Het lijkt bijna als een droom. De hele reis, het avontuur en de prachtige momenten die we hebben mogen beleven in Costa Rica. Het werken in het weeshuis, het ontmoeten van mensen die onze hulp zo hard nodig hadden. Alles wat we nu al van de grond hebben gekregen.. En dan te bedenken dat we alweer bijna 3 maanden terug zijn in Nederland. Wat gaat de tijd snel. Tijd om onze avonturen uitgebreid over te brengen naar onze donateurs en iedereen die ons heeft gesteund! Hierbij een verhaal over onze ontmoeting met de Malekus in het Noorden van Costa Rica. 

In het noordwesten van Costa Rica leeft een inheemse stam genaamd 'Maleku'. Deze stam bestaat uit ongeveer 600 stamleden verdeeld over 3 groepen. De groepen worden 'palenques' genoemd. Begin juli heeft Stichting Casa Naranja kennis mogen maken met de bevolking van de palenque 'Sol'.

De bevolking heeft een stuk grond in Costa Rica, waar zij hun eigen wetten hanteren. Zij hebben zich afgesloten van de Costa Ricaanse regering en wetgeving. In dit gedeelte van Costa Rica kom je dus geen staatspolitie tegen. Als je niet tot de stam behoort is het niet mogelijk om hier grond te kopen of om er te bouwen. De grond blijft eigendom van de inheemse stammen. Met de hulp van een lokale kerk is het de Malekus gelukt om een gebouwtje te bouwen dat als basisschool fungeert. Wij kwamen langs in de vakantieperiode, maar werden desondanks toch door de directeur van de school, zijn secretaris, een leraar, een groepje ouders en leerlingen welkom geheten.

De school bestaat uit een lokaal waar meerdere klassen tegelijkertijd les krijgen van één docent. Tijdens ons bezoek, in het regenseizoen, werd al snel duidelijk waarom onze hulp nodig was. Door de harde regen op de golfplaten van de school kon je elkaar amper meer verstaan. De docent gaf aan dat dit een van de redenen is die het lesgeven zo moeilijk maakt. Daarnaast wordt de school ook gebruikt als een soort gemeenschapshal voor bijeenkomsten van de bevolking. Door het gebrek aan lesmateriaal en de moeilijke omstandigheden is het bijna geen basisschool te noemen. Om de ruimte meer op een klaslokaal te doen lijken hebben de kinderen de muren zelf op een artistieke wijze gedecoreerd.

Doordat de inheemse bevolking zich heeft afgezonderd van de Costa Ricaanse regering ontvangen ze geen staatssteun. Hierdoor krijgt de school geen financiën om basisbenodigdheden zoals schoolattributen aan te schaffen. Casa Naranja heeft via de directeur te horen gekregen dat de school een enorme behoefte heeft aan bepaalde schoolboeken zoals encyclopedieën, atlassen, woordenboeken en ander lesmateriaal. Deze spullen heeft Casa Naranja onder andere voor de school aangeschaft. Het was hartverwarmend om te zien hoe dankbaar de mensen waren. Sinds ons vertrek heeft Casa Naranja de school kunnen voorzien van meer schoolartikelen zoals pennen, potloden, kladblokken en puntenslijpers.

De bevolking in dit deel van Costa Rica leeft voornamelijk van het vissen en de eigen landbouw. Sommige kinderen worden aan de plaatselijke middelbare school opgeleid tot monteur of iets in de huishouding. Maar een welvarende toekomst met mogelijkheden tot het helpen van de lokale gemeenschap zit er voor veel kinderen niet in. De meeste kinderen nemen het beroep aan van hun ouders. Na ons bezoek aan de Maleku en het zien van de omstandigheden waarin de bevolking leeft is Casa Naranja begonnen aan een project in deze regio. Samen met de directeur van de school, de leraren en de ouders van de kinderen zijn wij bezig met het uitwerken van een toekomstvisie voor de stam op educatief gebied. De lokale bevolking heeft hier vol enthousiasme en met dankbaarheid op gereageerd. De eerste stap naar beter onderwijs is gezet, dankzij uw hulp.

Meer informatie? Bezoek onze website: www.casanaranja.net of volg ons via facebook.com/casanaranja.nl   !! Bedankt voor jullie steun. Uiteraard zijn wij achter de schermen nog druk bezig met allerlei projecten en contacten in Costa Rica.