt een bouwvergunning aangevraagd voor het vergroten van een garage tot duivenhok/garage met een goothoogte van 4.40 meter. Ter plaatse is geen bestemmingsplan van kracht zodat de stedenbouwkundige bepalingen uit de bouwverordening gelden. Deze voorschriften laten voor bijgebouwen een maximale goothoogte van 3 meter toe. Er is een vrijstellingsmogelijkheid voor het toelaten van een grotere bouwhoogte. De bouwvergunning wordt verleend met toepassing van deze vrijstellingsmogelijkheid. De buurman van deze duivenmelker dient hierop een bezwaarschrift in tegen het duivenhok. Hij vreest overlast van duiven in zijn tuin en op het huis. Daar komt nog bij dat de buurman en buurvrouw verwachten dat hun gezondheidstoestand achteruit gaat. Hun gezondheidsklachten zijn begonnen toen de buurman duiven ging houden en ze beweren dat de klachten buiten hun woonomgeving niet optraden.

ABRvS

De Afdeling overweegt het volgende. Bij een vrijstellingsbesluit dienen in beginsel alle daarbij betrokken belangen van omwonenden in aanmerking te worden genomen. Voor zover de rechtbank heeft geoordeeld dat bepaalde belangen op voorhand buiten beschouwing dienen te blijven, moet dat oordeel als onjuist worden gekenschetst. De vrijstelling betreft een verhoging van de toegestane goothoogte van 3 tot 4.40 meter. Niet tegen de goothoogte wordt bezwaar gemaakt, maar tegen de functie van het bijgebouw. Van belang is dat een duivenhok in principe ook binnen de toegestane goothoogte van 3 meter had kunnen worden gebouwd. In dat geval zou geen vrijstelling nodig zijn en kan de bouwvergunning verleend worden zonder dat de belangen van appellant daarbij een rol kunnen spelen. Dit brengt met zich mee dat de belangen van appellant slechts in een verwijderd belang staan tot de in het geding zijnde afwijking van de wettelijke voorschriften.

Bovendien vloeien de bezwaren voort uit omstandigheden die appellant persoonlijk treffen. De stedenbouwkundige bepalingen uit de bouwverordening hebben echter een objectief karakter. Gezondheidsbelangen kunnen daarom maar in beperkte mate meewegen bij de beslissing op een vrijstellingsverzoek.

Indien op enig moment van concrete hinder sprake is, zijn burgemeester en wethouders bevoegd om op grond van de Algemene Plaatselijke Verordening hiertegen maatregelen te nemen. Gezien de informatie van de vergunninghouder over het aantal te houden duiven en de wijze waarop de hobby wordt uitgeoefend, is de Afdeling van oordeel dat appellant - wat ook de oorzaak is van zijn gezondheidsproblemen - niet staande kan houden dat de voor hem nadelige gevolgen van het bestreden besluit onevenredig zijn in verhouding tot de met de vrijstelling te dienen belangen. Volgens de Afdeling is de vrijstelling terecht verleend.