Hoi!

De maand Februari is afgelopen en zo ook mijn statiegeldactie bij de Jumbo in Belfeld. De uitslag van de 'bijverkoop' van onder andere kettingen en armbandjes alleen al heeft veel beter uitgepakt dan ik van te voren verwachte. Dat is natuurlijk al geweldig. De uitslag van de statiegeld actie zelf is helaas nog niet binnen maar daar heb ik ook alle vertrouwen in.

Nu deze actie is afgelopen is het tijd om weer een actie in mijn eigen omgeving op te starten. Net als vorig jaar ga ik ook dit jaar een loterij proberen op te zetten. Vorig jaar pakte die erg goed uit en waren mijn reisgenootje Jet en ik toen ook superblij. Dit heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat ik mijn reissom bij elkaar kreeg. Dit jaar? Ik heb geen idee hoe het uitpakt, mijn familie en kennissen zijn er in ieder geval alweer enthousiast over.

Ook komt volgende week op 18 maart een nieuwe uitgave van de Diactueel uit. Dit is een magazine voor en door diabeten en het team eromheen. Na een aantal gesprekken gehad te hebben heeft de redactie besloten ook een stukje over mijn reis naar Zuid-Afrika en mijn komende reis naar Brazilië te plaatsen. Hier ben ik natuurlijk super trots op want het is als diabeet toch altijd een extra uitdaging om zoiets te gaan doen. Je moet toch met vanalles rekening houden maar ik heb een super team achter me die me altijd heel goed helpen en begeleiden. Dit maakt dat ook ik nog (redelijk) onbezorgd op 'vakantie' kan gaan.

Even iets wat niet met wereldsupporter te maken heeft maar wel met het thema Reizen. Volgende week ga ik namelijk samen met een vriendin van mij naar London. Een plek waar ik al heel lang heen wil en dus een droom die uitkomt. Al is het maar voor 3 dagen. En dromen uit laten komen of in ieder geval mijn eigen dromen is toch iets waar ik redelijk in slaag de afgelopen paar jaar. En dat is toch iets wat je hier in Nederland relatief makkelijk kunt doen zolang je er maar voor 200% achter staat. In ontwikkelingslanden dromen kinderen ook maar om daar je droom waar te maken is veel moeilijker. Triest eigenlijk hoe de meeste kinderen hun dromen aan zichzelf voorbij zien gaan. Hoe hier iets aan te veranderen is ik heb geen idee. Misschien als mensen uit het 'Westen' zich eens niet superieur zouden voelen aan mensen uit ontwikkelingslanden want ook al hebben ze minder geld of onroerend goed dit zou niet uit moeten maken een mens is een mens en een droom is een droom.

Als er ooit een organisatie opgezet zou worden die dromen waar zou maken voor kinderen in ontwikkelings landen, al is het maar voor een dag. Een beetje zoals stichting opkikker hier doet voor langdurig zieke kinderen. Dat zou toch mooi zijn of niet?

Misschien wordt dit nog wel een droom voor mij? Misschien is iemand anders wel al bezig met het ontwikkelen van deze droom? You never know en vooral hier niet alles gaat zo snel tegenwoordig.

xox

Renee