Toen ik terug kwam uit Zuid-Afrika wilde iedereen weten hoe het was geweest en wat we allemaal hadden gedaan. De meest gestelde vraag was dan ook: 'wat vond je het leukst?' De man bij de paspoortcontrole bij ons vertrek uit Durban stelde hij me dezelfde vraag. Ik moest hier eerst even over nadenken, want we hadden alleen maar geweldige dingen meegemaakt. Na even denken wist ik het antwoord:

Eigenlijk waren dat de mensen. De Zuid-Afrikaanse mensen zijn zo anders dan wat ik gewend was hier in Nederland. Ze zijn open, ontzettend hartelijk, vrolijk, geweldige dansers en zangers, relaxed (soms iets te met hun African Time), maar vooral ongelofelijk dankbaar. Ze nemen echt de tijd voor je en ze hebben geen enkele haast. Dat kun je je niet voorstellen als je bent opgegroeid in een land zoals Nederland, waar mensen zich de hele dag door naar verschillende bestemmingen aan het haasten zijn en niet eens opkijken naar de mensen om hun heen. Dat was zeker een heel groot cultuurverschil.

Ik heb heel veel dankbare mensen gezien, maar het hoogtepunt was bij het naaiatelier. Doordat wij met onze groep een bezoek brachten aan het naaitatelier hadden zij geld om stof te kopen en schooluniformen te maken. Zo konden ze weer een contract afsluiten met scholen in de buurt en hadden ze een inkomen. Toen we daar binnenkwamen werden we uitgebreid geknuffeld door de twee mannen die het naaiatelier hadden opgericht en de vrouwen die er werkten. De een was nog gelukkiger om ons te zien dan de ander. Ze straalden allemaal! Ze zongen een heel mooi lied voor ons (het filmpje ervan staat bij mijn Wereldsupporter Songs) en daarna gingen ze voor ons bidden. Ze waren ontzettend blij dat we waren gekomen en bedanken god daarvoor. De man die het had opgericht heeft ook meerdere malen gezegd dat dit de beste dag van zijn leven was. Hij bleef ook 'thank you' herhalen tegen ons.

Het was heel erg mooi om te zien hoe blij deze mensen waren met iets wat voor ons al best vanzelfsprekend is. De tijd en aandacht die we aan hun hebben besteed maakte ze super gelukkig.

Ik heb ontzettend genoten van alle mooie mensen die ik heb ontmoet en waar ik mee heb gesproken. Het waren stuk voor stuk prachtige mensen en ik hoop heel erg dat ze een goed leven zullen hebben en dicht bij zichzelf kunnen blijven. De armoede kan ik jammer genoeg niet van ze wegnemen, maar hun postieve instelling geeft me hoop dat het goed met ze komt.